Jean-François de Troy

Ten artykuł od 2009-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jean-François de Troy
Data i miejsce urodzenia	27 stycznia 1679 Paryż
Data i miejsce śmierci	26 stycznia 1752 Rzym
Narodowość	francuska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	rokoko

Jean-François de Troy (ur. 27 stycznia 1679 w Paryżu, zm. 26 stycznia 1752 w Rzymie) – francuski malarz rokokowy i twórca tapiserii.

Był synem francuskiego malarza portrecisty François de Troy (1645-1730). W latach 1699–1706 studiował w Rzymie, a następnie przebywał w północnych miastach włoskich.

Początkowo jego twórczość koncentrowała się na dużych kompozycjach historycznych m.in. Czas odsłonięcia prawdy (1733; obecnie w National Gallery w Londynie). Większość jego dzieł skupiała się jednak na przedstawianiu scen z życia wyższych sfer.

W latach 1724 i 1737 otrzymał zlecenie na wykonanie gobelinów dla Wersalu i pałacu w Fontainebleau. Siedem tapiserii przedstawiały Histoire d’Esther oraz Histoire de Jason.

W 1738 został mianowany dyrektorem Francuskiej Akademii w Rzymie, gdzie spędził resztę swego życia.

Wybrane prace

• 

  A Hunting Meal (1737, Luwr, Paryż)

• 

  Luncheon with Oysters (1735)

• 

  The Declaration of Love (1735)

• 

  Pan i Syrinks (1722-1724)

• 

  Księżniczka Luiza Maria Teresa Stuart (1710)