Jelena Wiesnina
_(29236352393).jpg) | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1 sierpnia 1986 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 176 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Status profesjonalny | 2002 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Zakończenie kariery | aktywna | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener | Siergiej Wiesnin, Andriej Czesnokow | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 3 WTA, 2 ITF | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 13 (20 marca 2017) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Australian Open | 4R (2006, 2013) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Roland Garros | 3R (2015, 2017, 2021) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Wimbledon | SF (2016) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| US Open | 3R (2009, 2014, 2016, 2017) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 19 WTA, 6 ITF | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 1 (11 czerwca 2018) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Australian Open | F (2014, 2018) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Roland Garros | W (2013) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Wimbledon | W (2017) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| US Open | W (2014) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||||||||||
Jelena Wiesnina, ros. Елена Сергеевна Веснина (ur. 1 sierpnia 1986 we Lwowie) – rosyjska tenisistka, złota medalistka igrzysk olimpijskich z Rio de Janeiro (2016) w grze podwójnej i srebrna medalistka igrzysk olimpijskich z Tokio (2020) w grze mieszanej, mistrzyni French Open 2013, US Open 2014 i Wimbledonu 2017 w grze podwójnej, mistrzyni Australian Open 2016 w grze mieszanej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji i zdobywczyni tego trofeum z 2007 roku, medalistka Letniej Uniwersjady 2013 rozgrywanej w rosyjskim Kazaniu w konkurencjach gry podwójnej kobiet, gry mieszanej oraz gry drużynowej kobiet. Od 11 czerwca do 15 lipca 2018 liderka deblowego rankingu tenisistek.
Kariera tenisowa
W swojej karierze wygrała trzy turnieje WTA Tour w grze pojedynczej: w 2013 roku w Hobart, gdzie w finale pokonała Monę Barthel 6:3, 6:4, i Eastbourne, gdzie zwyciężyła Jamie Hampton 6:2, 6:1, a także cztery lata później w Indian Wells, gdzie wygrała ze Swietłaną Kuzniecową 6:7(6), 7:5, 6:4.
Wiesnina występuje także w deblu, w którym wygrała dziewiętnaście turniejów. Doszła do jedenastu finałów Wielkiego Szlema, z czego w trzech zwyciężyła. Triumf świętowała razem z Jekatieriną Makarową w Paryżu w 2013 roku, w Nowym Jorku rok później oraz na Wimbledonie w 2017 roku. W 2016 roku została złotą medalistką olimpijską w grze podwójnej.
W grze mieszanej pięciokrotnie dochodziła do finałów turnieju wielkoszlemowego, z czego jeden finał wygrała – w 2016 roku w Australian Open, gdzie razem z Bruno Soaresem pokonali parę Coco Vandeweghe–Horia Tecău wynikiem 6:4, 4:6, 10–5. Finalistką została w 2012 roku, kiedy podczas Australian Open, w parze z Leanderem Paesem przegrała w finale 3:6, 7:5, 3–10 z parą Horia Tecău oraz Bethanie Mattek-Sands[1], na Wimbledonie w 2011 (w parze z Maheshem Bhupathim przegrali z Melzerem i Benešovą 3:6, 2:6) i 2012 roku, kiedy razem z Paesem ulegli Mike’owi Bryanowi i Lisie Raymond 3:6, 7:5, 4:6, a także podczas French Open w 2021 roku, gdy razem z Asłanem Karacewem przegrali 6:2, 4:6, 5–10 z parą Desirae Krawczyk–Joe Salisbury. Podczas igrzysk olimpijskich w Tokio wywalczyła razem z Karacewem srebrny medal w grze mieszanej.
Podczas finałów Pucharu Federacji 2007 była jedną z trzech zawodniczek, które brały czynny udział w rozgrywkach finałowych. Pokonała Marę Santangelo, co pogłębiło jedynie porażkę Włoszek w tej edycji zawodów.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | Tytuły | Z–P | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | 4R | 2R | 3R | 1R | 1R | 1R | 1R | 4R | 1R | 1R | Q1 | 3R | 2R | A | A | A | 0 / 12 | 12 – 12 | |||||
| French Open | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | 3R | 2R | 3R | 1R | A | A | 3R | 0 / 14 | 8 – 14 | |||||
| Wimbledon | A | A | A | 2R | 3R | 2R | 4R | 1R | 2R | 2R | 2R | 2R | 1R | SF | 2R | A | A | NH | 2R | 0 / 13 | 19 – 13 | |||||
| US Open | A | A | A | 1R | 1R | 2R | 3R | 1R | 1R | 2R | 2R | 3R | 2R | 3R | 3R | A | A | A | 0 / 12 | 12 – 12 | ||||||
| Ranking na koniec roku | 278 | 286 | 111 | 44 | 55 | 78 | 24 | 53 | 57 | 69 | 25 | 65 | 111 | 16 | 18 | 137 | – | – | 0 / 51 | 51 – 51 | ||||||
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | Tytuły | Z–P | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | 1R | 1R | 2R | 3R | 3R | 2R | SF | SF | F | QF | 3R | QF | F | A | A | A | 0 / 13 | 32 – 13 | ||||||
| French Open | A | A | A | QF | 1R | 2R | F | 3R | F | QF | W | 2R | SF | F | QF | 1R | A | A | 1R | 1 / 14 | 38 – 13 | ||||||
| Wimbledon | A | A | A | 1R | 2R | 2R | 3R | F | SF | QF | 3R | 3R | F | QF | W | A | A | NH | F | 1 / 13 | 40 – 12 | ||||||
| US Open | A | A | A | 3R | 1R | 2R | QF | QF | 3R | 3R | QF | W | 2R | SF | 3R | A | A | A | 1 / 12 | 29 – 11 | |||||||
| Ranking na koniec roku | 454 | 201 | 126 | 46 | 45 | 18 | 22 | 23 | 10 | 9 | 5 | 7 | 8 | 6 | 3 | 16 | – | – | 3 / 52 | 139 – 49 | |||||||
Występy w grze mieszanej
| Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | Tytuły | Z–P | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | 1R | QF | 1R | F | 2R | 2R | A | W | A | A | A | A | A | 1 / 7 | 13 – 6 | ||||||
| French Open | A | A | A | A | 1R | 1R | 2R | 2R | 2R | SF | 1R | A | 1R | QF | A | A | A | NH | F | 0 / 10 | 11 – 10 | ||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | 2R | 1R | 3R | 2R | F | F | A | A | QF | A | SF | A | A | NH | A | 0 / 8 | 14 – 8 | ||||||
| US Open | A | A | A | A | A | 2R | A | 2R | SF | QF | A | A | A | A | A | A | A | NH | 0 / 4 | 7 – 3 | |||||||
| 1 / 29 | 45 – 27 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 | |
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 10 (3–7)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 10 stycznia 2009 | Auckland | Twarda |  Jelena Diemientjewa | 4:6, 1:6 |
| Finalistka | 2. | 29 sierpnia 2009 | New Haven | Twarda |  Caroline Wozniacki | 2:6, 4:6 |
| Finalistka | 3. | 31 lipca 2010 | Stambuł | Twarda | Anastasija Pawluczenkowa | 7:5, 5:7, 4:6 |
| Finalistka | 4. | 25 września 2010 | Taszkent | Twarda | Ałła Kudriawcewa | 4:6, 4:6 |
| Finalistka | 5. | 10 kwietnia 2011 | Charleston | Ceglana | Caroline Wozniacki | 2:6, 3:6 |
| Finalistka | 6. | 5 maja 2012 | Budapeszt | Ceglana |  Sara Errani | 5:7, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 12 stycznia 2013 | Hobart | Twarda |  Mona Barthel | 6:3, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 2. | 22 czerwca 2013 | Eastbourne | Trawiasta |  Jamie Hampton | 6:2, 6:1 |
| Finalistka | 7. | 10 kwietnia 2016 | Charleston | Ceglana | Sloane Stephens | 6:7(4), 2:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 19 marca 2017 | Indian Wells | Twarda | Swietłana Kuzniecowa | 6:7(6), 7:5, 6:4 |
Gra podwójna 45 (19–26)
Gra mieszana 6 (1–5)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 3 lipca 2011 | Wimbledon | Trawiasta |  Mahesh Bhupathi |  Iveta Benešová Jürgen Melzer | 3:6, 2:6 |
| Finalistka | 2. | 29 stycznia 2012 | Australian Open | Twarda | Leander Paes | Bethanie Mattek-Sands Horia Tecău | 3:6, 7:5, 3–10 |
| Finalistka | 3. | 8 lipca 2012 | Wimbledon | Trawiasta | Leander Paes | Lisa Raymond Mike Bryan | 3:6, 7:5, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 31 stycznia 2016 | Australian Open | Twarda |  Bruno Soares | Coco Vandeweghe Horia Tecău | 6:4, 4:6, 10–5 |
| Finalistka | 4. | 10 czerwca 2021 | French Open | Ceglana | Asłan Karacew | Desirae Krawczyk Joe Salisbury | 6:2, 4:6, 5–10 |
| Finalistka | 5. | 1 sierpnia 2021 | Tokio | Twarda |  Asłan Karacew | Anastasija Pawluczenkowa Andriej Rublow | 3:6, 7:6(5), 11–13 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze podwójnej
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2013 | Finał | Jekatierina Makarowa |  Hsieh Su-wei Peng Shuai | 4:6, 5:7 |
| 2014 | Ćwierćfinał | Jekatierina Makarowa | Ałła Kudriawcewa Anastasija Rodionowa | 6:4, 2:6, 6–10 |
| 2016 | Zwycięstwo | Jekatierina Makarowa | Bethanie Mattek-Sands Lucie Šafářová | 7:6(5), 6:3 |
| 2017 | Półfinał | Jekatierina Makarowa |  Kiki Bertens Johanna Larsson | 4:6, 3:6 |
| 2018 | wycofanie | Jekatierina Makarowa | nie wystąpiły z powodu ciąży Wiesniny | |
Występy w Turnieju WTA Elite Trophy
W grze pojedynczej
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2016 | Faza grupowa |  Elina Switolina Kiki Bertens | 4:6, 2:6 6:4, 7:6(5) |
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
| Runda | Przeciwniczka | Wynik |
|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Rosyjski Komitet Olimpijski | ||
| I runda |  Łotwa: Jeļena Ostapenko | 6:4, 6:7(2), 6:4 |
| II runda | Włochy: Camila Giorgi | 3:6, 1:6 |
Gra podwójna
Gra mieszana
| Runda | Partner | Przeciwnicy | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Rosja | |||
| I runda | Michaił Jużny |  Argentyna: Gisela Dulko / Juan Martín del Potro | 3:6, 5:7 |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Rosyjski Komitet Olimpijski | |||
| I runda | Asłan Karacew |  Francja: Kristina Mladenovic / Nicolas Mahut [1] | 6:4, 6:2 |
| Ćwierćfinał |  Polska: Iga Świątek / Łukasz Kubot | 6:4, 6:4 | |
| Półfinał |  Serbia: Nina Stojanović / Novak Đoković | 7:6(4), 7:5 | |
| O złoty medal | Rosyjski Komitet Olimpijski: Anastasija Pawluczenkowa / Andriej Rublow [4] | 3:6, 7:6(5), 11–13 | |
Przypisy
- ↑ Mattek-Sands & Tecau Claim Mixed Doubles. wtatennis.com, 2012-01-29. [dostęp 2012-01-29]. (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-29] (ang.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
.svg)
.svg)
