Jeżyna fałdowana
(c) I, Kenraiz, CC-BY-SA-3.0 | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | rośliny zielone | ||
Nadgromada | rośliny telomowe | ||
Gromada | rośliny naczyniowe | ||
Podgromada | rośliny nasienne | ||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | różopodobne | ||
Rząd | różowce | ||
Rodzina | różowate | ||
Rodzaj | jeżyna | ||
Gatunek | jeżyna fałdowana | ||
Nazwa systematyczna | |||
Rubus plicatus Weihe & Nees Weihe & Nees Rub. Germ. 15. t. 1. | |||
Synonimy | |||
|
Jeżyna fałdowana (Rubus plicatus W. et N.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych (Rosaceae). Pochodzi z Europy[3]. W Polsce roślina spotykana na całym niżu i w niższych partiach górskich.
Morfologia
- Pokrój
- Kolczasty krzew. Ma pędy do 1,5 m wysokie, jesienią silnie łukowato wygięte. Pędy płonne są kanciaste, ale nie bruzdowane. Kolce średnio duże, nagle zaostrzone, nieco zakrzywione.
- Liście
- Nieparzysto-pierzastozłożone. Listki (zwykle 5) spodem miękko owłosione, ostro nierówno piłkowane, zwykle za młodu wzdłuż nerwów sfałdowane. Listek szczytowy najczęściej sercowaty, dolna para listków jest siedząca, lub prawie siedząca.
- Kwiaty
- Promieniste, o płatkach białych lub jasnoróżowych zebrane w dość krótkie grono. W czasie kwitnienia pręciki o długości równej słupkowi.
- Owoce
- Czarne, jadalne, bardzo smaczne. Kielich na owocu odchylony[4].
- (c) I, Kenraiz, CC-BY-SA-3.0
Pęd, kolce i przylistki
- (c) I, Kenraiz, CC-BY-SA-3.0
Liść
- (c) I, Kenraiz, CC-BY-SA-3.0
Owoce
Biologia i ekologia
Nanofanerofit. Występuje w lasach, zaroślach, na miedzach i przydrożach. Kwitnie od czerwca do lipca. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Pruno-Rubion fruticosi i Ass. Frangulo-Rubetum plicati[5].
Zastosowanie
Surowcem leczniczym jest liść jeżyny - Folium Rubi fruticosi. Liście jeżyny wykazują działanie przeciwbiegunkowe, przeciwzapalne i przeciwbakteryjne na przewód pokarmowy[6]. Zwiększa nieznacznie ilość wydzielanego moczu i działa lekko napotnie. Łagodnie reguluje przemianę materii i ułatwia usuwanie z moczem toksycznych metabolitów. Liście jeżyny stosowane są wewnętrznie w chorobach przewodu pokarmowego ze stanem zapalnym błony śluzowej i skłonnością do biegunek, a wewnętrznie do płukania gardła i jamy ustnej oraz do kąpieli w trądziku i egzemie[7]. Sok ze świeżych owoców jeżyny, podobnie jak z malin, jest masowo wykorzystywany jako środek dietetyczny. Działa lekko przeciwgorączkowo i napotnie[8].
Zmienność
Tworzy mieszańce z Rubus caesius, R. sulcatus, R. hirtus oraz prawdopodobnie z R. fictus i R. subeructus[4].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-23] (ang.).
- ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-04-28].
- ↑ a b Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Jeżyna fałdowana: właściwości i działanie - Leki Natury, www.lekinatury.pl [dostęp 2017-09-27] .
- ↑ Barbara Kowal-Gierczak , Eliza Lamer-Zarawska , Jan Niedworok , Fitoterapia i leki roślinne, wyd. 1, Warszawa: PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 2021, s. 332, ISBN 978-83-200-4650-2 .
- ↑ Aleksander Ożarowski , Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie, Warszawa 1987: Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, s. 185, ISBN 83-202-0472-0 .
Media użyte na tej stronie
(c) I, Kenraiz, CC-BY-SA-3.0
Fruit of Rubus plicatus. Goleniow, NW Poland
(c) I, Kenraiz, CC-BY-SA-3.0
Leaf of Rubus plicatus. Goleniów, NW Poland
(c) I, Kenraiz, CC-BY-SA-3.0
Stem, stipule, spines of Rubus plicatus. Goleniow, NW Poland