Jerzy Żurawski
 | |
 komandor | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1948-1986 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | Starszy dyżurny operacyjny w Sztabie MW |
| Główne wojny i bitwy | nie brał udziału |
| Odznaczenia | |
    | |
Jerzy Żurawski (ur. 9 kwietnia 1930 we Włochach, zm. 15 sierpnia 2020 w Gdyni) – polski komandor dyplomowany, morski oficer pokładowy. W latach 1948-1986 służył w Marynarce Wojennej.
Przebieg służby
W roku 1952 ukończył Wydział Pokładowy Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni. W latach 50 był m.in. dowódcą ścigacza, grup ścigaczy, a następnie, od 1959 do początku 1962 roku, dowódcą helskiego Dywizjonu Ścigaczy. W latach 1962-1963 był zastępcą dowódcy ORP Grom, po czym odbył studia podyplomowe w Akademii Marynarki Wojennej ZSRR, po których po krótkiej służbie w Świnoujściu, został wykładowcą w Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni. W roku 1974 został przeniesiony do Sztabu Głównego Marynarki Wojennej, gdzie służył do 1986 roku m.in. na stanowiskach starszego oficera dyżurnego i starszego dyżurnego operacyjnego.
Awansował kolejno na stopnie oficerskie:
- komandora podporucznika – 1962
- komandora porucznika – 1967
- komandora – 1979
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Złoty Medal Za Zasługi dla obronności kraju
- Srebrna Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Baretka: Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
Orzeł Marynarki Wojennej RP
Naramiennik stopnia wojskowego komandora.