Jelena Nikitina

Jelena Nikitina
	(c) Sandro Halank, Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0; Nikitina (2020)
Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1992 ; Moskwa
Reprezentacja	Rosja; BFR (MŚ 2021); ROC (ZIO 2022)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Rosja
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa Europy
	Mistrzostwa świata juniorów
	Puchar Świata
1. miejsce ;	2018/2019
3. miejsce ;	2019/2020
3. miejsce ;	2021/2022
	Reprezentacja Rosyjska Federacja Bobslei
	Mistrzostwa świata

Jelena Walerjewna Nikitina (ros. Елена Валерьевна Никитина; ur. 2 listopada 1992 w Moskwie) – rosyjska skeletonistka, brązowa medalistka olimpijska i dwukrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 2013 roku, kiedy zdobyła złoty medal na mistrzostwach świata juniorów w Igls. W zawodach tych wyprzedziła Austriaczkę Janine Flock oraz brązowe medalistki: Niemkę Anję Huber i swą rodaczkę – Olgę Potylicyną. Był to pierwszy w historii złoty medal ME dla Rosji. Parę dni później po raz pierwszy stanęła na podium zawodów Pucharu Świata, wygrywając przed Noelle Pikus-Pace z USA i kolejną Rosjanką, Mariją Orłową. Było to jednak jej jedyne podium w sezonie 2012/2013, który ukończyła na osiemnastym miejscu.

W 2014 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Soczi, gdzie zajęła trzecie miejsce. W zawodach tych lepsze były tylko Brytyjka Elizabeth Yarnold i Noelle Pikus-Pace. Nikitina zdobyła tym samym pierwszy w historii medal olimpijski dla Rosji w skeletonie w rywalizacji kobiet. W listopadzie 2017 roku została zdyskwalifikowana (a co za tym idzie pozbawiona medalu olimpijskiego) z uwagi na stosowanie niedozwolonych środków dopingujących^[1]. Jednakże na początku 2018 roku została oczyszczona ze wszelkich zarzutów przez Sportowy Sąd Arbitrażowy, co skutkowało przywróceniem medalu^[2]. W kolejnym roku wypadła słabiej: na mistrzostwach Europy w Igls była dziewiąta, a podczas mistrzostw świata w Winterbergu nie ukończyła rywalizacji. Kolejne sukcesy osiągnęła na mistrzostwach świata w Igls w 2016 roku, gdzie zdobyła dwa medale. Najpierw zajęła trzecie miejsce indywidualnie, ulegając tylko Niemce Tinie Hermann i Janine Flock. Następnie wraz z kolegami i koleżankami z reprezentacji zdobyła brązowy medal w zawodach drużynowych. W sezonie 2018/2019 wygrała klasyfikację generalną Pucharu Świata. Sezon później w tej samej klasyfikacji zajęła trzecie miejsce. W lutym 2020 roku wywalczyła złoty medal podczas mistrzostw Europy w Siguldzie, by rok później obronić tytuł na zawodach w Winterbergu. W lutym 2021 roku zdobyła brązowe medale indywidualnie oraz w drużynie podczas mistrzostw świata w Altenbergu.

Ważniejsze osiągnięcia

Pojedyncze turnieje

Turniej	Rok	Miejsce	Wynik	Źródło
Mistrzostwa Europy	2013	1. miejsce	2 ślizgi: 1:50,46
Igrzyska Olimpijskie	2014	3. miejsce	4 ślizgi: 3:54,30	^[3]
Mistrzostwa Europy	2015	9. miejsce
Mistrzostwa świata	2016	3. miejsce	4 ślizgi: 3:37,09	^[4]
Mistrzostwa świata	2016	2. miejsce	Drużyna mieszana: 3:32,12	^[5]
Mistrzostwa Europy	2016	8. miejsce
Mistrzostwa świata	2017	9. miejsce
Mistrzostwa świata	2017	5. miejsce	Drużyna mieszana
Mistrzostwa Europy	2017	13. miejsce
Mistrzostwa Europy	2018	1. miejsce
Mistrzostwa Europy	2019	2. miejsce
Mistrzostwa świata	2019	5. miejsce
Mistrzostwa Europy	2020	1. miejsce
Mistrzostwa świata	2020	5. miejsce
Mistrzostwa Europy	2021	1. miejsce
Mistrzostwa świata	2021	3. miejsce
Mistrzostwa Europy	2022	6. miejsce
Igrzyska Olimpijskie	2022	16. miejsce	4 ślizgi: 4:10,87

Klasyfikacje generalne

Turniej	Sezon	Miejsce	Punkty	Miejsca na podium	Źródło
Puchar Świata	2012/2013	18. miejsce	934 pkt	1. miejsce: Igls	^[6]
Puchar Świata	2013/2014	13. miejsce	934 pkt	2. miejsce: Calgary	^[7]
Puchar Świata	2014/2015	17. miejsce	696 pkt	3. miejsce: Altenberg	^[8]
Puchar Świata	2015/2016	18. miejsce	552 pkt	–
Puchar Świata	2016/2017	14. miejsce	814 pkt	–
Puchar Świata	2017/2018	4. miejsce	1306 pkt	1. miejsca: Park City, Igls 3. miejsce: Winterberg
Puchar Świata	2018/2019	1. miejsce	1663 pkt	1. miejsca: Sigulda, Altenberg. Lake Placid 2. miejsca: Igls, Sankt Moritz
Puchar Świata	2019/2020	3. miejsce	1595 pkt	1. miejsca: Lake Placid, La Plagne, Sigulda 3. miejsca: Königssee
Puchar Świata	2020/2021	6. miejsce	1221 pkt	1. miejsca: Igls, Winterberg, Igls 2. miejsca: Sigulda
Puchar Świata	2021/2022	3. miejsce	1458 pkt	1. miejsca: Igls, Igls 3. miejsca: Winterberg

Przypisy

↑ Decision Disciplinary Commision-Decision-Operative-Part_Elena_Nikitina. olympics.org. [dostęp 2017-12-04]. (ang.).
↑ Rosjanie oczyszczeni z zarzutów o stosowanie dopingu. sportsinwinter.pl. [dostęp 2019-02-23]. (pol.).
↑ Sochi 2014 Skeleton,individual women FINAL STANDING. olympic.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).
↑ World Championship. ibsf.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).
↑ Mixed team results. ibsf.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).
↑ Standings. ibsf.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).
↑ Standings. ibsf.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).
↑ Standings. ibsf.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).

Bibliografia

Profil na stronie IBSF (ang.)
Profil na stronie Igrzysk Olimpijskich 2014. sochi2014.infosport.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-29)]. (ang.).
Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-27)]. (ang.).

[stillmed.olympic.org-1] Decision Disciplinary Commision-Decision-Operative-Part_Elena_Nikitina. olympics.org. [dostęp 2017-12-04]. (ang.).

[zrodlo-2] Rosjanie oczyszczeni z zarzutów o stosowanie dopingu. sportsinwinter.pl. [dostęp 2019-02-23]. (pol.).

[3] Sochi 2014 Skeleton,individual women FINAL STANDING. olympic.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).

[4] World Championship. ibsf.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).

[5] Mixed team results. ibsf.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).

[6] Standings. ibsf.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).

[7] Standings. ibsf.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).

[8] Standings. ibsf.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne