Jean-Baptist-Marie-Anne-Antoine de Latil
| Kardynał prezbiter | |
.jpg) | |
| Data i miejsce urodzenia | 6 marca 1761 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 grudnia 1839 |
| Miejsce pochówku | |
| Arcybiskup Reims | |
| Okres sprawowania | 1824–1839 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat | 1784 |
| Sakra biskupia | 7 kwietnia 1816 |
| Kreacja kardynalska | 13 marca 1826 |
| Kościół tytularny | San Sisto |
| Data konsekracji | 7 kwietnia 1816 | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | François de Pierre de Bernis | ||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Jean-Baptiste du Chilleau | ||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Jean-Baptiste Marie Anne Antoine de Latil (ur. 6 marca 1761 na Wyspie Świętej Małgorzaty, zm. 1 grudnia 1839 w Gémenos) – francuski kardynał.
Życiorys
Urodził się 6 marca 1761 roku na Wyspie Świętej Małgorzaty, jako syn Antoine’a de Latila i Gabrielle-Thérèse de Magny[1]. W 1784 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. Odmówił przyjęcia Konstytucji cywilnej kleru i opuścił Francję[1]. W 1792 roku powrócił i został osadzony w Montfort-l’Amaury[1]. Po uwolnieniu udał się do Anglii, gdzie został skarbnikiem Karola X[1]. 8 marca 1816 roku został tytularnym arcybiskupem Amyclae, a 7 kwietnia przyjął sakrę[2]. Rok później został biskupem Chartres, jednak diecezją objął dopiero w 1821 roku[2]. Trzy lata później został arcybiskupem Reims[2]. Rok później został odznaczony Orderem Ducha Świętego i koronował Karola X[1]. 13 marca 1826 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Sisto[2]. Zmarł 1 grudnia 1839 roku w Gémenos[1].