Jean-Pierre Guignon
 | |
| Imię i nazwisko | Giovanni Pietro Ghignone |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 10 lutego 1702 Turyn |
| Pochodzenie | włoskie |
| Data i miejsce śmierci | 30 stycznia 1774 Wersal |
| Instrumenty | skrzypce |
| Gatunki | muzyka poważna, muzyka barokowa |
| Zawód | kompozytor, skrzypek |
Jean-Pierre Guignon, właśc. Giovanni Pietro Ghignone[1][2] (ur. 10 lutego 1702 w Turynie, zm. 30 stycznia 1774 w Wersalu[1][2]) – francuski kompozytor i skrzypek pochodzenia włoskiego.
Życiorys
Uczył się w Turynie u Giovanniego Battisty Somisa[1][2]. Od 1725 roku występował jako skrzypek w Concert Spirituel w Paryżu[1][2]. Grał także w innych miastach, propagując muzykę włoską, m.in. nieznane wcześniej we Francji utwory Vivaldiego[1]. Od 1730 roku był członkiem kapeli Wiktora Amadeusza, księcia Carignan[1][2]. Od 1733 do 1762 roku należał także do kapeli królewskiej[1][2]. W roku 1741 został naturalizowany jako Francuz[1][2]. Otrzymał także tytuł Roy et maître de ménétriers, jednak na skutek opozycji zrezygnował z niego w 1750 roku[1][2].
Napisał m.in. 2 koncerty skrzypcowe, 6 zbiorów sonat, liczne duety skrzypcowe[2]. Większość sonat Guignona ma budowę trzyczęściową o następstwie części szybka-wolna-szybka, koncerty natomiast zbliżone są do formy concerto grosso[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 510–511. ISBN 83-224-0344-5.
- ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1393. ISBN 0-02-865527-3.
Media użyte na tej stronie