Jegor Gajdar

Ten artykuł od 2009-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jegor Timurowicz Gajdar

Егор Тимурович Гайдар

Data i miejsce urodzenia	19 marca 1956 Moskwa
Data i miejsce śmierci	16 grudnia 2009 Moskwa
p.o. premiera Federacji Rosyjskiej
Okres	od 15 czerwca 1992 do 14 grudnia 1992
Poprzednik	Borys Jelcyn
Następca	Wiktor Czernomyrdin
Pierwszy Wicepremier Federacji Rosyjskiej
Okres	od 2 marca 1992 do 15 grudnia 1992
Okres	od 25 grudnia 1993 do 20 stycznia 1994
Okres	od 18 września 1993 do 25 grudnia 1993[1]
Minister gospodarki i finansów RFSRR
Okres	od 11 listopada 1991 do 19 lutego 1992
Poprzednik	Igor Łazarew (jako minister finansów RFSRR) Jewgienij Saburow (minister gospodarki RFSRR)
Następca	stanowisko zniesione
Minister finansów Federacji Rosyjskiej
Okres	od 19 lutego 1992 do 2 kwietnia 1992
Poprzednik	stanowisko utworzone
Następca	Wasilij Barczuk
Wiceprzewodniczący rządu RFSRR ds. Polityki gospodarczej
Okres	od 6 listopada 1991 do 2 marca 1992
Poprzednik	Borys Jelcyn
Następca	Borys Jelcyn
p.o. Ministra gospodarki Federacji Rosyjskiej
Okres	od 22 września 1993 do 20 stycznia 1994

Jegor Timurowicz Gajdar (ros. Егор Тимурович Гайдар) (ur. 19 marca 1956 w Moskwie, zm. 16 grudnia 2009 tamże) – premier i minister finansów Federacji Rosyjskiej w latach 1991–1992.

Życiorys

Wnuk pisarza Arkadego Gajdara, syn admirała Timura Gajdara. W 1978 ukończył studia na wydziale ekonomii Uniwersytetu Moskiewskiego. Od 1980 był członkiem KPZR i redaktorem działu gospodarczego dziennika KC KPZR Kommunist. W 1990 objął kierownictwo działu gospodarczego Prawdy.

W 1991 opuścił szeregi partii komunistycznej i został doradcą Borysa Jelcyna. Jako minister finansów był jednym z autorów terapii szokowej, która poprzez uwolnienie cen spowodowała gwałtowną drożyznę i drastycznie pogorszyła poziom życia ludności. Udało mu się jednak w znacznym stopniu zredukować deficyt budżetowy. W 1991 został ministrem rozwoju gospodarczego. Od 15 czerwca do 14 grudnia 1992 pełnił obowiązki premiera Rosji. Od września 1993 do stycznia 1994 był pierwszym wicepremierem. W 1994 założył partię Demokratyczny Wybór Rosji. W 1999 z Anatolijem Czubajsem został współprzewodniczącym Sojuszu Sił Prawicowych. W latach 1999–2003 był deputowanym do Dumy Państwowej. W 2001 doprowadził do połączenia Demokratycznego Wyboru Rosji z Sojuszem Sił Prawicowych. Był autorem ponad 100 publikacji naukowych z dziedziny ekonomii.

Był nieprzejednanym krytykiem polityki Władimira Putina, zarzucał mu doprowadzenie do odejścia Rosji od systemu gospodarki wolnorynkowej.

24 listopada 2006 został prawdopodobnie podtruty w czasie swojej wizyty w Irlandii, gdzie promował swoją nową książkę The Death of Empire: Lessons for Contemporary Russia (pol. Zgon imperium – nauka dla współczesnej Rosji). Komentatorzy wiążą ten fakt z niewyjaśnionymi zabójstwami Anny Politkowskiej i Aleksandra Litwinienki^[2].

W nocy z 15 na 16 grudnia 2009, w wieku 53 lat, zmarł w Moskwie. Przyczyną były problemy z krążeniem^[3].

Jego córka Maria Gajdar, w 2015 roku dostała ukraińskie obywatelstwo i została mianowana zastępcą gubernatora Odessy (M. Saakaszwilego)^[4].

Przypisy