Jean Flandrin
| Kardynał prezbiter | |
| Kraj działania | Francja |
|---|---|
| Data urodzenia | po 1301 |
| Data i miejsce śmierci | 8 lipca 1415 Peniscola |
| Dziekan Kolegium Kardynalskiego | |
| Okres sprawowania | 1408–1415 |
| Arcybiskup Auch | |
| Okres sprawowania | 1379–1390 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Kreacja kardynalska | 17 października 1390 Klemens VII |
| Kościół tytularny | Ss. Ioannis et Pauli |
Jean Flandrin (zm. 8 lipca 1415 w Peniscola) – francuski kardynał okresu wielkiej schizmy zachodniej, reprezentujący obediencję "awiniońską". Krewny kardynała Pierre Flandrin (1301-81).
Życiorys
Niewiele wiadomo o jego młodości. Uzyskał tytuł doktora prawa i został dziekanem kapituły katedralnej w Laon. W 1371 bezskutecznie wysuwano jego kandydaturę na biskupa Carpentras. Poparł antypapieża Klemensa VII w sporze z Urbanem VI. W styczniu 1379 Klemens VII mianował go arcybiskupem Arles, promocja ta jednak nie doszła do skutku, gdyż w maju tego samego rano został wybrany arcybiskupem Auch, którym pozostał aż do nominacji kardynalskiej. Konsekrowany na arcybiskupa Auch w grudniu 1379, cztery lata później opublikował statuty archidiecezji. 17 października 1390 Klemens VII mianował go kardynałem prezbiterem. W czerwcu 1391 przybył na dwór (anty)papieża w Awinionie i otrzymał tytuł Ss. Ioannis et Pauli. Uczestniczył w konklawe 1394, które wybrało antypapieża Benedykta XIII. Kiedy we wrześniu 1398 większość kardynałów "awiniońskich" zbuntowała się przeciw Benedyktowi XIII, jako jeden z nielicznych pozostał mu wierny. Biskup Sabiny od 13 czerwca 1405. Nie przyłączył się do Soboru w Pizie. Został dziekanem Św. Kolegium obediencji awiniońskiej po tym, jak dotychczasowy dziekan Gui de Malsec przystąpił do organizowania Soboru w Pizie w 1408. Pozostał wierny Benedyktowi XIII aż do śmierci. Zmarł w Peniscola.