Jeże (podrodzina ssaków)

Jeże
Erinaceinae[1]
G. Fischer, 1817[2]
Ilustracja
© Nevit Dilmen, CC BY-SA 3.0

Przedstawiciel podrodziny – jeż anatolijski (Erinaceus concolor)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

owadożery

Rodzina

jeżowate

Podrodzina

jeże

Typ nomenklatoryczny

Erinaceus Linnaeus, 1758

Rodzaje

zobacz opis w tekście

Jeże[15] (Erinaceinae) – podrodzina ssaków z rodziny jeżowatych (Erinaceinae).

Występowanie

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Afryce[16][17].

Systematyka

Do podrodziny należą następujące występujące współcześnie rodzaje[16][15]:

  • Erinaceus Linnaeus, 1758 – jeż
  • Atelerix Pomel, 1848 – afrojeż
  • Paraechinus Trouessart, 1879 – piaskojeż
  • Hemiechinus Fitzinger, 1866 – stepojeż
  • Mesechinus Ognev, 1951 – chinojeż

oraz rodzaje wymarłe[18]:

  • Amphechinus Aymard, 1850
  • Dimylechinus Hürzeler, 1944
  • Gymnurechinus Butler, 1956
  • Mellalechinus Zijlstra, 2012
  • Mioechinus Butler, 1948
  • Oligoechinus Z.-C. Li, Y.-X. Li, Xue, W.-H. Li, Zhang & Yang, 2019
  • Palaeoscaptor Matthew & Granger, 1924
  • Parvericius Koerner, 1940
  • Postpalerinaceus Crusafont i Pairó & Villalta, 1948
  • Scymnerix Lopatin, 2003
  • Stenoechinus Rich & Rasmussen, 1973
  • Untermannerix Rich, 1981

Uwagi

  1. ↑ Pisownia oryginalna.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k Typ nomenklatoryczny: Erinaceus Linnaeus, 1758.
  3. ↑ a b Typ nomenklatoryczny: Amphechinus Aymard, 1850.
  4. ↑ Typ nomenklatoryczny: Scymnerix Lopatin, 2003.

Przypisy

  1. ↑ Erinaceinae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. ↑ a b J. Fischer von Waldheim: Zoognosia tabulis synopticis illustrata: in usum praelectionum Academiae imperialis medico-chirugicae mosquensis edita. Cz. 3. Mosquae: Typis Nicolai S. Vsevolozsk, 1814, s. ix. (łac.).
  3. ↑ C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 59. (fr.).
  4. ↑ J.E. Gray. On the Natural Arrangment of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15, s. 300, 1821. (ang.). 
  5. ↑ J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 339, 1825. (ang.). 
  6. ↑ a b Ch.L. Bonaparte. Synopsis Vertebratorum Systematis. „Nuovi Annali delle Scienze Naturali”. Anno I. 2, s. 113, 1838. (łac.). 
  7. ↑ W.C.H. Peters. Über die Sängethiergattung Solenodon. „Abhandlungen der Königlichen Akademie der Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1863, s. 20, 1864. (niem.). 
  8. ↑ E. Haeckel: Generelle morphologie der organismen. Allgemeine grundzüge der organischen formen-wissenschaft, mechanisch begründet durch die von Charles Darwin reformirte descendenztheorie. Cz. 2. Berlin: G. Reimer, 1866, s. clx. (niem.).
  9. ↑ a b T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 18, 1874. (ang.). 
  10. ↑ H. Winge. Udsigt over Insektædernes indbyrdes Slægtskab. „Videnskabelige Meddelelser fra Dansk naturhistorisk Forening i Kjøbenhavn”. 68, s. 145, 1917. (szw.). 
  11. ↑ P.M. Butler. On the evolution of the skull and teeth in the Erinaceidae, with special reference to fossil material in the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1948 (2), s. 488, 1948. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1948.tb00389.x. (ang.). 
  12. ↑ А.А. Гуреев: Насекомоядные (Mammalia, Insectivora). Ежи, кроты и землеройки (Erinaceidae, Talpidae, Soricidae). W: А.А. Гуреев: Фауна СССР. Млекопитающие. T. 4. Cz. 2. Ленинград: Наука, 1979. (ros.).
  13. ↑ H.Н. Каландадзе & А.С. Раутиан: Система млекопитающих и историческая зоогеография. W: Филогенетика млекопитающих. Москва: Издательство Московского университета, 1992, s. 59. (ros.).
  14. ↑ A.W. Lopatin. A new genus of the Erinaceidae (Insectivora, Mammalia) from the Oligocene of Mongolia. „Paleontological Journal”. 37 (6), s. 653, 2003. (ang.). 
  15. ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 61–62. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  16. ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 20–22. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  17. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Subfamily Erinaceinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-30].
  18. ↑ J.S. Zijlstra: Erinaceinae. Hesperomys project. [dostęp 2022-05-04]. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.