Jerzy Świecimski

REF orange.svg
Ten artykuł od 2015-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł.
(Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające).
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jerzy Świecimski (ur. 1927 w Warszawie, zm. 21 stycznia 2012[1] w Krakowie) – polski muzeolog i malarz, profesor muzeologii teoretycznej, filozof, przyrodnik.

Ukończył liceum w Radomsku (w 1945 r.), następnie studiował zoologię na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego (ukończył w 1951 r.) i grafikę w Katedrze Grafiki Książki krakowskiej ASP u prof. Witolda Chomicza (tytuł artysty plastyka uzyskał w 1956 r.). Był wieloletnim pracownikiem Polskiej Akademii Nauk. Od 1956 r. podjął pracę w Muzeum Przyrodniczym PAN, a później w Pracowni Muzeologicznej (od 1962 r.) przy Instytucie Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN. Dysertację doktorską napisał pod kierunkiem prof. Romana Ingardena na temat teorii ilustracji naukowej, w 1979 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego w zakresie muzealnictwa (na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UJ) za rozprawę traktującą o ekspozycji muzealnej jako utworze architektoniczno-plastycznym. Tytuł profesora nauk humanistycznych uzyskał w 1992[2]. Autor ponad 100 artykułów i książek.

Zajmował się również projektowaniem i modernizacją wystaw w muzeach, m.in. w Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce, Akademii Gróniczo-Hutniczej w Krakowie, Ojcowskim Parku Narodowym, Muzeum Okręgowym w Nowym Sączu, Bieszczadzkim Muzeum Przyrodniczym w Ustrzykach Górnych, Muzeum Tatrzańskiego Parku Narodowego w Zakopanem.

Członek Międzynarodowej Rady Muzeów (ICOM).

Spuścizna rękopiśmienna, obrazy i rysunki zostały w latach 2004-2012 przekazane do Zbiorów Specjalnych Biblioteki Naukowej PAU i PAN w Krakowie. Ponadto obrazy znajdują się w: Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Okręgowym w Bydgoszczy, Muzeum Okręgowym w Chrzanowie, Muzeum Okręgowym w Nowym Sączu, Polskiej Akademii Nauk Oddział w Krakowie, Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, Instytucie Filozofii UJ, Stacji Naukowej PAN w Paryżu, Uniwersytecie we Fryburgu, ponadto w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą. W 2009 Biblioteka Główna Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy otrzymała w darze od prof. Świecimskiego 15 jego obrazów[3].

Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[4].

Wystawy indywidualne m.in.:

  • 1957 – ZPAP, Kraków
  • 1982 – BWA, Galeria Arkady, Kraków
  • 1985 – ZPAP, Galeria ART, Kraków
  • 1987 – Muzeum Okręgowe w Chrzanowie
  • 1983 – Galerie in Zabo, Norymberga
  • 2014 – Muzeum Okręgowe w Nowym Sączu
  • 2015 – Muzeum Okręgowe w Chrzanowie

Przypisy

  1. ↑ Nekrolog
  2. ↑ Jerzy Świecimski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-02-03].
  3. ↑ Dar prof. Jerzego Świecimskiego dla Biblioteki Uniwersyteckiej. Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, 23 października 2009. [dostęp 2015-10-23].
  4. ↑ Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 294, ISBN 978-83-233-4527-5.

Bibliografia

  • Jerzy Świecimski, Twórczość, wyd. Polska Akademia Umiejętności, Kraków 2006.
  • Joanna M. Dziewulska, Rękopisy i obrazy Jerzego Świecimskiego w Bibliotece Naukowej PAU i PAN w Krakowie, "Rocznik Biblioteki Naukowej PAU i PAN w Krakowie", R. 57: 2007, s. 475-479.