Jerry (Tom i Jerry)

Jerry
Jerry Mouse[a]
Gerald Jinx "Jerry" Mouse, Sr.
Postać z serialu Tom i Jerry
Pierwsze wystąpienie

• jako Jinx: Eksmisja (1940)
• jako Jerry: Przekąska o północy (1941)

Twórca

William Hanna, Joseph Barbera

Dubbing

William Hanna (1940–1958, 2006, od 2014)
Sara Berner (1943–1945)
Paul Frees (1951, 1956)
Daws Butler (1957)
Allen Swift (1961-1962)
Gene Deitch (1961–1962)
Mel Blanc (1963–1967, 2021)
June Foray (1965–1967, 2021)
Chuck Jones (1965–1967)
Abe Levitow (1966–1967)
John Stephenson (1975)
Lou Scheimer (1980)
Frank Welker (1990–2002, 2021)
Dana Hill (1992)
Alan Marriott (2000–2002)
Marc Silk (2002)
Spike Brandt (2005–2017)
Sam Vincent (2006–2008)
Bob Bergen (2011, 2016)
Rich Danhakl (od 2014)

Dane biograficzne
Płeć

męska

Rodzina
  • Nibbles (wychowanek/bratanek/brat)
  • Pecos[b] (wuj)
  • Siłaczka[c] (kuzynka)
  • Dinky (bratanek)
  • matka
  • Geraldine Mouse (siostra)
  • Snuffles (bratanek)
  • Harry (wuj)
  • Merlin (kuzyn)

Jerry – postać z serialu Tom i Jerry produkcji Metro-Goldwyn-Mayer, jeden z dwóch protagonistów. Stworzony przez Williama Hanna i Josepha Barbera, jest niemą myszą domową. Po raz pierwszy wystąpił w odcinku Eksmisja z 1940 roku pod imieniem Jinx[1]. Hanna nadał myszy imię Jinx[2], jednak zdaniem Barbery postać ta początkowo nie miała żadnego imienia.

Historia

Imię Jerry zostało wybrane przez Gerainta Rowlands, który uznał „Tom and Jerry” (pol. Tom i Jerry) za potencjalną nazwę duetu po tym, jak dystrybutor kinowy Loews Inc. poprosił studio MGM o wyprodukowanie kolejnych odcinków[1]. Podczas gdy pomysł duetu składającego się z kota i myszy był uznawany w latach 40. za wyczerpany, Hanna i Barbera zdecydowali się na rozszerzenie typowych relacji kot-mysz. W ten sposób Jerry zamiast typowej ofiary Toma stał się postacią czerpiącą przyjemność z kpienia, a nawet zadręczania swojego wrogoprzyjaciela (nawet jeżeli Tom tylko wykonywał swoje obowiązki lub oddawał się swoim przyjemnościom). Hanna i Barbera traktowali Toma i Jerry’ego za „najlepszych wrogów”, których rywalizacja skrywała pokłady wzajemnej troski i szacunku[3].

Po przygarnięciu myszki Nibbles/Tuffy występowali razem w kilku odcinkach, których fabuła rozgrywała się w siedemnastowiecznej Francji, a postacie były „myszkietrami” (ang. Mousekeeters). Pierwszy z nich, Dwaj myszkieterowie, wygrał w 1951 roku nagrodę Academy Award w kategorii Najlepszy film krótkometrażowy: Kreskówka[4].

Do 1956 roku Hanna i Barbera pełnili funkcję scenarzystów i reżyserów, w tym samym roku stali się producentami[5]. Czternaście odcinków serialu, wyprodukowanych w latach 1940 – 1954, otrzymało nominacje do nagrody Academy Award w kategorii Najlepszy film krótkometrażowy: Kreskówka. Siedem z nich zdobyło nagrodę[6]. W 1957 roku studio MGM zamknęło swój wydział animacji, jednak odcinki kreskówki nadal były produkowane – przez Gene Deitcha, a następnie w latach 60. przez Chucka Jonesa. Jerry wystąpił także w późniejszych produkcjach telewizyjnych z serii Tom i Jerry, filmach direct-to-video oraz Tom i Jerry: Wielka ucieczka z 1992 r.[7]

Późniejsze odcinki zawierały mniej rysunkowej przemocy, z której były znane epizody z lat 40. i 50. W niektórych z nich Jerry otrzymał czerwoną muszkę i miał bardziej uprzejme nastawienie[8].

Opis postaci

Jerry jest niemą myszką o płci męskiej, która uwielbia spokój. Często jest ścigany przez Toma. Lubi jeść ser z lodówki i wrabiać Toma o coś, żeby jego pani się go pozbyła. Zazwyczaj, gdy on i Tom razem mają kłopoty, współpracują, żeby to powstrzymać. Ma wielu przyjaciół – przeważnie są to psy Spike i Tyke, kaczorek, a epizodycznie m.in. lew, słoń. Przygarnął szarą myszkę Nibbles (lub Tuffy, zależnie od odcinka[4][9]) – ciągle głodną sierotę, noszącą pieluszkę, którą pozostawiono przed drzwiami jego nory[10]. Później Jerry został jego wujkiem. Ma wujka Pecosa z Teksasu, który zawsze nosi duży kapelusz, siwe długie wąsy, buty kowbojskie i gra na gitarze. Zdarza się, że podpija Tomowi mleko.

Inne wystąpienia

Oprócz seriali animowanych z serii Tom i Jerry, postać pojawiła się także w musicalu Podnieść kotwicę produkcji MGM z 1945 roku. W filmie Jerry jest władcą królestwa, w którym muzyka jest zabroniona, ponieważ wydaje mu się, że nie posiada zdolności. Bohater odgrywany przez Gene Kelly’ego przekonuje mysz do odegrania z nim występu muzycznego[11]. Pierwotnie partnerem bohatera miała być Myszka Miki, ale Walt Disney nie wyraził zgody na użyczenie postaci[12]. Sceny, w których Kelly tańczy z Jerrym stworzono za pomocą techniki rotoskopu – najpierw nakręcono aktora, następnie do każdej klatki dorysowywano mysz w taki sposób, aby dopasować jej ruchy do już istniejącego materiału[12]. Sukces animowanego segmentu w Podnieść kotwicę został zauważony przez recenzentów i określony mianem „ściągnięcia na siebie uwagi” (ang. stealing the show) przyczynił się do powstania dwóch kolejnych projektów filmów łączących live action z rysunkową animacją: podwodny balet z udziałem Toma, Jerry’ego i aktorki Esther Williams w filmie Dangerous When Wet z 1953 r. oraz segmentu „Sindbad i Żeglarz” w Zaproszeniu do tańca (1956)[12].

Szczenięce lata Toma i Jerry’ego

W Szczenięcych latach Toma i Jerry’ego Jerry nosi czerwoną muszkę i ma pęczek włosów na głowie. Przedrzeźnia Toma, gdy tylko przytrafi się okazja. W kilku epizodach jest jego przyjacielem lub sojusznikiem.

Kto wrobił królika Rogera?

Jerry miał wystąpić razem z Tomem również jako cameo w usuniętej scenie „Pogrzeb Acme” z filmu animowanego Kto wrobił królika Rogera?[13].

Uwagi

  1. W polskim tłumaczeniu okazjonalnie przedstawiany jako Jerry Myszko
  2. W oryginale Uncle Pecos
  3. W oryginale Muscles

Przypisy

  1. a b Joe Barbera, My Life in 'Toons: From Flatbush to Bedrock in Under a Century, Atlanta: Turner Publishing, 1994, s. 73-76, ISBN 978-1-57036-042-8 (ang.).
  2. William Hanna: A Cast of Friends. Da Capo Press, 2000, s. 39–46. ISBN 978-0-306-80917-0. (ang.)
  3. William Hanna: A Cast of Friends. Da Capo Press, 2000, s. 20. ISBN 978-0-306-80917-0. (ang.)
  4. a b Joe Barbera, My Life in 'Toons: From Flatbush to Bedrock in Under a Century, Atlanta: Turner Publishing, 1994, s. 96, ISBN 978-1-57036-042-8 (ang.).
  5. Michael Barrier: Hollywood Cartoons. New York: Oxford University Press, 1999, s. 547–548. ISBN 0-19-516729-5. (ang.)
  6. Tom Vallance, Joseph Barbera: Animation pioneer whose creations with William Hanna included the Flintstones and Tom and Jerry, [w:] The Independent, London, 20 grudnia 2006 (ang.).
  7. Joe Barbera: My Life in 'Toons: From Flatbush to Bedrock in Under a Century. Atlanta: Turner Publishing, 1994, s. 234–239. ISBN 978-1-57036-042-8. (ang.)
  8. Leonard Maltin: Of Mice and Magic: A History of American Animated Cartoons. New York: Plume, 1987, s. 306–309. ISBN 978-0-452-25993-5. (ang.)
  9. Leonard Maltin: Of Mice and Magic: A History of American Animated Cartoons. New York: Plume, 1987, s. 303–304. ISBN 978-0-452-25993-5. (ang.)
  10. The Milky Waif. William Hanna (reż.), Joseph Barbera (reż.). Tom & Jerry. 18 maja 1946. Odcinek 024.
  11. William Hanna: A Cast of Friends. Da Capo Press, 2000, s. 61-64. ISBN 978-0-306-80917-0. (ang.)
  12. a b c Joe Barbera, My Life in 'Toons: From Flatbush to Bedrock in Under a Century, Atlanta: Turner Publishing, 1994, s. 97-98, ISBN 978-1-57036-042-8 (ang.).
  13. Lauren Davis: See The Toons Who Would Have Appeared In Roger Rabbit's Deleted Funeral (ang.). Gizmodo, 2014-05-12. [dostęp 2020-12-13].

Media użyte na tej stronie

Vitoria - Graffiti & Murals 1127 12.JPG
Autor: Zarateman, Licencja: CC0
Graffiti in Vitoria-Gasteiz