Jego ostatni ukłon (opowiadanie)

Jego ostatni ukłon

His Last Bow

Von Bork i Holmes (ilustracja A. Gilberta z „The Strand Magazine”)
Autor	Arthur Conan Doyle
Typ utworu	kryminał
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Wielka Brytania
Język	angielski
Data wydania	1917
poprzednia Sprawa diabelskiej stopy następna Znamienity klient

Jego ostatni ukłon (ang. His Last Bow) – opowiadanie Arthura Conana Doyle’a z serii przygód Sherlocka Holmesa. Po raz pierwszy opublikowane we wrześniu 1917 w czasopismach „The Strand Magazine” (ilustracje Alfred Gilbert) i „The Collier’s Weekly Magazine” (ilustracje Frederic Dorr Steele). Następnie weszło do tomu pod tym samym tytułem Jego ostatni ukłon w październiku 1917 r. Znane też jako Ostatni ukłon, Pożegnalny ukłon i Jego ostatnie pociągnięcie smyczkiem.

Podobnie jak w Brylancie kardynała Mazariniego narracja trzecioosobowa, inaczej niż w większości przygód Holmesa, gdzie stosowana jest narracja pierwszoosobowa.

Szpieg Cesarstwa Niemieckiego, von Bork, zdobywa tajemnice państwowe Wielkiej Brytanii. 2 sierpnia 1914 zostaje uwięziony przez Holmesa, od lat przygotowującego jego demaskację.

Tytuł miał oznaczać koniec przygód detektywa, jednak czytelnicy ponownie wymusili na autorze napisanie kolejnych opowiadań.

Ekranizacje:

• 1921 – w roli Holmesa Eille Norwood^[1]
• 1986 – w roli Holmesa Wasilij Liwanow; film jest połączeniem fabuł Druga plama, Kciuk inżyniera i Plany Bruce-Partington^[2]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Tekst z ilustracjami (ang.)
• Analiza opowiadania. sherlockian.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-29)]. (ang.)
• Przekład polski