Jean-Luc Mélenchon

Jean-Luc Mélenchon

Data i miejsce urodzenia	19 sierpnia 1951 Tanger
Przynależność polityczna	La France insoumise

Jean-Luc Antoine Pierre Mélenchon (ur. 19 sierpnia 1951 w Tangerze) – francuski polityk, w latach 2009–2017 poseł do Parlamentu Europejskiego, poseł do Zgromadzenia Narodowego XV kadencji, założyciel Partii Lewicy i partii La France insoumise; kandydat w wyborach prezydenckich w 2012, 2017 i 2022.

Życiorys

Urodził się w Tangerze w ówczesnej strefie międzynarodowej w Afryce Północnej jako syn Francuza i Hiszpanki. Większą część dzieciństwa spędził w Maroku, po czym w 1962 jego rodzina przeniosła się do Francji^[1]. Uzyskał dyplom DEUG w zakresie literatury współczesnej, został też magistrem filozofii. Pracował m.in. jako wykładowca, technik nauczania i dziennikarz.

Początkowo działał w organizacjach komunistycznych i trockistowskich, później przystąpił do Partii Socjalistycznej. W latach 1983–2001 był radnym miejscowości Massy, a w okresie 1989–1995 także zastępcą mera. Kilkakrotnie zasiadał w radzie generalnej Essonne, od 1998 do 2000 był wiceprzewodniczącym tego departamentu. Pomiędzy 27 marca 2000 a 6 maja 2002 pełnił funkcję ministra delegowanego w rządzie Lionela Jospina. W latach 1986–2000 i ponownie w latach 2004–2009 zasiadał we francuskim Senacie.

W 2004 w ramach Partii Socjalistycznej współtworzył frakcję pod nazwą Ruch na Rzecz Republiki Socjalnej (Pour la République Sociale), opowiadającą się za przyjęciem bardziej lewicowego i eurosceptycznego kursu przez całe ugrupowanie. W 2008 wraz z częścią przywódców PRS opuścił PS, stając następnie na czele nowej formacji pod nazwą Partia Lewicy.

Przed wyborami europejskimi w 2009 podpisał porozumienie z Francuską Partią Komunistyczną o utworzeniu koalicji wyborczej (tzw. Frontu Lewicy). W tym samym roku z ramienia tego bloku uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego.

W 2012 został kandydatem Frontu Lewicy w wyborach prezydenckich^[2]. W niektórych sondażach w 2012 uzyskiwał poparcie na poziomie 14–15% ankietowanych^[3]. W głosowaniu z 22 kwietnia 2012 otrzymał około 3,99 miliona głosów (11,11%), zajmując wśród 10 kandydatów 4. miejsce i przegrywając w pierwszej turze^[4].

W 2014 został wybrany na kolejną kadencję do Europarlamentu^[5]. W tym samym roku zrezygnował z kierowania Partią Lewicy^[6]. W 2016 zawiązał ruch polityczny pod nazwą Niepokorna Francja^[7], w skład której weszły środowiska lewicowe i komunistyczne^[8]. Kandydował następnie w wyborach prezydenckich 2017, zajmując w pierwszej turze głosowania czwarte miejsce z wynikiem 19,58% głosów^[9].

W wyborach parlamentarnych w tym samym roku został wybrany do Zgromadzenia Narodowego XV kadencji^[10], odchodząc w konsekwencji z PE^[11]. W 2022 Jean-Luc Mélenchon kolejny raz ubiegał się o wybór na prezydenta, w pierwszej turze otrzymał wówczas 21,95% głosów, zajmując 3. miejsce^[12]. Przed druga turą zaapelował, by nie głosować na Marine Le Pen, konkurującą z ubiegającym się o reelekcję Emmanuelem Macronem^[13].

Poglądy

W kampaniach prezydenckich w 2012 i w 2017^[14] postulował wprowadzenie stawki podatkowej w wysokości 100% dla dochodów powyżej określonej wysokiej kwoty (470 tys. euro rocznie w 2012^[15]). Wszystkie dochody powyżej tej kwoty miałyby być tytułem opodatkowania przejmowane przez państwo. Postulował także podwyższenie pensji minimalnej o 20% do 2200 euro^[15], skrócenie tygodnia pracy do 32 godzin i obniżenie wieku emerytalnego do 60 lat^[16].

Głosi również poglądy eurosceptyczne, uważając, że warunki członkostwa Francji w Unii Europejskiej powinny być renegocjowane. Zadeklarował się również jako zwolennik referendum w sprawie członkostwa Francji w UE^[17]. Krytycznie oceniał politykę Angeli Merkel w kwestii rozwiązywania problemów gospodarczych UE^[18]. W 2005 podczas europejskiego referendum konstytucyjnego we Francji był przeciwnikiem ratyfikacji traktatu ustanawiającego konstytucje dla Europy^[19].

Opowiedział się również za wystąpieniem Francji z NATO^[16].

Przez część publicystów opisywany jest jako polityk prorosyjski, wspierający Rosję i jej przywódcę Władimira Putina^[20][21][22]. Reprezentujący francuskich ekologów polityk Yannick Jadot stwierdził, że jego prorosyjskie stanowisko sprzeciwia się myśleniu proekologicznemu^[23].

Przypisy

Bibliografia

• Jean-Luc Mélenchon na stronie Senatu (fr.). [dostęp 2012-04-18].
• Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2018-12-24].

Linki zewnętrzne

• Jean-Luc Mélenchon – strona prywatna (fr.). [dostęp 2022-04-13].