Jelena Rybakina
_(48199109407).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 17 czerwca 1999 |
| Wzrost | 184 cm |
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery | aktywna |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 3 WTA, 4 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 12 (17 stycznia 2022) |
| Australian Open | 3R (2020) |
| Roland Garros | QF (2021) |
| Wimbledon | W (2022) |
| US Open | 3R (2021) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 4 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 48 (18 października 2021) |
| Australian Open | 2R (2020) |
| Roland Garros | QF (2021) |
| Wimbledon | 1R (2021) |
| US Open | 1R (2019) |
Jelena Andriejewna Rybakina, ros. Елена Андреевна Рыбакина (ur. 17 czerwca 1999 w Moskwie) – kazachska tenisistka do czerwca 2018 roku reprezentująca Rosję, zwyciężczyni Wimbledonu 2022 w grze pojedynczej kobiet.
Kariera tenisowa
W karierze wygrała cztery turnieje singlowe i cztery deblowe rangi ITF. 17 stycznia 2022 zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 12. pozycję, natomiast 18 października 2021 osiągnęła najwyższą lokatę w deblu – 48. miejsce.
Na igrzyskach olimpijskich w Tokio zajęła czwarte miejsce w singlu kobiet, przegrywając półfinał z Belindą Bencic i w meczu o brązowy medal z Eliną Switoliną.
W 2022 roku została mistrzynią Wimbledonu w grze pojedynczej. W finale zawodów pokonała Uns Dżabir 3:6, 6:2, 6:2. Została pierwszą kazachską zwyciężczynią singlowego turnieju wielkoszlemowego i pierwszą mistrzynią Wimbledonu pochodzącą z Azji[1].
W zawodach cyklu WTA Tour Rybakina wygrała trzy turnieje w grze pojedynczej z dziewięciu rozegranych finałów, w grze podwójnej natomiast osiągnęła jeden finał.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | Q1 | 3R | 2R | 2R | 0 / 3 | 4 – 3 | |||||||||||||||||
| French Open | A | A | A | 1R | 2R | QF | 3R | 0 / 4 | 7 – 4 | |||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | Q3 | NH | 4R | W | 1 / 2 | 10 – 1 | |||||||||||||||||
| US Open | A | A | Q2 | 1R | 2R | 3R | 1R | 0 / 4 | 3 – 4 | |||||||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 614 | 425 | 191 | 37 | 19 | 14 | 1 / 13 | 24 – 12 | ||||||||||||||||||
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | 2R | 1R | A | 0 / 2 | 1 – 2 | ||||||||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | 1R | QF | 1R | 0 / 3 | 3 – 3 | ||||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | NH | 1R | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||||||||
| US Open | A | A | A | 1R | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 1165 | 682 | 484 | 516 | 362 | 49 | 0 / 7 | 4 – 7 | |||||||||||||||||||
Występy w grze mieszanej
| Turniej | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||||
| 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 10 (3–7)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 21 lipca 2019 | Bukareszt | Ceglana |  Patricia Maria Țig | 6:2, 6:0 |
| Finalistka | 1. | 15 września 2019 | Nanchang | Twarda |  Rebecca Peterson | 2:6, 0:6 |
| Finalistka | 2. | 11 stycznia 2020 | Shenzhen | Twarda |  Jekatierina Aleksandrowa | 2:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 18 stycznia 2020 | Hobart | Twarda |  Zhang Shuai | 7:6(7), 6:3 |
| Finalistka | 3. | 16 lutego 2020 | Petersburg | Twarda (hala) |  Kiki Bertens | 1:6, 3:6 |
| Finalistka | 4. | 22 lutego 2020 | Dubaj | Twarda | Simona Halep | 6:3, 3:6, 6:7(5) |
| Finalistka | 5. | 26 września 2020 | Strasburg | Ceglana |  Elina Switolina | 4:6, 6:1, 2:6 |
| Finalistka | 6. | 9 stycznia 2022 | Adelaide | Twarda |  Ashleigh Barty | 3:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 9 lipca 2022 | Wimbledon | Trawiasta |  Uns Dżabir | 3:6, 6:2, 6:2 |
| Finalistka | 7. | 18 września 2022 | Portorož | Twarda |  Kateřina Siniaková | 7:6(4), 6:7(5), 4:6 |
Gra podwójna 1 (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 16 października 2021 | Indian Wells | Twarda | Wieronika Kudiermietowa |  Hsieh Su-wei Elise Mertens | 6:7(1), 3:6 |
Finały turniejów rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 9 (4–5)
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| Finalistka | 1. | 22/11/2015 |  Antalya | 15 000 | Ceglana |  Ekaterine Gorgodze | 5:7, 7:6(3), 3:6 |
| Finalistka | 2. | 19/11/2016 |  Helsinki | 15 000 | Twarda (hala) |  Karen Barritza | 3:6, 4:6 |
| Finalistka | 3. | 25/06/2017 |  Fergana | 25 000 | Twarda | Sabina Sharipova | 4:6, 6:7(5) |
| Zwyciężczyni | 1. | 17/03/2018 | Kazań | 15 000 | Twarda (hala) | Daria Nazarkina | 6:4, 7:6(5) |
| Finalistka | 4. | 15/04/2018 | Stambuł | 60 000 | Twarda | Sabina Sharipova | 6:7(0), 4:6 |
| Finalistka | 5. | 06/01/2019 | Playford | 25 000 | Twarda | Anna Kalinska | 4:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 03/02/2019 | Launceston | 60 000 | Twarda | Irina Chromaczowa | 7:5, 3:3 krecz |
| Zwyciężczyni | 3. | 03/03/2019 | Moskwa | 25 000 | Twarda (hala) | Hanna Poznichirenko | 7:5, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 4. | 17/03/2019 | Kazań | 25 000 | Twarda (hala) |  Urszula Radwańska | 6:2, 6:3 |
Gra podwójna 4 (4–0)
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
| Zwyciężczyni | 1. | 01/04/2017 | Stambuł | 15 000 | Twarda (hala) | Jekaterina Kazionowa |  Eleni Daniilidu Wlada Ekszibarowa | 6:1, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2. | 06/05/2017 | Antalya | 15 000 | Ceglana | Amina Anshba | Daria Nazarkina Anna Ukołowa | 7:5, 4:6, 10–8 |
| Zwyciężczyni | 3. | 16/03/2018 | Kazań | 15 000 | Twarda (hala) | Alona Fomina | Anastasija Frołowa Ksienija Łykina | 6:4, 1:6, 10–6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 02/03/2019 | Moskwa | 25 000 | Twarda (hala) | Sofja Łansierie | Hanna Poznichirenko Vivian Heisen | 1:6, 6:3, 10–4 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
| Runda | Przeciwniczka | Wynik |
|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Kazachstan [15] | ||
| I runda | Australia: Samantha Stosur | 6:4, 6:2 |
| II runda | Szwecja: Rebecca Peterson | 6:2, 6:2 |
| III runda |  Chorwacja: Donna Vekić | 7:6(3), 6:4 |
| Ćwierćfinał |  Hiszpania: Garbiñe Muguruza [7] | 7:5, 6:1 |
| Półfinał |  Szwajcaria: Belinda Bencic [9] | 6:7(2), 6:4, 3:6 |
| O brązowy medal | Ukraina: Elina Switolina [4] | 6:1, 6:7(5), 4:6 |
Przypisy
- ↑ Alex Macpherson: Rybakina claims historic Wimbledon title with comeback win over Jabeur (ang.). Women’s Tennis Association, 2022-07-09. [dostęp 2022-07-09].
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2020-01-24] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2020-01-24] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
.svg)
Flaga Finlandii
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
