Jednostka taktyczna
Jednostka taktyczna – dawniej oddział wojskowy posiadający zdolność do wykonywania zadań taktycznych, samodzielnie lub w ramach większych związków taktycznych. Najmniejszą jednostkę taktyczną stanowił batalion (w artylerii - dywizjon)[1]. Zgodnie z ówczesnymi poglądami szwadron był pododdziałem organizacyjnym i taktycznym pułku kawalerii[2].
W Korpusie Ochrony Pograniczna, istniejącym w latach 1924–1939, podstawowymi jednostkami taktycznymi były: batalion w piechocie i szwadron w kawalerii.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Laskowski 1933 ↓, s. 659.
- ↑ Laskowski 1937 ↓, s. 792.
Bibliografia
- Otton Laskowski: Encyklopedia Wojskowa. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Wiedzy Wojskowej i Wojskowego Instytutu Naukowo-Wydawniczego, 1933.
- Otton Laskowski: Encyklopedia Wojskowa. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Wiedzy Wojskowej i Wojskowego Instytutu Naukowo-Wydawniczego, 1937.