Jegliniec (gromada)

Jegliniec
gromada
1954–1959
Państwo PRL
Województwobiałostockie
Powiatsuwalski
Data powstania4 października 1954
Data likwidacji31 grudnia 1959
SiedzibaJegliniec
Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw9
Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)10
brak współrzędnych
Portal Polska

Jegliniec – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Jegliniec z siedzibą GRN w Jeglińcu utworzono – jako jedną z 8759 gromad[3] – w powiecie suwalskim w woj. białostockim, na mocy uchwały nr 23/V WRN w Białymstoku z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Jegliniec, Gremzdel, Jeglówek i Orlinek ze zniesionej gminy Puńsk, obszar dotychczasowej gromady Żubronajcie wraz z miejscowością Czarna Buchta z dotychczasowej gromady Czarna Buchta ze zniesionej gminy Krasnopol, oraz obszary dotychczasowych gromad Królówek, Piotrowa Dąbrowa i Wysoka Góra ze zniesionej gminy Huta w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 10 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

31 grudnia 1959 z gromady Jegliniec wyłączono wsie Czarna Buchta, Giemzdel i Jeglówek oraz obszar jeziora Giemzdel, włączając je do gromady Krasnopol w powiecie sejneńskim w tymże województwie[8], po czym gromadę Jegliniec zniesiono, włączając jej (pozostały) obszar do gromad: Kaletnik (wsie Jegliniec i Orlinek, kolonię Jabłonowo i osadę Granowo oraz jezioro Jegliniec), Stary Folwark (wsie Królówek, Piotrowa Dąbrowa, Wysoka Góra i Żubranajcie oraz obszar lasów państwowych N-ctwa Wigry obejmujący oddziały 106—112) i Nowa Wieś (obszar lasów państwowych N-ctwa Wigry obejmujący oddziały 81—105, przyległy obszar łąk o powierzchni 49 ha oraz jeziora Królówek i Białe) w powiecie suwalskim[9].

Przypisy

  1. ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. ↑ a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. ↑ Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. ↑ Uchwała Nr 23/V Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu suwalskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 49)
  7. ↑ Uchwała Nr LXXXVII/149/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Suwałkach z dnia 5 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 7, Poz. 40)
  8. ↑ Dz.U. z 1959 r. nr 65, poz. 390
  9. ↑ Uchwała 12/4 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z 8 września 1959 r. sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 10 grudnia 1959 r., Nr. 9, Poz. 58)
Powiat suwalski (1867–1975)
Przynależność wojewódzka
Miasta
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
Gromady
(1954–72)
Legenda
  • de facto skasowana w 1941, de jure w 1952

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).