Jehu
Jehu w Promptuarii Iconum Insigniorum | |
król Izraela | |
Okres | od 841 p.n.e. |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Data śmierci | 814 p.n.e. |
Ojciec | Jozafat |
Dzieci |
Jehu (hebr. יֵהוּא, On jest Jahwe, w tekstach asyryjskich: Jaua) – postać biblijna ze Starego Testamentu, syn Jozafata, syna Nimsziego, król północnego Izraela w latach 841–814 p.n.e.[1]
Początkowo jeden z dowódców wojskowych króla Jorama, później, podburzony przez proroka Elizeusza, wywołał powstanie religijne, w wyniku którego wyeliminowana została ze sceny politycznej dynastia Omridów. Krwawe prześladowania Jehu miały na celu przywrócenie religii jahwistycznej, chociaż sam król nie zdelegalizował kultu najstarszego bożka królestwa − złotego cielca.
Za panowania Jehu kraj został zaatakowany przez króla Aramejczyków Chazaela[2]: Chazael pobił Izraelitów na całym ich obszarze, od Jordanu na wschód słońca, cały obszar Gileadu, Gadytów, Rubenitów, Manassytów – od Aroeru, który leży nad rzeką Arnon – Gilead i Baszan.
Pojawia się w II Księdze Królewskiej, w rozdz. 9–10.
Jehu w źródłach asyryjskich
Salmanasar III (858–825 p.n.e.), władca Asyrii, wymienia Jehu pośród podległych sobie królów. Na tzw. czarnym obelisku Salmanasara III, sławiącym militarne dokonania tego władcy, Jehu przedstawiony został w scenie składania trybutu królowi asyryjskiemu. Towarzysząca tej scenie inskrypcja w piśmie klinowym głosi[3]:
Trybut Jehu, z rodu Omri (akad. mia-ú-a DUMU mhu-um-ri-i). Otrzymałem od niego srebro, złoto, złotą misę, złotą wazę z ostro zakończonym dnem, złote kubki, złote naczynia, cynę, berło (godne) królewskiej dłoni, włócznie.
Przypisy
- ↑ Według chronologii Edwina Thielego.
- ↑ 2Krl 10,32-33 w przekładach Biblii.
- ↑ The Black Obelisk of Shalmaneser, The British Museum [dostęp 2022-01-10] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Jehu was king of Israel, the son of Jehoshaphat [1], and grandson of Nimshi.
Autor: unknown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Depiction of Jehu King of Israel giving tribute to King Shalmaneser III of Assyria, on the Black Obelisk of Shalmaneser III from Nimrud (circa 827 BC) in the British Museum (London).