Jekatierina Kurakowa
 Kurakowa na mistrzostwach Europy 2020 | |||||||
| Reprezentacja | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 24 czerwca 2002 | ||||||
| Wzrost | 153 cm | ||||||
| Konkurencja | |||||||
| Trener | Lorenzo Magri, Angelina Turenko | ||||||
| Klub | |||||||
| Rekordy życiowe ISU | |||||||
| |||||||
| Strona internetowa | |||||||
Jekatierina „Katia” Andriejewna Kurakowa, ros. Екатерина Андреевна Куракова (ur. 24 czerwca 2002 w Moskwie) – rosyjsko-polska łyżwiarka figurowa[1], od czerwca 2019 reprezentująca Polskę, startująca w konkurencji solistek; uczestniczka igrzysk olimpijskich (2022), uczestniczka mistrzostw Europy, zwyciężczyni zawodów z cyklu Challenger Series i czterokrotna mistrzyni Polski (2019, 2020, 2021, 2022).
Kariera
Reprezentując Rosję, dwukrotnie triumfowała w zawodach Mentor Toruń Cup (2016, 2017) w kategorii juniorów. Po zawodach w 2017 rodzice Kurakowej oraz sama zawodniczka wyrazili chęć reprezentowania przez nią Polski i treningów w klubie Axel Toruń, ze względu na dużą konkurencję wśród solistek w Rosji[2]. Polski Związek Łyżwiarstwa Figurowego wystosował pismo do Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej w sprawie uzyskania certyfikatu pozwalającego na reprezentowanie przez zawodniczkę na zawodach międzynarodowych kraju innego niż ten, którego paszport posiada[2]. Już w 2017 Kurakowa rozpoczęła treningi w toruńskim klubie, a następnie przeniosła się do Toronto, aby trenować pod okiem Kanadyjczyka Briana Orsera[2]. W grudniu 2018 zadebiutowała w mistrzostwach Polski, gdzie podczas mistrzostw czterech narodów 2019 zdobyła złoty medal (zostając mistrzynią Polski 2019) z notą łączną 178,80 pkt[3].
Jako reprezentantka Polski zadebiutowała 27 lipca 2019 podczas seniorskich zawodów Minto Summer Skate, które wygrała mimo wykonania programu krótkiego do muzyki z jej programu dowolnego (powodem było złe nagranie płyty w studio)[4][5]. 5 września 2019 zadebiutowała jako reprezentantka Polski w międzynarodowych zawodach z cyklu Junior Grand Prix w Rydze, zdobywając 58,65 punktów za program krótki (6. miejsce). Następnego dnia zdobyła 117,32 pkt za program dowolny, co dało jej 5. miejsce w zawodach z notą łączną 175,97 pkt. Był to najlepszy występ reprezentantki Polski w cyklu zawodów JGP od 18 lat.
11 października 2019 otrzymała polskie obywatelstwo[6] i została uczestniczką programu „Team100” dla najbardziej perspektywicznych polskich sportowców[6].
Na mistrzostwach Europy 2020 zajęła 10. miejsce[7]. Dwa miesiące później sezon zakończyła w pierwszej 10 mistrzostw świata juniorów, gdzie uplasowała się na 7. pozycji[8].
W sezonie 2020/2021 otrzymała możliwość startu w zawodach z cyklu Grand Prix, Skate Canada International 2021, z których później się wycofała[9]. Ze względu na obostrzenia związane z pandemią COVID-19 była zmuszona zrezygnować z treningów w Kanadzie (u Briana Orsera), co negatywnie wpłynęło na jej formę. Samodzielne treningi pozwoliły jej na zdobycie trzeciego tytułu mistrzyni Polski, ale nie wystarczyły do wywalczenia kwalifikacji olimpijskiej na mistrzostwach świata 2021 w Sztokholmie, gdzie zajęła dopiero 32. miejsce i odpadła po programie krótkim. Polski Związek Łyżwiarstwa Figurowego nie zrezygnował ze wspierania jej kariery i kilka miesięcy później Kurakowa wyjechała do Włoch, gdzie rozpoczęła treningi u Lorenzo Magriego[10].
Sezon olimpijski 2021/2022 Kurakowa rozpoczęła od startów w zawodach z cyklu Challenger Series. Na Lombardia Trophy 2021 zajęła drugie miejsce[11], ustępując jedynie Amerykance Alysie Liu. Drugie miejsce, również za Liu, wywalczyła w Nebelhorn Trophy 2021, gdzie srebrny medal zapewnił jej kwalifikację olimpijską na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2022 w Pekinie. W niemieckich zawodach kwalifikację zapewniało pierwsze sześć miejsc, zaś polska solistka zajmowała dopiero szóstą lokatę po programie krótkim. Poprawnie wykonany program dowolny jednak pozwolił jej na przesunięcie się na podium. Udział Kurakowej na igrzyskach w 2022 roku to powrót polskiej solistki do zmagań w zawodach tej rangi po 12 latach[12]. W pierwszej części sezonu zdobyła także brązowy medal na Warsaw Cup 2021 oraz dwukrotnie plasowała się na dziewiątej pozycji w zawodach z cyklu Grand Prix, Skate America i Rostelecom Cup[11]. W międzyczasie po raz czwarty z rzędu została mistrzynią Polski[11]. Na początku stycznia 2022 roku wzięła udział w mistrzostwach Europy 2022 w Tallinnie, gdzie zaprezentowała nowy program krótki do Walca sentymentalnego Czajkowskiego[13] i pobiła punktowe rekordy życiowe w obu segmentach i nocie łącznej. Zajęła piąte miejsce, najwyższe w historii dotychczasowych startów polskich solistek w mistrzostwach Europy[14].
Życie prywatne
Mówi biegle po polsku. W 2020 roku podjęła studia na kierunku trenerskim[10]. Jej partnerem życiowym jest Filip Bojanowski, także łyżwiarz figurowy[15].
Osiągnięcia
Polska
| Zawody | 18–19 | 19–20 | 20–21 | 21–22 | 22–23 | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe[11] | ||||||||||||||||||
| Zimowe igrzyska olimpijskie | 12 | |||||||||||||||||
| Mistrzostwa świata | C | 32 | 13 | |||||||||||||||
| Mistrzostwa Europy | 10 | C | 5 | |||||||||||||||
| GP Rostelecom Cup | 9 | |||||||||||||||||
| GP Skate America | 9 | 5 | ||||||||||||||||
| GP Skate Canada International | WD | |||||||||||||||||
| GP MK John Wilson Trophy | 5 | |||||||||||||||||
| CS Lombardia Trophy | 2 | 3 | ||||||||||||||||
| CS Nebelhorn Trophy | 2 | |||||||||||||||||
| CS Warsaw Cup | 1 | C | 3 | |||||||||||||||
| Mentor Toruń Cup | 1 | |||||||||||||||||
| Minto Summer Skate | 1 | |||||||||||||||||
| Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[11] | ||||||||||||||||||
| Mistrzostwa świata juniorów | 7 | |||||||||||||||||
| JGP na Łotwie | 5 | |||||||||||||||||
| JGP w Polsce | 7 | |||||||||||||||||
| Krajowe[11] | ||||||||||||||||||
| Mistrzostwa Polski | 1 | 1 | 1 | 1 | ||||||||||||||
| Mistrzostwa Polski juniorów | 1 | 1 | ||||||||||||||||
| Puchar Soły | 1 | |||||||||||||||||
Rosja
| Zawody | 13–14 | 14–15 | 15–16 | 16–17 | 17–18 | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[11] | ||||||||||||||||||
| Mentor Toruń Cup | 1J | 1J | ||||||||||||||||
| Bavarian Open | 1N | 1N | ||||||||||||||||
| Minsk-Arena Ice Star | 1N | |||||||||||||||||
| Tallinn Trophy | 1N | |||||||||||||||||
| Krajowe[1][11] | ||||||||||||||||||
| Mistrzostwa Rosji juniorów | 15J | 9J | ||||||||||||||||
Programy
| Sezon | Program krótki (SP) | Program dowolny (FS) |
|---|---|---|
| 2021–22 [16][17] |
|
|
| 2020–21 [18] |
| |
| 2019–20 [19] |
|
|
Przypisy
- ↑ a b FSkate – Куракова Екатерина Андреевна. FSkate. [dostęp 2018-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-24)]. (ros.).
- ↑ a b c MP w łyżwiarstwie figurowym: Kurakowa nadzieją na lepsze dni solistek. Onet, 2018-12-14. [dostęp 2018-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-20)].
- ↑ MP w łyżwiarstwie figurowym: Kaliszek i Spodyriew ze złotem w tańcach. Onet, 2018-12-15. [dostęp 2018-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-20)].
- ↑ Sectionals Series – Minto Summer Skate – 2019 – Senior Women. Skate Ontario, 2019-07-28. [dostęp 2019-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-30)]. (ang.).
- ↑ Mateusz Górecki, To nie do końca była wina organizatorówpic.twitter.com/NKrEB9L7sJ, @M_Gorecki, 2019 [dostęp 2019-08-09].
- ↑ a b Katia z polskim obywatelstwem i w programie Team100. kurakova.pl, 2019-10-07. [dostęp 2019-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-13)].
- ↑ Angelika Suchocka: Łyżwiarstwo figurowe – ME: Jekaterina Kurakowa na 10. miejscu. poinformowani.pl, 2020-01-26. [dostęp 2020-10-02].
- ↑ MŚJ w łyżwiarstwie figurowym: Siódme miejsce Kurakowej. polsatsport.pl, 2020-03-07. [dostęp 2020-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-09)].
- ↑ ISU Grand Prix of Figure Skating 2020/21 Ladies. ISU, 2020-10-07. [dostęp 2020-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-08)]. (ang.).
- ↑ a b Kobiecym okiem: Jekatierina Kurakowa – reprezentantka Polski na igrzyska w Pekinie. polsatsport.pl, 2021-10-05. [dostęp 2022-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-12)].
- ↑ a b c d e f g h Competition Results – Ekaterina Kurakova. ISU. [dostęp 2020-02-09]. (ang.).
- ↑ Mateusz Górecki: Pekin 2022: Jekatierina Kurakowa z kwalifikacją olimpijską w łyżwiarstwie figurowym. tvp.pl, 2021-09-25. [dostęp 2022-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-18)].
- ↑ "Nie mogę mówić, popłakałem się". Kapitalny występ polskiej solistki w mistrzostwach Europy. tvn24.pl, 2022-01-13. [dostęp 2022-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-14)].
- ↑ Kurakowa rozkochała w sobie Tallin. Największy sukces polskiej solistki w historii. tvn24.pl, 2022-01-15. [dostęp 2022-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-15)].
- ↑ Jekaterina Kurakowa krzyknęła w kierunku kamer. Reprezentantka Polski zdradziła, co miała na myśli. sport.wprost.pl, 2022-02-17. [dostęp 2022-02-18].
- ↑ Ekaterina KURAKOVA: 2021/2022. ISU. [dostęp 2021-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-18)]. (ang.).
- ↑ Ekaterina KURAKOVA: 2021/2022. ISU. [dostęp 2022-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-16)]. (ang.).
- ↑ Ekaterina KURAKOVA: 2020/2021. ISU. [dostęp 2021-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-20)]. (ang.).
- ↑ Ekaterina KURAKOVA: 2019/2020. ISU. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (ang.).
Bibliografia
- International Skating Union Biography – Ekaterina Kurakova. ISU. [dostęp 2018-12-20]. (ang.).
- FSkate – Куракова Екатерина Андреевна. FSkate. [dostęp 2018-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-24)]. (ros.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Figure skating
Autor: Luu, Licencja: CC BY-SA 4.0
Екатерина Куракова (Польша) на чемпионате Европы по фигурному катанию 2020
Autor: Luu, Licencja: CC BY-SA 4.0
Екатерина Куракова (Польша) на чемпионате Европы по фигурному катанию 2020