Jeff Chandler (bokser)

Jeff Chandler
PseudonimJoltin'
Data i miejsce urodzenia3 września 1956
Filadelfia
ObywatelstwoStany Zjednoczone
Wzrost170 cm
Styl walkipraworęczny
Kategoria wagowakogucia
Bilans walk zawodowych
Liczba walk37
Zwycięstwa33
Przez nokauty18
Porażki2
Remisy2

Joltin' Jeff Chandler (ur. 3 września 1956 w Filadelfii) – amerykański bokser, zawodowy mistrz świata w wadze koguciej.

Po zaledwie dwóch walkach amatorskich[1] podpisał kontrakt i rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1976. Pierwszą walkę zremisował, ale później wygrał następnych 17 i w kolejnej zmierzył się 26 września 1979 w Upper Darby o tytuł mistrza USBA (United States Boxing Association) w wadze koguciej z Baby Kidem Chocolate, wygrywając przez techniczny nokaut w 9. rundzie. 1 lutego 1980 w Filadelfii zdobył tytuł NABF (North American Boxing Federation) w tej samej wadze po pokonaniu Javiera Floresa przez TKO w 10. rundzie.

14 listopada 1980 w Miami Chandler pokonał przez TKO w 14. rundzie mistrza świata federacji WBA w wadze koguciej Juliana Solísa i odebrał mu tytuł. W 1981 obronił go skutecznie wygrywając na punkty z byłym mistrzem świata Jorge Lujánem 31 stycznia w Filadelfii, remisując z Eijiro Muratą 5 kwietnia w Tokio oraz wygrywając rewanżowe walki z Solísem (25 lipca przez nokaut w 7. rundzie) i z Muratą (12 października przez TKO w 13. rundzie), obie w Atlantic City. 27 marca 1982 w Filadelfii pokonał przez TKO w 6. rundzie Johnny'ego Cartera, z którym przegrał jako amator[2].

W tym czasie popadł w kłopoty poza ringiem. Został oskarżony o nielegalne posiadanie kokainy i marihuany, za co otrzymał sześciomiesięczny nadzór. W kłótni ulicznej został zraniony w ramię utłuczoną butelką, jednak już w dwa miesiące później po raz kolejny obronił tytuł mistrza świata, wygrywając przez techniczny nokaut w 9. rundzie z Miguelem Iriarte 27 października 1982 w Atlantic City[3]. 13 marca 1983 w Atlantic City po raz kolejny wyszedł zwycięsko z pojedynku o pas mistrzowski po wygranej na punkty z Gaby Canizalesem.

23 lipca 1983 w Atlantic City Chandler poniósł pierwszą w życiu porażkę w walce towarzyskiej z Oscarem Munizem. Następnie obronił tytuł wygrywając po raz kolejny z Muratą (11 września 1983 w Tokio przez TKO w 10. rundzie) i rewanż z Munizem (17 grudnia tego roku w Atlantic City przez TKO w 7. rundzie).

Stracił tytuł mistrzowski 7 kwietnia 1984 w Atlantic City po porażce przez techniczny nokaut w 14. rundzie z Richiem Sandovalem. Była to jego ostatnia walka, gdyż cierpiał na zaćmę obu oczu[4].

Później pracował jako trener[3].

Jeff Chandler został wybrany w 2000 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy.

Przypisy

  1. Jeff Chandler, International Boxing Hall of Fame [dostęp 2013-02-07] (ang.).
  2. James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 350. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.)
  3. a b James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 353. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.)
  4. Ken Hissner, JEFF CHANDLER - STILL JOLTIN', Philly Boxing History, 30 listopada 2010 [dostęp 2013-02-07] (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Boxing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.