Jean de Meun

Jean de Meun, Jean de Meung
Jean Chopinel lub Jean Clopinel
Ilustracja
Jean de Meun, litografia Hippolyte Lecomte, 1820
Data i miejsce urodzeniaok. 1240
Meung-sur-Loire
Data i miejsce śmierciok. 1305
Paryż
Narodowośćfrancuski

Jean de Meun także Jean de Meung urodzony jako Jean Chopinel lub Jean Clopinel (ur. ok. 1240 w Meung-sur-Loire, zm. ok. 1305 w Paryżu) – francuski pisarz, poeta i tłumacz epoki średniowiecza.

Życiorys

Jean de Meun urodził się ok. 1240 r. w Meung-sur-Loire w rodzinie mieszczańskiej. Zmarł w r. 1305 w Paryżu, gdzie spędził ostatnie kilkanaście lat swego życia jako zamożny właściciel posesji przy Rue Saint-Jacques z wieżą, podwórkiem i ogrodem, który został opisany w 1305 r. jako dom zmarłego Jeana de Meunga i był następnie podarowany przez Adama d'Andely dominikanom[1][2]. Został pochowany w klasztorze Saint-Jacques w Paryżu.

Twórczość

Jean de Meun i Małgorzata Andegaweńska, XV w.

Na podstawie jego twórczości można wywnioskować, że zdobył edukację filozoficzną, teologiczną, literacką i przyrodniczą[3].

Zasłynął z dokończenia poematu Guillaumea de Lorrisa Opowieść o Róży (fr. Le Roman de la Rose). Lorris jest autorem 4068 wersetów alegorycznej opowieści przedstawiającej ideał miłości dwornej, zaś Meun kolejnych 17 722, które dopisał prawdopodobnie w latach 1275–80[4]. Dzieło o Róży było jednym z największych sukcesów książkowych francuskiego średniowiecza. Do naszych czasów przetrwało ponad 300 rękopisów i około 20 wczesnych, do 1538 roku, druków[3]. Forma przekazu i upodobania estetyczne obydwu autorów są odmienne. Lorris, wywodzący się z arystokracji, był wyrazicielem zasad dworskiej miłości, inspirowanych XII-wieczną poezją trubadurów, zaś część stworzona przez Menuna ma charakter bardziej filozoficzny i satyryczny[5].

Jean de Meun był człowiekiem dużej, jak na owe czasy, erudycji, zajmował się również tłumaczeniem tekstów łacińskich na język starofrancuski. Przetłumaczył m.in. De re militari Wegecjusza, listy Abelarda i Heloisy, Historia calamitatum Abelarda i De consolatione philosophiae Boecjusza[3][4].

Przypisy

  1. ↑ Frankowska-Terlecka 1998 ↓, s. 7.
  2. ↑ Jean de Meun (ang.). Encyclopædia Britannica. [dostęp 2020-06-08].
  3. ↑ a b c Gert Pinkernell: Ein chronologisches Repertorium wichtiger Autoren und Werke von 842 bis ca. 1960 (niem.). Gert-Pinkernell.de, 2014. [dostęp 2020-06-07].
  4. ↑ a b Frankowska-Terlecka 1998 ↓, s. 8.
  5. ↑ Frankowska-Terlecka 1998 ↓, s. 7-27.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Jean de Meun, Ecrivain celebre sous le regne de Philippe Le Bel (1305) (BM 1871,1209.1838).jpg
Portrait of Jean de Meun, standing to front, looking to the left, wearing fur-trimmed robe, holding a large book in his right hand, gesturing towards the right with his left hand, a castle in the background.
Hand-coloured lithograph
Jean de Meun und Margarete von Anjou.jpg
Jean de Meun presents his French translation of Boethius’ „Consolation of Philosophy“ to the queen of England, Margaret of Anjou. Miniature in the manuscript Jena, Bibliothek der Friedrich-Schiller-Universität, Ms. fol. 85, fol. 13v.