Jean de Bertrand (zm. 1560)
| ||
| Kardynał prezbiter | ||
 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 1482 Tuluza | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 4 grudnia 1560 Wenecja | |
| Miejsce pochówku | ?↗ | |
| Biskup Saint-Bertrand-de-Comminges | ||
| Okres sprawowania | 1555–1556 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Sakra biskupia | 30 kwietnia 1560 | |
| Kreacja kardynalska | 15 marca 1557 Paweł IV | |
| Kościół tytularny | Ss. Nereo ed Achilleo S. Prisca S. Crisogono | |
| ||
| Data konsekracji | 30 kwietnia 1560 | |
|---|---|---|
| Konsekrator | Filippo Roccabella | |
Jean de Bertrand (ur. w 1482 w Tuluzie, zm. 4 grudnia 1560 w Wenecji) – sabaudzki kardynał.
Życiorys
Urodził się w 1482 roku w Tuluzie, jako syn prokuratora[1]. Po studiach uzyskał stopień doktora utroque iure[1]. Pełnił funkcje przewodniczącego Parlamentu Tuluskiego i Paryskiego oraz strażnika królewskiej pieczęci, za czasów Henryka II[1]. Poślubił Jeanne Baras, z którą miał syna i dwie córki[1]. Po śmierci żony, wstąpił do stanu duchownego[1]. 16 grudnia 1555 roku został wybrany biskupem Saint-Bertrand-de-Comminges[2]. 15 marca 1557 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santi Nereo ed Achilleo[2]. Jednocześnie został administratorem apostolskim Sens, nuncjuszem w Królestwie Niemieckim i wicekrólem Sabaudii[1]. 30 kwietnia 1560 roku przyjął sakrę[2]. Zmarł 4 grudnia tego samego roku w Wenecji[1].