Jeżyce (dzielnica Poznania 1954–1990)

Jeżyce
Dawna dzielnica Poznania
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miasto

Poznań

SIMC

0969586

Powierzchnia

55,12 km²

Populacja (2011)
• liczba ludności


81 153

Strefa numeracyjna

(+48) 61

Tablice rejestracyjne

PO

Położenie na mapie Poznania
Portal Polska

Jeżyce – dawna dzielnica administracyjna Poznania od 1954 do 1990 roku, obejmująca północno-zachodnią część miasta.

Po 1990 roku dzielnice zostały zlikwidowane, jednak Urząd Miasta Poznania przydzielił ich dawne obszary do swoich pięciu delegatur, w których znajdowało się część instytucji gminnych. Granice dawnych dzielnic zostały wykorzystane w celu organizacji pracy urzędu miasta. Delegatura UM Poznań-Jeżyce znajdowała się przy ul. Słowackiego 22[1].

Pod koniec funkcjonowania dzielnica Jeżyce obejmowała obszar o powierzchni 55,12 km², co stanowiło 21,09% powierzchni Poznania[2]. W obszarze dawnej dzielnicy 31 grudnia 2011 roku zamieszkiwało 81 153 osób[3].

Położenie

W 1954 r. dzielnica obejmowała powierzchnię 48,70 km², natomiast pod koniec funkcjonowania 55,12 km²[2].

Główną częścią Jeżyc jest Rynek Jeżycki. Granice dzielnicy wytyczały następujące ulice (patrząc od północy): Obornicka, Lechicka, Piątkowska, Księcia Mieszka I, Kazimierza Pułaskiego, Franklina Delano Roosevelta i Bukowska.

W skład tej administracyjnej dzielnicy wchodziły mniejsze, będące niegdyś osobnymi osadami, zwyczajowo również nazywane dzielnicami:

Obecnie Jeżyce pełnią głównie funkcję mieszkalną i rekreacyjną. Występują tu osiedla o zabudowie wielorodzinnej (Bonin i Winiary – północno-wschodnia i wschodnia część dzielnicy), zwarte obszary zabudowane XIX-wiecznymi kamienicami (Jeżyce "w wąskim znaczeniu" – południowo-wschodnia część dzielnicy) oraz zabudowa jednorodzinna w północno-wschodniej części dzielnicy. W części południowo-zachodniej dominują tereny zielone, w tym lasy komunalne (golęciński klin zieleni) oraz port lotniczy Poznań-Ławica i koszary Wojska Polskiego. Główną ulicą dzielnicy jest ul. Dąbrowskiego (8,5 km – najdłuższa ulica Poznania), która wraz z ul. Lutycką stanowi obwodnicę miasta dla jadących drogą krajową nr 2 wschód-zachód. Drugą arterią komunikacyjną jest ul. Niestachowska (część II ramy komunikacyjnej miasta) przedłużająca się w ul. Obornicką (droga krajowa nr 11 w kierunku na Piłę).

Na terenie Jeżyc znajdują się również duże zbiorniki wodne – Jezioro Kierskie, Jezioro Strzeszyńskie i Rusałka.

Historia

W 1954 r. Prezydium Rządu utworzyło dużą dzielnicę Jeżyce, jako jedną z pięciu[4]. W 1984 roku podział na 5 dzielnic Poznania ponowiła Rada Ministrów w granicach wyznaczonych przez Wojewódzką Radę Narodową w Poznaniu[5][6]. 1 stycznia 1987 zmieniono granice miasta i do dzielnicy przyłączono obszar wsi Wielkie i Kiekrz[7].

Zobacz też

  • Jeżyce

Przypisy

  1. ↑ Urząd Miasta. Polskapresse. [dostęp 2010-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-07)].
  2. ↑ a b (red.) Kazimierz Kruszka: Statystyczna karta historii Poznania. Poznań: Urząd Statystyczny w Poznaniu, 2008, s. 29. ISBN 978-83-61264-01-9.
  3. ↑ Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2009 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2010-06-11. ISSN 1734-6118.
  4. ↑ Uchwała nr 666 Prezydium Rządu z dnia 7 października 1954 r. w sprawie podziału na dzielnice miasta Poznania (M.P. z 1954 r. nr 111, poz. 1547)
  5. ↑ Uchwała nr 53 Rady Ministrów z dnia 30 marca 1984 r. w sprawie podziału miasta Poznania na dzielnice (M.P. z 1984 r. nr 10, poz. 68)
  6. ↑ Uchwała Nr XXIII/131/84 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 23 lutego 1984 r. ws. podziału miasta Poznania na dzielnice
  7. ↑ Uchwała nr XVII/145/86 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 29 grudnia 1986 r. (M.P. z 1986 r. nr 35, poz. 278)
Dzielnice Poznania w latach 1954–1990

Dzielnice Poznania

Media użyte na tej stronie

Poznań dzielnica-Jeżyce.png
(c) Radomil, CC-BY-SA-3.0
Poznań - dzielnica Jeżyce
Poznan dzielnice administracyjne 1990 z nazwami.png
Autor: Radomil, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Dawne dzielnice administracyjne Poznania w latach 1987–1990, po przyłączeniu wsi: Kiekrz, Morasko, Umultowo, części Plewisk (Os. Kwiatowe)