Jeżów (województwo lubelskie)

Artykuł

51.1071000°N 22.1555000°E

- błąd

0 m

WD

51°6'26"N, 22°9'20"E

- błąd

39 m

Odległość

15 m

Jeżów
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

opolski

Gmina

Chodel

Liczba ludności (2020)

221[1]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

24-350[2]

Tablice rejestracyjne

LOP

SIMC

0379927

Położenie na mapie gminy Chodel
Mapa konturowa gminy Chodel, w centrum znajduje się punkt z opisem „Jeżów”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Jeżów”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Jeżów”
Ziemia51°06′25,5600″N 22°09′19,8000″E/51,107100 22,155500
Strona internetowa

Jeżówwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Chodel[3][4].

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego[5]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Chodel[6].

Historia

Wieś notowana w początkach XV wieku. W roku 1436 Jeżów nazywany w formie zlatynizowanej „Yeszow”, następnie w 1441 „Jaszow”, w roku 1451 „Gezow”. Początkowo w powiecie lubelskim i parafii Kłodnica, od roku 1541 parafii Chodel[a]
Wieś graniczy w roku 1447 z Borowem, Kłodnicą i Krężnicą. W roku 1460 z Borowem, Wolą Borowską, Kłodnicą. Według zapisów Długosza (1470-80) z Wronowem (Długosz L.B. t.II s.547). Wieś posiadała prawo niemieckie w roku 1447 stanowiła własność biskupów krakowskich (Długosz L.B. t.II s.547).
Wójtowie w XV wieku: 1436-53 szlachetny Wiesław-Wyszko Gałka, 1451-66 Stanisław Gałka. W latach 1531-3 odnotowano pobór z wójtostwa dziedzicznego ½ łana[7]. W wieku XVIII po kasacie zakonu jezuitów (w roku 1773) dobra chodelskie, w tym Jeżów, przeszły na własność Teodora Szydłowieckiego i jego syna Adama Szydłowieckiego. W roku 1783 dobra te należały do Ignacego Witosławskiego, a następnie do jego spadkobierców. Spis z roku 1827 pokazał we wsi zaledwie 5 domów i 30 mieszkańców[8]. Po roku 1842 roku dobra chodelskie często zmieniały właścicieli. Dziedziczyli tu: hrabia Aleksander Łączyński, Maksymilian Krajewski, Klemens Kocowski i inni[b].
W 1889 roku kupił te dobra Ludwik Nowakowski. W tym czasie folwark Jeżów liczył 478 mórg, a majątek Jeżów oddzielono od dóbr Chodel-Ratoszyn.

Uwagi

  1. nowo erygowana parafia w Chodlu uzyskuje m.in. dziesięciny z Kłodnicy Kościelnej i Komaszyc, należące dotychczas do biskupa krakowskiego i plebana Kłodnicy Kościelnej
  2. Dobra Chodelskie składające się z folwarków Ratoszyn i Jeżów, z nomenklatur Przytyk, Budzyń i Kawenczyn oraz osady Chodel, wsi Ratoszyn, Jeżów i Budzyń, należały niegdyś do funduszów komisji edukacyjnej

Przypisy

  1. Raport o stanie gminy Chodel za 2020. 16-08-2021. [dostęp 2021-09-05].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 401 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-02-15].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  5. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  6. Jednostki pomocnicze gminy Chodel. Urząd Gminy Chodel. [dostęp 2016-08-25].
  7. Jeżów, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
  8. Jeżów(9), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 585.

Media użyte na tej stronie