Jerzy Aleksander Lubomirski

Jerzy Aleksander Lubomirski
Ilustracja
Herb
Szreniawa bez Krzyża
Rodzina

Lubomirscy herbu Szreniawa bez Krzyża

Data urodzenia

1666

Data i miejsce śmierci

14 października 1735
Warszawa

Ojciec

Aleksander Lubomirski

Matka

Katarzyna Anna Sapieżanka

Żona

Joanna Stärtzhausen
Teresa Aniela Michowska

Dzieci

Anna Karolina
Stanisław Lubomirski
Józef Lubomirski

Odznaczenia
Order Orła Białego

Jerzy Paweł (Aleksander) Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. 1666, zm. 14 października 1735 w Warszawie) – wojewoda sandomierski w latach 1729–1735, oboźny koronny (dworski)[1] w latach 1703–1729, starosta sądecki[2] w latach 1687-1735, starosta jahorlicki i makarowski[3].

Był najstarszym synem starosty sądeckiego i perejasławskiego Aleksandra i Katarzyny Anny z Sapiehów. Jego ojciec zmarł młodo w 1675. Duży wpływ na bratanka miał stryj Hieronim Augustyn. W 1694 zaprezentował się na dworze królewskim, już jako starosta sądecki. Na elekcji w 1697 roku opowiedział się za księciem Conti Franciszkiem Ludwikiem, ale potem pogodził się z Augustem II. Poseł na sejm 1701 roku i sejm z limity 1701-1702 roku z województwa krakowskiego[4].

W 1704 starał się powstrzymać elekcję Stanisława Leszczyńskiego, ale spóźnił się ze swoimi wojskami na pole elekcyjne. Po śmierci stryja, w 1706 przeszedł na stronę przeciwną. Pozostał przeciwnikiem Augusta II także po jego restauracji. Wielokrotnie posłował na sejmy z województwa sandomierskiego. 9 maja 1729 został wojewodą sandomierskim pozostając w opozycji do króla.

Poseł z województwa sandomierskiego na sejm 1718 roku[5]. Poseł na sejm z limity 1719/1720 roku z województwa sandomierskiego[6]. Był posłem ziemi wieluńskiej na sejm 1720 roku[7]. Był posłem na sejm 1724 roku z województwa sandomierskiego[8]. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na sejmie konwokacyjnym[9].

Był dwukrotnie żonaty z Joanną Startzhausenówną i Teresą Anielą z Michowskich. Z pierwszego małżeństwa miał córkę Annę Karolinę oraz synów Stanisława i Józefa.

Wywód przodków

4. Jerzy Sebastian Lubomirski   
  2. Aleksander Lubomirski
5. Konstancja Ligęzianka    
   1. Jerzy Aleksander Lubomirski
6. Paweł Jan Sapieha  
  3. Katarzyna Anna z Sapiehów  
7. Anna Barbara Kopeć   
 

Przypisy

  1. Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 94.
  2. Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 94, 181.
  3. Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Stanisław Cynarski i Alicja Falniowska-Gradowska. Kórnik 1990, s. 238.
  4. Diariusz Sejmu Walnego Warszawskiego 1701-1702, Warszawa 1962, s. 349.
  5. Teka Gabryela Junoszy Podoskiego t. VI Poznań 1862, s. 90.
  6. Urszula Kosińska, Sejm 1719-1720 a sprawa ratyfikacji traktatu wiedeńskiego, Warszawa 2003, s. 269.
  7. Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. II, Poznań 1855, s. 106.
  8. Wiktor Bagniewski, Diariusz sejmu walnego sześcioniedzielnego warszawskiego anni 1724, rkps Ossolineum 291/III, k. 4.
  9. Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 31.

Media użyte na tej stronie

POL COA Lubomirski (RGB color).jpg
Autor: Jolanta Krawczyk, Licencja: CC BY 3.0
Herb Lubomirskich używany przez przedstawicieli rodziny
Podział administracyjny I RP 2.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Podział administracyjny Rzeczypospolitej Obojga Narodów w 1619 r.