Jean Joseph Mounier

Jean Joseph Mounier
Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1758 Grenoble, departament Isère, Francja
Data i miejsce śmierci	28 stycznia 1806 Paryż
Zawód, zajęcie	sędzia, polityk, członek Rady Stanu

Jean Joseph Mounier (ur. 12 listopada 1758 w Grenoble, Isère, zm. 28 stycznia 1806 w Paryżu) – francuski polityk oraz sędzia. Studiował prawo. W roku 1783 objął urząd sędziowski w Grenoble. W roku 1788 wziął udział w sporze pomiędzy sądem a miejskim parlamentem (lokalnym organem władzy ustawodawczej i sądowniczej we Francji okresu ancien régime). W dniu 20 lipca 1788 – niespełna rok przed wybuchem rewolucji francuskiej – zorganizował obrady mieszkańców Delfinatu w miasteczku Vizille. Pełnił tam funkcję sekretarza zgromadzenia, spisując cahiers („zeszyty”) zażaleń i skarg publicznych, które członkowie zgromadzenia wnosili wobec króla Ludwika XVI. Nabrawszy w ten sposób znaczenia w życiu publicznym, Mounier został w roku 1789 jednogłośnie wybrany na przedstawiciela Stanu Trzeciego na obrady Stanów Generalnych. W sierpniu 1789 Mounier założył partię monarchistów.

W partii monarchistów oraz w Konstytuancie Mounier początkowo bronił nowych idei, opowiadając się za sojuszem Stanu Trzeciego z obiema klasami uprzywilejowanymi: szlachtą i klerem. Był pomysłodawcą słynnej Przysięgi w sali do gry w piłkę. Ponadto uczestniczył w przygotowaniach nowej konstytucji i domagał się przywrócenia Jacquesa Neckera na stanowisko generalnego kontrolera finansów. W dniu 28 września Mounier został wybrany na stanowisko przewodniczącego Konstytuanty. Jednak nie mogąc wprowadzić w życie działań zgodnych ze swoimi poglądami, Mounier zrezygnował z funkcji przewodniczącego w dniu 10 października 1789, zrzekł się mandatu poselskiego, po czym wrócił do Delfinatu. Wkrótce stał się osobą podejrzaną i aby uniknąć aresztowania wyjechał do Szwajcarii w roku 1790.

Mounier wrócił do Francji w roku 1801. Napoleon Bonaparte powierzył mu stanowisko prefekta w departamencie  Ille-et-Vilaine. Wprowadziwszy zmiany organizacyjne Ille-et-Vilaine, Mounier został powołany na członka Rady Stanu, w roku 1805. Zmarł w Paryżu.

Do dorobku polityczno-filozoficznego Mouniera zaliczają się następujące prace:

• Considérations sur les gouvernements (Rozważania temat rządu) (1789);
• Recherches sur les causes qui ont empeché les Français de devenir libres (Badania nad przyczynami trudności stojących przed Francuzami w dążeniu do wolności) (1792),
• De l'influence attribuée aux philosophes, aux francs-maçons et aux illuminés sur la Révolution Française (O wpływie przypisywanym filozofom, francuskim wolnomularzom i oświeceniowcom na Rewolucję Francuską). (1801).

Bibliografia

• Chisholm, Hugh, ed. (1911). „Mounier, Jean Joseph”. Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press which in turn cites:
• F. A. Aulard, Les Orateurs de l'assemblée constituante (2nd ed., Paris, 1905)
• De Lanzac de Laborie, Un Royaliste liberal en 1789; J.J. Mounier (Paris, 1887)
• A. Rochas, Biographie du Dauphiné (Paris, 1856)
• Berriat St Prix, Éloge historique de M. Mounier (1806)
• F. Boïanovski, “Quelques lettres inédites de J.J. Mounier,” in the Revue historique (1898).