Jeroboam I
 Podobizna Jeroboama I z Promptuarii Iconum Insigniorum (poł. XVI w.) | |
| król Izraela | |
| Okres | od 932 do 910 |
|---|---|
| Poprzednik | Salomon (wraz z Judą) |
| Następca | Nadab |
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci | 910 p.n.e. |
| Ojciec | Nebat |
| Matka | Serua |
| Dzieci | Abiasz, Nadab |
Jeroboam I (hebr. יָרָבְעָם Jarob'am) – pierwszy władca królestwa Izraela (odłączonego państwa północnego), panujący w latach 932-910 p.n.e.[1], pochodzący z pokolenia Efraima. Biblijny symbol bałwochwalstwa.
W czasach panowania Salomona prorok Achiasz przepowiedział, że Jeroboam zostanie władcą dziesięciu pokoleń. Po śmierci Salomona władzę przejął jego syn Roboam, lecz wszystkie pokolenia oprócz Beniamina i Judy zbuntowały się przeciwko niemu, obierając sobie Jeroboama za króla. Wprowadził on kult pogańskich bożków i nakazał wykonanie dwóch złotych cielców. Umieścił je w Dan i Betel, aby jego poddani nie mieli powodu udawać się do Jerozolimy dla oddawania czci Bogu. Za jego przykładem poszli inni władcy Izraela, co ostatecznie miało doprowadzić do podbicia i rozproszenia Izraelitów przez Asyrię w roku 721 p.n.e.
Przypisy
- ↑ James B. Pritchard: Wielki atlas biblijny. Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Vocatio", 1994, ISBN 83-85435-47-6, s. 9.
Bibliografia
- Słownik Postaci Biblijnych. [dostęp 2015-12-26].
| Królowie zjednoczonego Izraela | |
|---|---|
| Królowie Judy (państwo południowe) |
|
| Królowie Izraela (państwo północne) |
|
Media użyte na tej stronie
Jeroboam was the first king of the northern Israelite Kingdom of Israel after the revolt of the ten northern Israelite tribes against Rehoboam that put an end to the United Monarchy.