Jean Debuf

Jean Debuf
Data i miejsce urodzenia	31 maja 1924 Bousbecque, Francja
Data i miejsce śmierci	6 października 2010 Marcq-en-Barœul, Francja
Wzrost	175 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Igrzyska olimpijskie brąz Melbourne 1956 waga półciężka Mistrzostwa świata srebro Scheveningen 1949 waga lekkociężka srebro Mediolan 1951 waga lekkociężka brąz Wiedeń 1954 waga lekkociężka Mistrzostwa Europy złoto Haga 1949 waga lekkociężka złoto Mediolan 1951 waga lekkociężka złoto Helsinki 1956 waga półciężka srebro Londyn 1948 waga lekkociężka srebro Wiedeń 1954 waga lekkociężka srebro Monachium 1955 waga półciężka brąz Helsinki 1952 waga lekkociężka

Jean Léon Debuf (ur. 31 maja 1924 w Bousbecque, zm. 6 października 2010 w Marcq-en-Barœul) – francuski sztangista, brązowy medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata i Europy.

Lata młodości

Urodził się w robotniczej rodzinie jako najstarszy z siedmiorga dzieci^[1]. W 1936 roku zmarł jego ojciec^[1]. W wieku 14 lat pracował w przędzalni w Tourcoing^[1]. W młodości trenował również lekkoatletykę, ale w 1944 roku porzucił tę dyscyplinę na rzecz podnoszenia ciężarów^[1].

Kariera

W 1948 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Londynie. Zajął wówczas czwarte miejsce w wadze lekkociężkiej z wynikiem 370 kilogramów^[2]. W tym samym roku został również srebrnym medalistą mistrzostw Europy w Londynie w tej samej wadze. Rok później zwyciężył na mistrzostwach Europy w Hadze i zajął drugie miejsce podczas mistrzostw świata w Scheveningen, gdzie wyprzedził go tylko Stanley Stanczyk z USA. W 1950 roku został uznany za najlepszego sportowca Francji^[1]. W 1951 roku wywalczył złoto igrzysk śródziemnomorskich w Aleksandrii^[3] i mistrzostw Europy w Mediolanie oraz srebro mistrzostw świata w Mediolanie w tej samej wadze. Na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach rywalizację w wadze lekkociężkiej ukończył na 5. pozycji z wynikiem 400 kg^[4]. W tym samym roku został również brązowym medalistą mistrzostw Europy w Helsinkach. Dwa lata później zdobył srebro na mistrzostwach Europy w Wiedniu oraz brązowy medal podczas mistrzostw świata w Wiedniu, plasując się za Amerykaninem Tommym Kono i Trofimem Łomakinem z ZSRR.

Od 1955 roku startował w wadze półciężkiej, zdobywając złoto igrzysk śródziemnomorskich w Barcelonie^[5] i srebro mistrzostw Europy w Monachium. W 1956 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Melbourne, zdobywając brązowy medal z wynikiem 425 kg^[6]. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Arkadij Worobjow z ZSRR i Amerykanin Dave Sheppard. Był też chorążym francuskiej kadry na tych igrzyskach^[7]. W tym samym roku zwyciężył ponadto na mistrzostwach Europy w Helsinkach. Ostatni występ olimpijski zanotował w 1960 roku, na igrzyskach olimpijskich w Rzymie, plasując się na 11. pozycji w wadze lekkociężkiej z wynikiem 390 kg^[8]. W czasie kariery trzynastokrotnie zostawał mistrzem Francji^[9][10].

Losy po zakończeniu kariery

Po zakończeniu kariery pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego oraz sprzedawca drobiu^[9]. Uprawiał także zapasy^[1][9]. 29 listopada 2008 w Comines otwarto halę sportową jego imienia^[1]. Zmarł 6 października 2010 po długiej chorobie^[10]. Jego pogrzeb odbył się pięć dni później w Marcq-en-Barœul^[9].

Przypisy

Bibliografia

• Jean Debuf, Top Olympic Lifters of the 20th Century (ang.). chidlovski.net. [dostęp 2014-05-31].
• Jean Debuf Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2014-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-28)].