Jedna Rosja

Jedna Rosja
Единая Россия
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Skrót

JR

Lider

Dmitrij Miedwiediew (od 2012)

Data założenia

1 grudnia 2001

Adres siedziby

129110, Bannyj Pierieułok, Moskwa, d. 3a

Ideologia polityczna

centryzm[1]
liberalny konserwatyzm[2] putinizm

Poglądy gospodarcze

etatyzm[3]

Liczba członków

2 073 772[4]

Młodzieżówka

Młoda Gwardia Jednej Rosji

Barwy

     biały
     niebieski
     czerwony

Obecni posłowie
324/450
[5]
Obecni senatorowie
128/170
Obecni radni wojewódzcy
3091/3980
Strona internetowa
9. Kongres partii Jedna Rosja, 15 kwietnia 2008
„Rosja Putina. Zjednoczona i niezwyciężona”

Jedna Rosja[6] (ros. Единая Россия, Jedinaja Rossija, dosłownie Zjednoczona Rosja) – największa partia polityczna w Federacji Rosyjskiej, obecnie w posiadaniu 324 z 450 miejsc w Dumie Państwowej[5]. Określa się jako partia konserwatywna i popiera politykę administracji premiera Michaiła Miszustina, jest także zapleczem politycznym Prezydenta Rosji, Władimira Putina. Partia została założona 2 grudnia 2001 na zjeździe scalającym trzy organizacje partyjne: Jedność (z liderem Siergiejem Szojgu), Ojczyzna (z liderem Jurijem Łużkowem) i Cała Rosja (z liderem Mintimerem Szajmijewem), powstała z niej nowa Wszechrosyjska Polityczna Partia Jedność i Ojczyzna – Jedna Rosja.

Według danych z dnia 20 września 2005, partia posiadała łącznie około 29 856 biur lokalnych na terenie całego kraju, a także jedno zagraniczne biuro w Izraelu[7], prowadzone w związku z umową z izraelską partią Kadima[7].

W 2018 r. partia przegrała drugie tury wyborów gubernatorów w Kraju Chabarowskim i obwodzie władimirskim, a w Chakasji kandydat JR wycofał się z drugiej tury mimo uzyskania w pierwszej drugiego miejsca[8].

Ideologia

Partia określa się jako konserwatywna. Według manifestu politycznego partii z 2003 celem partii jest: „Ścieżka narodowego sukcesu, zjednoczenie sił politycznych odpowiedzialnych za kraj, mające na celu zminimalizować różnice między bogatymi i biednymi, młodymi i starymi, państwa, gospodarki i społeczeństwa. Gospodarka powinna łączyć wolność rynku i państwa, oraz jego odpowiednią regulację. Partia, przynajmniej oficjalnie, odrzuca ideologie lewicowe i prawicowe, w zamian za «polityczny centryzm», którym można zjednoczyć wszystkie warstwy społeczeństwa”[9]. W partii istnieją lub istniały m.in. grupy liberalno-konserwatywne, konserwatywne, konserwatywno-liberalne i socjalkonserwatywne[10].

Badacze, mimo samych deklaracji partii, określają ją jako ugrupowanie nacjonalistyczne i skrajnie prawicowe[11].

Poparcie w wyborach

Wybory parlamentarne[12]

WyboryDuma PaństwowaRząd
GłosyMandaty
Liczba%+/−Liczba+/−
200322 779 27937,57%
223/450
Większość
200744 714 24164,30%Increase2.svg 26,73
315/450
Increase2.svg 92Większość
201132 379 13549,32%Decrease2.svg 14,98‬
238/450
Decrease2.svg 77Większość
201628 527 82854,20%Increase2.svg 4,88‬
343/450
Increase2.svg 105Większość
202128 064 25849,82%Decrease2.svg 4,38
324/450
Decrease2.svg 19Większość

Wybory prezydenckie

WyboryKandydatI turaII tura
Głosów%Głosów%
2004Władimir Putin49 565 23871,3 (Zwycięstwo)
2008Dmitrij Miedwiediew52 530 71271,2 (Zwycięstwo)
2012Władimir Putin46 602 07563,6 (Zwycięstwo)
2018Władimir Putin56 430 71276,7 (Zwycięstwo)

Elektorat

Według badań wyborcy Jednej Rosji byli młodsi i bardziej obeznani w sprawach rynkowych niż przeciętny wyborca. Dużą część elektoratu partii stanowią pracownicy państwowi, emeryci i personel wojskowy, czyli ludzie, których warunki bytowe uzależnione są od państwa[13]. 64% wyborców Jednej Rosji to kobiety. W wyborach do Dumy Państwowej w 2011 zaobserwowano wzrost liczby wyborców wśród młodych osób[14].

Ważni członkowie

Przypisy

  1. Parties and Elections in Europe, www.parties-and-elections.eu [dostęp 2019-09-03] (niem.).
  2. В Кремле рассказали о правом сдвиге «Единой России» :: Политика :: РБК, www.rbc.ru [dostęp 2019-09-11].
  3. New Russian “Patriots” – Institute of Modern Russia, imrussia.org [dostęp 2019-09-03] (ang.).
  4. ИНФОРМАЦИЯ о численности членов Всероссийской политической партии «ЕДИНАЯ РОССИЯ» в каждом из ее региональных отделений (по состоянию на 1 января 2011 года). minjust.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-25)].
  5. a b ЦИК опубликовал распределение мандатов по итогам выборов в Госдуму, ria.ru [dostęp 2021-09-23] (ros.).
  6. Rosja. Partie polityczne, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-09-07].
  7. a b Lily Galili and Haaretz Correspondent: Russian PM Putin to open official party branch in Israel (ang.). [dostęp 2011-04-19].
  8. Wacław Radziwinowicz, Wyborcy pokazali Putinowi żółtą kartkę, wyborcza.pl, 24 września 2018 [dostęp 2018-09-25].
  9. White, Stephen: The Political Parties. Durham: Duke University Press, 2005, s. 6.Developments in Russian Politics. ISBN 0-8223-3522-0. (ang.)
  10. Remington, Thomas F. (2010). „Parliamentary Politics in Russia”. In White, Stephen. Developments in Russian Politics 7. New York: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-22449-0.
  11. Marcel Van Herpen Putinism: The Slow Rise of a Radical Right Regime in Russia s. 203
  12. IFES Election Guide | Country Profile: Russia, electionguide.org [dostęp 2021-12-23] (ang.).
  13. Stephen Aris, Matthias Neumann, Robert Orttung, Jeronim Perović, Heiko Pleines, Hans-Henning Schröder, Aglaya Snetkov: Russian Analytical Digest No 102: Political Parties (ang.). files.ethz.ch. [dostęp 2011-11-26].
  14. Yevgeny Utkin: Seven parties, one virtually certain outcome (ang.). asia.rbth.com. [dostęp 2011-11-23].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Increase2.svg
Icon representing an increase, consisting of a green-colored, up-pointing triangle.
Decrease2.svg
Icon representing a decrease, consisting of a red-colored, down-pointing triangle.
ЕдРо (лог).svg
Autor: Российская партия "Единая Россия", Licencja: CC0
Свободная часть логотипа Единой России (партии)
Election russia 2007 001 cropped.jpg
Autor: Lite, cropped by Przykuta, Licencja: CC BY-SA 4.0
Election advertising in Sankt-Petersburg, Russia. November, 2007
Vladimir Putin 15 April 2008-2.jpg
(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0
MOSCOW. At the 9th United Russia Party Congress.