Jednostka administracyjna (wojsko)

Jednostka administracyjna – typ jednostki wojskowej występujący w Wojsku Polskim II RP.

Jednostka administracyjna to taka jednostka wojskowa, która w czasie pokoju i wojny prowadziła gospodarkę stanów osobowych i gospodarkę materiałową[1].

Dowódca jednostki administracyjnej otrzymywał od właściwego organu zaopatrującego środki finansowe i materiałowe. Dysponował nimi i rozliczał się przed właściwym organem zaopatrującym. Jednostka posiadała aparat administracyjny w skład którego wchodzili: kwatermistrz, oficer materiałowy, oficer żywnościowy, oficer ewidencyjny i płatnik[2]. Jednostce administracyjnej podlegały pododdziały administracyjne.

Pododdział administracyjny to pododdział typu kompania, szwadron, bateria, którego dowódca otrzymywał środki finansowe i materiałowe od jednostki administracyjnej i prowadził ewidencję rachunkową[3].

1 kwietnia 1938 roku wszedł w życie przepis „Gospodarka w oddziałach sił zbrojnych” sygn. OG 1938 wprowadzony rozkazem nr 1002/06 Ministra Spraw Wojskowych z 12 marca 1938 roku. Jednocześnie nazwę „jednostka administracyjna” zastąpiono nowym pojęciem „oddział gospodarczy”, który nadal obowiązuje w Siłach Zbrojnych RP[4].

Przypisy

  1. ↑ Laskowski 1932 ↓, s. 658.
  2. ↑ Laskowski 1931 ↓, s. 21.
  3. ↑ Laskowski 1931 ↓, s. 22.
  4. ↑ Kłoczewski 1987 ↓, s. 163, 168.

Bibliografia

  • Jerzy Kłoczewski: Polska gospodarka wojskowa 1918-1939 (zarys systemu). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07488-7.
  • Otton Laskowski: Encyklopedia Wojskowa T.1. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Wiedzy Wojskowej i Wojskowego Instytutu Naukowo-Wydawniczego, 1931. [dostęp 2016-03-15].
  • Otton Laskowski: Encyklopedia Wojskowa T.3. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Wiedzy Wojskowej i Wojskowego Instytutu Naukowo-Wydawniczego, 1933. [dostęp 2016-03-15].