Jean-Jacques Henner

Jean-Jacques Henner
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 marca 1829
Bernwiller

Data i miejsce śmierci

23 czerwca 1905
Paryż

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

romantyzm

Kobieta na czarnej otomanie, 1865

Jean-Jacques Henner (ur. 5 marca 1829 w Bernwiller, zm. 23 czerwca 1905 w Paryżu), malarz francuski. Uważany za ostatniego romantyka[1].

Henner studiował w Strasburgu i w École des Beaux-Arts w Paryżu u Michaela Drollinga. W 1858 wygrał Prix de Roma i spędził lata 1859-1865 we Włoszech, gdzie wywarły na nim wrażenie koloryt i sentymentalizm obrazów Correggio i Giorgione. Malował zmysłowe akty i wyidealizowane portrety młodych kobiet, poruszał również tematykę religijną. W Paryżu przy ulicy de Villiers 43 znajduje się[2]Musée National Jean-Jacques Henner prezentujące dzieła artysty.

Dzieła

  • Paul Henner à la médaille, 1865,
  • La Chaste Suzanne, 1865,
  • La Biblis changée en Source, 1867,
  • La Femme au parapluie, 1874,
  • Naïade, 1875,
  • La Femme à la fontaine, 1880,
  • Hérodiade, (esquisse), 1880,
  • Une baigneuse, 1881,
  • La Liseuse, 1883,
  • Portrait de Madame Kessler, 1886,
  • Fabiola,
  • Madeleine pleurant,
  • Portrait de Jules Janssen (1824-1907),
  • Rêverie, (1904-05),
  • Portrait de Marie-Louise Pasteur.

Przypisy

  1. ↑ Informacja o wystawie w styczniu 2008 r.
  2. ↑ Oficjalna strona Musée National Jean-Jacques Henner (ang.). [dostęp 2011-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-17)].

Bibliografia

  • Andrzej. Dulewicz: Słownik sztuki francuskiej. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 186-187. ISBN 83-214-0048-5.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie