Jeffrey Tate

Życiorys

Był osobą niepełnosprawną, urodził się z rozszczepem kręgosłupa^[2]^[3]. Ukończył Farnham Grammar School^[1]. Odbył studia medyczne na University of Cambridge (1961–1964) i początkowo praktykował jako lekarz w szpitalu św. Tomasza w Londynie, dopiero później zainteresował się muzyką^[2]^[3]. Od 1970 do 1971 roku przebywał na rocznym stypendium w London Opera Centre^[2], następnie w latach 1971–1977 pracował w londyńskim Covent Garden Theatre^[3] w charakterze korepetytora oraz asystenta Georga Soltiego i Colina Davisa^[2]. Od 1976 do 1980 roku asystował Pierre’owi Boulezowi na festiwalu w Bayreuth^[2]^[3]. Jako samodzielny dyrygent zadebiutował w 1978 roku w operze w Göteborgu, prowadząc przedstawienie Carmen Bizeta^[2]^[3]. W 1980 roku w nowojorskiej Metropolitan Opera poprowadził Lulu Berga^[2]^[3], zaś w 1982 roku w londyńskim Covent Garden Theatre Łaskawość Tytusa W.A. Mozarta^[3]. Gościnnie dyrygował w teatrach operowych w Kolonii (1981), Genewie (1983), Paryżu (1983), Hamburgu (1984), San Francisco (1984) i Wiedniu (1986) oraz na festiwalu w Salzburgu (1985)^[3].

Od 1985 roku związany był na stałe jako dyrygent z English Chamber Orchestra^[1]^[2]^[3]. W latach 1986–1991 był głównym dyrygentem Covent Garden Theatre^[2]. Od 1991 do 1994 roku prowadził Rotterdams Philharmonisch Orkest^[1]^[3]. W latach 2005–2010 pełnił funkcję dyrektora muzycznego Teatro di San Carlo w Neapolu^[4]^[5]. Od 2009 roku do śmierci prowadził orkiestrę Symphoniker Hamburg^[4]^[5]. W jego repertuarze dominowały utwory W.A. Mozarta, Richarda Wagnera, Richarda Straussa, a także wybrane dzieła twórców XX-wiecznych^[2]. Dokonał licznych nagrań płytowych, w tym m.in. wszystkich symfonii i koncertów fortepianowych Mozarta z English Chamber Orchestra i pianistką Mitsuko Uchidą^[2]. W 1990 roku odznaczony został komandorią Orderu Imperium Brytyjskiego^[2]^[3]. Oficer francuskiego Orderu Sztuki i Literatury (1995) oraz kawaler Legii Honorowej (1999)^[1]. W 2017 roku otrzymał Odznakę Rycerza Kawalera^[5].

Jego wieloletnim partnerem życiowym był niemiecki geomorfolog Klaus Kuhlemann^[4]^[5]^[6].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f International Who’s Who in Classical Music 2009. London: Routledge, 2009, s. 812. ISBN 978-1-85743-513-9.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 42. ISBN 978-83-224-0905-3.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3588. ISBN 0-02-865571-0.
↑ ^a ^b ^c ^d Barry Millington: Sir Jeffrey Tate obituary. theguardian.com, 2017-06-04. [dostęp 2021-09-16]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f The conductor Sir Jeffrey Tate has died. gramophone.co.uk, 2017-06-03. [dostęp 2021-09-15]. (ang.).
↑ Carola Große: Sir Jeffrey Tate ist tot. spiegel.de, 2017-06-02. [dostęp 2021-09-16]. (niem.).