Jenson Button

Ten artykuł od 2016-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jenson Button

Jenson Button podczas Grand Prix Bahrajnu (2012)
Imię i nazwisko	Jenson Alexander Lyons Button
Państwo	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	19 stycznia 1980 Frome
Sukcesy
1998: Brytyjska Formuła Ford 1999: Brytyjska Formuła 3 2004: Formuła 1 2009: Formuła 1 2011: Formuła 1 2018: Super GT

Odznaczenia

Strona internetowa

Jenson Alexander Lyons Button (ur. 19 stycznia 1980 we Frome) – brytyjski kierowca wyścigowy, mistrz świata Formuły 1 z sezonu 2009. Wicemistrz świata Formuły 1 z sezonu 2011. Obecnie starszy doradca w zespole Williams F1. Odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego V klasy (MBE)^[1].

Życiorys

Początki kariery

Jenson Button rozpoczął karierę w kartingu w wieku ośmiu lat. Wygrał mistrzostwa Wielkiej Brytanii w 1990 i 1991 roku, wywalczył wicemistrzostwo świata w 1995 roku. Dwa lata później, w wieku 17 lat, został najmłodszym zwycięzcą kartingowych mistrzostw Europy w klasie Super A. W roku 1998 zdobył mistrzostwo w brytyjskiej Formule Ford, oraz nagrodę McLaren-Autosport Young Driver of the Year. Następnie awansował do Formuły 3, gdzie odniósł trzy zwycięstwa i finiszował na trzeciej pozycji, w stawce pełnej dużo bardziej doświadczonych kierowców.

Formuła 1

2000: Williams

Pod koniec 1999 testował z McLarenem (jako część zdobytej wcześniej nagrody) i z Prostem, jednak kontrakt na nadchodzący sezon podpisał z zespołem Williams, pokonując w bezpośredniej rywalizacji o fotel Bruno Junqueirę.

Już w swoim drugim wyścigu, na brazylijskim torze Interlagos, finiszując na szóstym miejscu zdobył punkty, stając się najmłodszym w historii kierowcą, któremu udało się tego dokonać^[2]. Później na torze Silverstone poprawił swoje osiągnięcie. W tym sezonie punktował sześciokrotnie, a najlepszy wynik tego sezonu to 4. miejsce podczas Grand Prix Niemiec 2000. Ostatecznie zakończył sezon z dwunastoma punktami, na ósmym miejscu w klasyfikacji kierowców.

2001–2002: Benetton i Renault

Button kolejne dwa sezony spędził w zespołach Benetton i Renault.

W pierwszym sezonie był ograniczony przez słaby samochód i punktował tylko raz (5. miejsce podczas Grand Prix Niemiec), w rezultacie czego z dorobkiem 2 punktów zajął 17. miejsce w końcowej klasyfikacji. Po sezonie Renault przejął zespół Benetton i przekształcił go w zespół fabryczny.

W sezonie 2002 zaś zdobywał punkty w siedmiu wyścigach, dzięki czemu z dorobkiem 14 punktów udało mu się zająć 7 pozycję w końcowej klasyfikacji.

2003–2005: British American Racing

2003

Od 2003 roku ścigał się w barwach zespołu BAR, zakupionego później przez Hondę. W pierwszym sezonie regularnie pokonywał partnera z zespołu, byłego mistrza świata, Jacques’a Villeneuve’a.

2004

W kolejnym roku zdobył pierwsze w karierze pole position podczas wyścigu o Grand Prix San Marino na torze Imola. Pomimo dziesięciu wizyt na podium nie osiągnął żadnego zwycięstwa. Zakończył sezon na trzecim miejscu, za będącymi w znakomitej formie kierowcami Ferrari. Jego zespół dzięki dobrej postawie Brytyjczyka zdołał wywalczyć niespodziewanie tytuł wicemistrzowski w klasyfikacji konstruktorów po walce z zespołem Renault.

2005

Jenson Button podczas Grand Prix Stanów Zjednoczonych (2005)

5 sierpnia 2004 zespół Williams ogłosił podpisanie kontraktu z Brytyjczykiem na sezon 2005. W ciągu następnego roku trwały spory o zatrudnienie Buttona pomiędzy zespołami Williams i Honda, zmieniało się także podejście samego kierowcy. Udało się osiągnąć porozumienie i po wpłaceniu rekompensaty Button pozostał w Hondzie zarówno na nieudany sezon 2005 (9 pozycja w mistrzostwach), jak i na kolejne.

2006–2008: Honda

Swoje pierwsze zwycięstwo w Formule 1 odniósł w deszczowych warunkach podczas Grand Prix Węgier w 2006 roku (był to jego 113. start w wyścigu F1). Pomimo dobrej końcówki sezonu udało mu się zająć jedynie szóste miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonach 2007 i 2008 nadal reprezentował barwy zespołu Honda. W klasyfikacji końcowej zajął odpowiednio 15. i 18. miejsce w końcowej klasyfikacji, z dorobkiem odpowiednio sześciu i trzech punktów.

2009: Brawn

Jenson Button podczas Grand Prix Abu Zabi (2009)

Na sezon 2009 ponownie został zakontraktowany, jako etatowy kierowca. Japoński team z powodu kłopotów finansowych musiał ze skutkiem natychmiastowym wycofać się z F1. Czarny scenariusz na jego szczęście się nie sprawdził i Brytyjczyk kontynuował współpracę w starym-nowym zespole Brawn GP, powstałym na bazie Hondy.

Podczas pierwszego wyścigu sezonu 2009, Button wygrał GP Australii. Drugi był jego kolega Rubens Barrichello. Wygrał również w kolejnym, deszczowym wyścigu w GP Malezji, jednak ze względu na to, że kierowcy nie przejechali 75% zaplanowanego dystansu, zdobył tylko połowę punktów (w tym wypadku pięć oczek). W trzecim wyścigu sezonu zajął trzecie miejsce, co było spowodowane wyraźnie słabszą formy bolidu BGP 001 w mokrych warunkach w stosunku do bezkonkurencyjnego RB5 Red Bulla, który dowiozło dublet. W Grand Prix Bahrajnu po miernych kwalifikacjach sądzono, że tym razem Brytyjczyk nie ma szans na zwycięstwo. Ostatecznie jednak dzięki świetnej formie wyścigowej oraz błędom strategicznym zespołu Toyota, Button odniósł trzecie zwycięstwo w sezonie. W piątym wyścigu w kalendarzu na torze w Barcelonie, Button odniósł kolejne, czwarte zwycięstwo w sezonie, kończąc wyścig przed resztą stawki z dużą przewagą czasową. BGP001 na torze w Monako również okazał się świetny, przynosząc piąte zwycięstwo brytyjskiemu kierowcy i zespołowi Brawn. 7 czerwca 2009 roku na torze w Stambule (Turcja) Button po raz kolejny odniósł zwycięstwo. Było to jednak ostatnie zwycięstwo Brytyjczyka w tym roku.

Druga część sezonu, w porównaniu do pierwszej, dominującej w jego wykonaniu, nie była jednak tak dobra, czego dowodem było zaledwie dwukrotne stanięcie na podium, podczas Grand Prix Włoch (2 msc) oraz kończącym cykl Grand Prix Abu Zabi (3 msc). Szereg czterech triumfów został przerwany na rodzimym Grand Prix Wielkiej Brytanii, gdzie w wyniku nie najlepszych warunków atmosferycznych, Button nie był w stanie walczyć już o kolejne, piąte z rzędu zwycięstwo (pojazd Brawna szczególnie w tych warunkach nie spisywał się najlepiej). Było to spowodowane wyraźną obniżką formy bolidu, który z powodu mniejszego budżetu brytyjskiego zespołu oraz prześcignięcia ich przez konkurencję, nie pozwolił Brytyjczykowi w kontynuowaniu świetnej passy. Dodatkowo w wyniku kilku błędnych poprawek, w celu zwiększenia konkurencyjności, zwłaszcza w chłodnych warunkach, nie pasował już tak dobrze do stylu jazdy Buttona, jak wcześniej, natomiast bardziej wpasował się w niego jego partner, Rubens Barrichello (Anglik preferował bardziej łagodny styl jazdy, aniżeli jego brazylijski zespołowy kolega). Na szczęście punkty zebrane w końcówce sezonu wystarczyły, by Brytyjczyk 18 października 2009 roku podczas GP Brazylii na torze Interlagos zapewnił sobie pierwszy tytuł mistrza świata.

Od 2010: McLaren

2010

Jenson Button podczas Grand Prix Kanady (2010)

Brytyjczyk prowadził negocjacje z zespołem Brawn, jednak w wyniku konfliktu z szefostwem (w kwestii finansowej) oraz szukaniu nowego wyzwania, Button podpisał trzyletni kontrakt z zespołem McLaren, gdzie partnerował mistrzowi Formuły 1 z sezonu 2008, Lewisowi Hamiltonowi^[3].

Sezon 2010 rozpoczął od mocnego uderzenia. Spośród pięciu pierwszych wyścigów tego sezonu wygrał dwa (Grand Prix Australii oraz Grand Prix Chin) i w klasyfikacji generalnej zajmował pierwsze miejsce. Kolejnego wyścigu w tym sezonie (Grand Prix Monako) nie udało mu się ukończyć – zakończył go już na drugim okrążeniu z powodu problemów z silnikiem. Wtedy też spadł w klasyfikacji kierowców na 4. miejsce. Kolejne wyścigi przyniosły Buttonowi kolejne wizyty na podium: Grand Prix Turcji – 2. miejsce, Grand Prix Kanady – 2. miejsce, oraz Grand Prix Europy – 3. miejsce. Te wyniki przyniosły mu awans w klasyfikacji generalnej o dwie pozycje, na 2. miejsce, gdzie musiał uznać wyższość swojego kolegi z teamu, Lewisa Hamiltona. Grand Prix Wielkiej Brytanii rozpoczął z 14 pozycji startowej, jednak dzięki dynamicznej jeździe ukończył wyścig na 4. miejscu. Dwa tygodnie później wyścig o Grand Prix Niemiec ukończył na 5. miejscu. Ostatni wyścig pierwszej części sezonu, wyścig o Grand Prix Węgier zakończył na 8. miejscu, a w generalnej klasyfikacji kierowców spadł na 4 pozycję.

Druga część sezonu rozpoczęła się dla Buttona pechowo. W pierwszym wyścigu po czterotygodniowej przerwie musiał wycofać się z walki o Grand Prix Belgii na 15 okrążeniu, kiedy to Sebastian Vettel wjechał w bok bolidu Jensona Buttona wyrywając w bolidzie McLarena chłodnicę i mocno uszkadzając jego układ napędowy. Za to niepowodzenie zrehabilitował się dwa tygodnie później, kiedy to podczas Grand Prix Włoch zajął 2. miejsce, zdobywając tym samym 30 podium w karierze. Do wyścigu o Grand Prix Singapuru przystąpił z wywalczonej poprzedniego dnia w kwalifikacjach 4 pozycji, i na tej samej pozycji przekroczył metę.

2011

Jenson Button podczas Grand Prix Malezji w bolidzie McLaren MP4-26 (2011)

W kolejnym sezonie w barwach McLarena zaliczył jeden ze swoich najlepszych sezonów w karierze. Po pierwszej części sezonu Jenson zajmował dopiero 5 pozycję w klasyfikacji generalnej. Podczas GP Kanady Jenson Button odniósł swoje najlepsze zwycięstwo w karierze. Był to także jeden z najbardziej spektakularnych wyścigów w historii F1. Button pomimo tego, że w połowie wyścigu zajmował ostatnią pozycję, zdołał przebić się do czołówki stawki i awansować na pozycję lidera, w połowie ostatniego okrążenia. Kolejne trzy wyścigi nie były tak udane. Jednak podczas jego 200 Grand Prix, które miało miejsce na Węgrzech, nastąpił przełom. Od tej pory Button meldował się na podium do końca sezonu, wyjątkiem było GP Korei (4 pozycja). Dzięki tak dobrej jeździe, Button zdobył wicemistrzostwo świata i zdecydowanie pokonał zespołowego partnera, stając się kierowcą nr 1 w McLarenie. Pod koniec sezonu podpisał wieloletni kontrakt z ekipą z Woking.

2012

W sezonie 2012 wygrał Grand Prix Australii. W Grand Prix Chin zajął drugą lokatę. Dalsza część sezonu to pasmo samych niepowodzeń. W sześciu wyścigach, Brytyjczyk zdobywa zaledwie 7 punktów. Renesans formy nadszedł dopiero podczas Grand Prix Niemiec, kiedy to zdobył pierwsze podium, od czasu wyścigu w Szanghaju. W Belgii Button zdobył swoje pierwsze pole position dla McLarena, a następnego dnia wygrał swój drugi wyścig w sezonie. Realne szanse na mistrzowski tytuł przepadły podczas wyścigu na Monzy, kiedy to odpadł z powodu awarii pompy paliwa. Udało mu się jeszcze wygrać na zakończenie sezonu w Brazylii.

2013

Jenson Button podczas Grand Prix Malezji w bolidzie McLaren MP4-28 (2013)

W sezonie 2013 zespół McLaren oraz Button spisywali się nadspodziewanie słabo. Mimo to Brytyjczyk tylko pięciokrotnie nie zdobywał punktów, a w ostatnim wyścigu sezonu – w Grand Prix Brazylii otarł się o podium kończąc wyścig na czwartej pozycji. Na uwagę zasługuje również to, że w każdym wyścigu Brytyjczyk osiągał linię mety. Ostatecznie uzbierane 73 punkty dały mu dziewiąte miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców.

2014

Sezon 2014 kierowcy McLarena rozpoczęli dwoma miejscami na podium. W wyścigu o Grand Prix Australii Button był trzeci. Niespodziewanie przegrał jednak z partnerem zespołowym, debiutującym w Formule 1 Kevinem Magnussenem. Był to jednak jedyny taki wyścig, we wszystkich kolejnych Brytyjczyk był lepszy od Duńczyka. Mimo poprawy formy bolidu względem zeszłego sezonu, Button nie był w stanie osiągać miejsc na podium. Czterokrotnie plasował się tuż za nim – w Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Rosji i Brazylii. W klasyfikacji generalnej zdobył łącznie 126 punktów i został sklasyfikowany na ósmej pozycji.

2016

3 września 2016 roku ogłosił przerwę w startach w Formule 1 po sezonie 2016. Jego miejsce zajął Stoffel Vandoorne, a Button podpisał dwuletni kontrakt na stanowisko ambasadora McLarena w sezonie 2017 z opcją powrotu do ścigania w sezonie 2018^[4].

2017

W sezonie 2017 pełnił rolę kierowcy rezerwowego w zespole McLaren. 12 kwietnia zespół potwierdził, że podczas Grand Prix Monako Brytyjczyk zastąpi Fernando Alonso, który wystartuje w wyścigu Indy 500. W Monako Button zakwalifikował się na 9 pozycji, ale ze względu na wymianę podzespołów jednostki napędowej wystartował z alei serwisowej. Na 60. okrążeniu wyścigu, Button brał udział w kolizji z Pascalem Wehrleinem próbując wyprzedzić Niemca w zakręcie Portier, czego skutkiem było uszkodzenie zawieszenia i konieczność wycofania się z wyścigu.

2021

22 stycznia 2021 zespół Williams F1 ogłosił zakontraktowanie byłego kierowcy na posadę starszego doradcy drużyny.

Wyniki

Formuła 1

Sezon	Zespół	Samochód	Pozycje startowe / w wyścigach
		Silnik	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20	21
2000
	BMW.Williams F1 Team	Williams FW22	21	09	18	06	10	11	14	18	10	18	16	08	03	12	06	05	16
		BMW E41 3.0 V10	989NU	06	989NU	05	17†	10†	989NU	11	08	05	04	09	05	989NU	989NU	05	989NU
2001
	Mild Seven Benetton Renault Sport	Benetton BA201	16	17	20	21	21	21	17	20	20	17	18	18	17	15	11	10	09
		Renault RS21 3,0l V10	14	11	10	12	15	989NU	07	989NU	13	16†	15	05	989NU	989NU	989NU	09	07
2002
	Mild Seven Renault F1 Team	Renault R202	11	08	07	09	06	13	08	13	08	12	07	13	09	10	17	14	10
		Renault RS22 3,0l V10	989NU	04	04	05	12†	07	989NU	15†	05	12†	06	989NU	989NU	989NU	05	08	06
2003
	Lucky Strike B.A.R Honda	B.A.R 005	08	09	11	09	05	07	20	17	12	14	20	17	14	07	11	09
		Honda RA003E 3,0l V10	10	07	989NU	08	09	04	992NW	989NU	07	989NU	08	08	10	989NU	989NU	04
2004
	Lucky Strike B.A.R Honda	B.A.R 006	04	06	06	01	14	02	05	02	04	04	03	12	04	12	06	03	05	05
		Honda RA004E 3,0l V10	06	03	03	02	08	02	03	03	989NU	05	04	02	05	989NU	03	02	03	989NU
2005
	Lucky Strike B.A.R Honda	B.A.R 007	08	09	11	03	995-	995-	13	01	03	07	02	02	08	13	03	08	04	02	04
		Honda RA005E 3,0l V10	11†	989NU	989NU	991DK	995-	995-	10	989NU	992NW	04	05	03	05	05	08	03	07	05	08
2006
	Lucky Strike Honda Racing F1 Team	Honda RA106	03	02	01	02	06	08	13	19	08	07	19	04	04	07	05	04	07	14
		Honda RA806E 2,4l V8	04	03	10†	07	989NU	06	11	989NU	09	989NU	989NU	04	01	04	05	04	04	03
2007
	Honda Racing F1 Team	Honda RA107	14	15	16	14	10	15	13	12	18	17	17	16	10	14	07	10	16
		Honda RA807E 2,4l V8	15	12	989NU	12	11	989NU	12	08	10	989NU	989NU	13	08	989NU	11†	05	989NU
2008
	Honda Racing F1 Team	Honda RA108	12	11	09	13	13	11	20	16	17	14	12	16	17	19	12	18	18	17
		Honda RA808E 2,4l V8	989NU	10	989NU	06	11	11	11	989NU	989NU	17	12	13	15	15	09	14	16	13
2009
	Brawn GP Formula One Team	Brawn BGP001	01	01	05	04	01	01	02	06	03	08	05	14	06	12	07	14	05
		Mercedes-Benz FO108W 2,4l V8	01	01	03	01	01	01	01	06	05	07	07	989NU	02	05	08	05	03
2010
	Vodafone McLaren Mercedes	McLaren MP4-25	08	04	17	05	05	08	04	05	07	14	05	11	05	02	04	05	07	11	04
		Mercedes-Benz FO108X 2,4l V8	07	01	08	01	05	989NU	02	02	03	04	05	08	989NU	02	04	04	12	05	03
2011
	Vodafone McLaren Mercedes	McLaren MP4-26	04	04	02	06	05	02	07	05	05	07	03	13	03	03	02	03	04	03	02
		Mercedes-Benz FO108Y 2,4l V8	06	02	04	06	03	03	01	06	989NU	989NU	01	03	02	02	01	04	02	03	03
2012
	Vodafone McLaren Mercedes	McLaren MP4-27	02	02	05	04	10	12	10	09	16	07	04	01	02	04	08	11	04	06	12	02
		Mercedes-Benz FO108Y 2,4l V8	01	14	02	18†	09	16†	16	08	10	02	06	01	989NU	02	04	989NU	05	04	05	01
2013
	Vodafone McLaren Mercedes	McLaren MP4-28	10	07	08	10	14	09	14	11	09	13	06	09	08	11	10	10	12	15	14
		Mercedes-Benz FO108F 2.4l V8	09	17†	05	10	08	06	12	13	06	07	06	10	07	08	09	14	12	10	04
2014
	McLaren Mercedes	McLaren MP4-29	10	10	06	12	08	12	09	12	03	11	07	10	06	11	08	04	12	05	06
		Mercedes-Benz PU106A 1.6T V6	03	06	17†	11	11	06	04	11	04	08	10	06	08	989NU	05	04	12	04	05
2015
	McLaren Honda	McLaren MP4-30	17	17	17	20	14	10	20	20	18	16	19	15	15	15	13	11	20	16	12
		Honda RA615H 1.6T V6	11	989NU	14	992NW	16	08	989NU	989NU	989NU	09	14	14	989NU	16	09	06	14	14	12
2016
	McLaren Honda	McLaren MP4-31	12	14	12	12	12	13	12	19	03	17	08	12	09	14	12	09	22	19	13	17	12
		Honda RA615H 1.6T V6	14	989NU	13	10	09	09	989NU	11	06	12	989NU	08	989NU	12	989NU	09	18	09	12	16	989NU
2017
	McLaren Honda	McLaren MCL32	995-	995-	995-	995-	995-	PL	995-	995-	995-	995-	995-	995-	995-	995-	995-	995-	995-	995-	995-	995-
		Honda RA615H 1.6T V6	995-	995-	995-	995-	995-	989NU	995-	995-	995-	995-	995-	995-	995-	995-	995-	995-	995-	995-	995-	995-

Życie prywatne

Jest synem brytyjskiego rallycrossowca, Johna Buttona, którego najlepszym wynikiem było ukończenie Mistrzostw Wielkiej Brytanii w Rallycrossie w 1976 na drugiej pozycji.

31 grudnia 2014 ożenił się z modelką Jessicą Michibatą^[5]. Po roku para rozwiodła się^[6].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona kierowcy (ang.). jensonbutton.com. [dostęp 2011-09-04].
• Strona kierowcy na oficjalnej stronie McLarena (ang. • wł.). mclaren.com. [dostęp 2015-10-11].
• Strona kierowcy na oficjalnej stronie Formuły 1 (ang.). formula1.com. [dostęp 2015-10-11].