Jean de Robéthon
Jean de Robéthon (John de Robethon) (zm. 1722) – hanowerski i brytyjski polityk.
Robéthon był jednym z francuskich hugenotów, którzy uciekli, gdy król Ludwik XIV wydał edykt z Fontainebleau (1685), znoszący edykt nantejski z 1598 ustanawiający tolerancję dla protestantów we Francji.
Robéthon był przez jakiś czas sekretarzem Wilhelma III, przyjaciela hugenotów i wroga króla Ludwika. Nieco później był na służbie księcia Jerzego Wilhelma Lüneburg-Celle. Po śmierci tego ostatniego w roku 1705 przeszedł na służbę Jerzego Ludwika Hanowerskiego (od 1714 roku król Wielkiej Brytanii Jerzy I Hanowerski), który po 1714 zabrał go ze sobą do Londynu.
Jean de Robéthon i inni ministrowie Meklemburczyk Andreas Gottlieb Bernstorff i Johann Kasper von Bothmer posiadali po 1714 znaczny wpływ na brytyjską politykę zagraniczna, przeciwko czemu wystąpił w końcu parlament brytyjski i niektórzy jego liderzy, jak Sir Robert Walpole.
Bibliografia
- Basil Williams, The Whig Supremacy 1714-1760, Oksford Clarendon Press 1939.
- Jean de Robéthon (16??-1722) var också hugenott, tidigare bland annat sekreterare till Wilhelm III. Efter dennes död tog han tjänst hos hertigen Georg Wilhelm av Lüneburg-Celle. Efter hertigens död 1705 tog han tjänst hos den senare Georg I av Storbritannien, då ännu bara kurfurste av Hannover (j. szw.)