Jekatierina Makarowa
_(29862899715).jpg) | ||||||||||||||||
| Państwo |  Rosja | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 7 czerwca 1988 Moskwa | |||||||||||||||
| Wzrost | 180 cm | |||||||||||||||
| Masa ciała | 65 kg | |||||||||||||||
| Gra | leworęczna, oburęczny backhand | |||||||||||||||
| Status profesjonalny | październik 2004 | |||||||||||||||
| Zakończenie kariery | 28 stycznia 2020 | |||||||||||||||
| Trener | Jewgienija Maniokowa | |||||||||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 3 WTA, 3 ITF | |||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 8 (6 kwietnia 2015) | |||||||||||||||
| Australian Open | SF (2015) | |||||||||||||||
| Roland Garros | 4R (2011, 2015) | |||||||||||||||
| Wimbledon | QF (2014) | |||||||||||||||
| US Open | SF (2014) | |||||||||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 15 WTA, 9 ITF | |||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 1 (11 czerwca 2018) | |||||||||||||||
| Australian Open | F (2014, 2018) | |||||||||||||||
| Roland Garros | W (2013) | |||||||||||||||
| Wimbledon | W (2017) | |||||||||||||||
| US Open | W (2014) | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Jekatierina Walerjewna Makarowa, ros. Екатери́на Вале́рьевна Мака́рова (ur. 7 czerwca 1988 w Moskwie) – rosyjska tenisistka, złota medalistka igrzysk olimpijskich z Rio de Janeiro (2016) w grze podwójnej, mistrzyni French Open 2013, US Open 2014 i Wimbledonu 2017 w grze podwójnej kobiet oraz US Open 2012 w grze mieszanej. Od 11 czerwca do 15 lipca 2018 liderka deblowego rankingu tenisistek.
Przebieg kariery
W latach 2004–2007 wygrała dwa turnieje ITF: w Antalyi, pokonując w finale Katerynę Awdijenko, oraz w Târgu Mureș, wygrywając w decydującym meczu z Simoną Matei.
W 2007 roku zwyciężyła w turnieju ITF w Moskwie wygrywając w finale z Jewgieniją Rodiną. Wygrane kwalifikacje umożliwiły jej występ w turnieju głównym US Open. Osiągnęła tam trzecią rundę, w drugiej pokonując rozstawioną Ai Sugiyamę. Przegrała z numerem jeden turnieju i światowego rankingu Justine Henin.
Podczas Australian Open w 2008 roku doszła do trzeciej rundy, po drodze wygrywając m.in. z Ágnes Szávay, rozstawioną z numerem 20. We wspomnianej trzeciej rundzie uległa Nadieżdzie Pietrowej. W turnieju w Eastbourne, po przejściu kwalifikacji, osiągnęła ćwierćfinał, po drodze wygrywając m.in. z rozstawioną z numerem trzecim Wierą Zwonariową.
W 2010 roku zwyciężyła w grze pojedynczej w Eastbourne, wygrywając w finale z Wiktoryją Azaranką. Następny singlowy triumf zanotowała w Pattayi w 2014 roku, kiedy pokonała w meczu mistrzowskim Karolínę Plíškovą. Kolejne zwycięstwo osiągnęła w Waszyngtonie w 2017 roku, a jej przeciwniczką była Julia Görges. Oprócz tego, w 2009 roku osiągnęła dwa finały singlowe: w Fezie oraz w Estoril.
W karierze zwyciężyła w piętnastu turniejach deblowych, w tym podczas wielkoszlemowych French Open 2013, US Open 2014 i Wimbledonu 2017. Została także mistrzynią olimpijską z Rio de Janeiro (2016). Dodatkowo 21-krotnie osiągała finały zawodów gry podwójnej, w tym podczas wielkoszlemowego Australian Open w 2014 i 2018 roku, Wimbledonu w 2015 roku i French Open w 2016 roku.
W 2010 roku osiągnęła finał rywalizacji mikstowej podczas zawodów wielkoszlemowych w Melbourne. W 2012 roku odniosła triumf w tej konkurencji w turnieju w Nowym Jorku.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie eliminacji
A, brak startu
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | Tytuły | Z–P | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 3R | 2R | 2R | 4R | QF | QF | 4R | SF | 4R | 4R | 1R | 1R | 0 / 12 | 29 – 12 | |||||||
| French Open | A | A | A | A | Q2 | 2R | 1R | 1R | 4R | 1R | 1R | 3R | 4R | 2R | 2R | 2R | A | 0 / 11 | 12 – 11 | |||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | Q3 | 1R | 2R | 2R | 1R | 2R | 3R | QF | 2R | 4R | 2R | 4R | A | 0 / 11 | 17 – 11 | |||||||
| US Open | A | A | Q2 | A | 3R | 3R | 1R | 1R | 1R | 3R | QF | SF | 4R | 1R | 3R | 3R | A | 0 / 12 | 22 – 12 | |||||||
| Ranking na koniec roku | – | 381 | 258 | 264 | 108 | 48 | 60 | 50 | 52 | 20 | 24 | 12 | 23 | 30 | 33 | 59 | 988 | 0 / 46 | 80 – 46 | |||||||
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | Tytuły | Z–P | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | 2R | 2R | 1R | QF | SF | F | QF | A | QF | F | 2R | 0 / 10 | 26 – 10 | ||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | 2R | 2R | 2R | 1R | QF | W | 2R | SF | F | QF | 1R | A | 1 / 11 | 25 – 10 | ||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | QF | QF | 2R | 3R | QF | 3R | 3R | F | QF | W | 2R | A | 1 / 11 | 31 – 10 | ||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | 2R | SF | 2R | 3R | 3R | QF | W | A | SF | 3R | QF | A | 1 / 10 | 28 – 9 | ||||||||
| Ranking na koniec roku | 766 | 448 | 248 | 140 | 151 | 62 | 20 | 72 | 57 | 11 | 7 | 7 | 10 | 8 | 3 | 6 | 76[a] | 3 / 42 | 110 – 39 | ||||||||
Występy w grze mieszanej
| Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | Tytuły | Z–P | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | F | A | A | A | A | A | A | A | SF | 1R | 0 / 3 | 6 – 3 | ||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | 1R | QF | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 2 | 2 – 2 | ||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | 1R | 2R | 1R | 2R | A | A | A | A | 3R | QF | A | 0 / 6 | 4 – 5 | ||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | W | A | A | A | A | A | A | A | 1 / 1 | 5 – 0 | ||||||||
| 1 / 12 | 17 – 10 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 | |
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 5 (3–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 2 maja 2009 | Fez | Ceglana |  Anabel Medina Garrigues | 0:6, 1:6 |
| Finalistka | 2. | 9 maja 2009 | Estoril | Ceglana |  Yanina Wickmayer | 5:7, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 19 czerwca 2010 | Eastbourne | Trawiasta |  Wiktoryja Azaranka | 7:6(5), 6:4 |
| Zwyciężczyni | 2. | 2 lutego 2014 | Pattaya | Twarda |  Karolína Plíšková | 6:3, 7:6(7) |
| Zwyciężczyni | 3. | 6 sierpnia 2017 | Waszyngton | Twarda |  Julia Görges | 3:6, 7:6(2), 6:0 |
Gra podwójna 36 (15–21)
Gra mieszana 2 (1–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 31 stycznia 2010 | Australian Open | Twarda | Jaroslav Levinský |  Cara Black Leander Paes | 5:7, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 6 września 2012 | US Open | Twarda |  Bruno Soares | Květa Peschke Marcin Matkowski | 6:7(8), 6:1, 12–10 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze podwójnej
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2013 | Finał | Jelena Wiesnina |  Hsieh Su-wei Peng Shuai | 4:6, 5:7 |
| 2014 | Ćwierćfinał | Jelena Wiesnina | Ałła Kudriawcewa Anastasija Rodionowa | 6:4, 2:6, 6–10 |
| 2016 | Zwycięstwo | Jelena Wiesnina |  Bethanie Mattek-Sands Lucie Šafářová | 7:6(5), 6:3 |
| 2017 | Półfinał | Jelena Wiesnina |  Kiki Bertens Johanna Larsson | 4:6, 3:6 |
| 2018 | wycofanie | Jelena Wiesnina | nie wystąpiły z powodu ciąży Wiesniny | |
Występy w Turnieju WTA Tournament of Champions
W grze pojedynczej
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2014 | Faza grupowa |  Alizé Cornet Garbiñe Muguruza | 1:6, 4:6 2:6, 1:6 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
| Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Rosja | |||
| I runda |  Turcja: Çağla Büyükakçay | 3:6, 6:0, 7:6(6) | |
| II runda |  Słowacja: Anna Schmiedlová | 3:6, 6:4, 6:2 | |
| III runda | Czechy: Petra Kvitová [11] | 6:4, 4:6, 4:6 | |
Gra podwójna
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Rosja | |||
| I runda | Jelena Wiesnina [6] | Australia: Jarmila Gajdošová / Anastasija Rodionowa | 6:1, 6:4 |
| II runda | Niemcy: Julia Görges / Anna-Lena Grönefeld | 6:2, 6:1 | |
| Ćwierćfinał | Stany Zjednoczone: Liezel Huber / Lisa Raymond [1] | 3:6, 3:6 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Rosja | |||
| I runda | Jelena Wiesnina [7] | Australia: Anastasija Rodionowa / Arina Rodionowa | 6:1, 6:2 |
| II runda |  Rumunia: Andreea Mitu / Raluca Olaru | 6:1, 6:4 | |
| Ćwierćfinał | Hiszpania: Garbiñe Muguruza / Carla Suárez Navarro [4] | 6:3, 6:4 | |
| Półfinał | Czechy: Lucie Šafářová / Barbora Strýcová | 7:6(7), 6:4 | |
| O złoty medal |  Szwajcaria: Timea Bacsinszky / Martina Hingis [5] | 6:4, 6:4 | |
Uwagi
- ↑ Makarowa ogłosiła zakończenie kariery w styczniu 2020 roku, ale ostatni raz wystąpiła w turnieju w lutym 2019, gdy zajmowała 8. miejsce w rankingu.
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2022-04-13] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2022-04-13] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2022-04-13] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
.svg)
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
.svg)
