Jerzy Błażejowski

Jerzy Stanisław Błażejowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1945
Wąbrzeźno

profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemia fizyczna, chemia teoretyczna, fotochemia, termochemia
Alma Mater

Politechnika Gdańska

Doktorat

1977

Habilitacja

1984

Profesura

12 maja 1992

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Gdański

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Jerzy Stanisław Błażejowski (ur. 10 listopada 1945 w Wąbrzeźnie[1]) – polski chemik specjalizujący się w chemii fizycznej, profesor nauk chemicznych, nauczyciel akademicki w Uniwersytecie Gdańskim, przewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego (2003–2009), prezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Chemicznego (2016–2018) i Gdańskiego Towarzystwa Naukowego (od 2013).

Życiorys

Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Golubiu-Dobrzyniu (1963), a następnie studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej (1969). Stopnie doktora (1977) i doktora habilitowanego (1984) nauk chemicznych uzyskał w Uniwersytecie Gdańskim. Tytuł profesora nauk chemicznych otrzymał w 1992 roku[2]. Związał się początkowo z Politechniką Gdańską (1969–1970), a następnie z Uniwersytetem Gdańskim – od 1994 jako profesor zwyczajny, obecnie jako profesor. Odbył staże naukowe w Uniwersytecie Stanowym Pensylwanii (1979–1981, 1985–1986, 1989). Przez lata zajmował się strukturą i fizykochemią pochodnych akrydyny o znaczeniu biologicznym, właściwościami chemiluminogennymi i zastosowaniami analitycznymi kationów akrydyniowych, właściwościami spektroskopowymi i zastosowaniami flawonoli i diflawonoli, rentgenografią i energetyką sieciową kryształów, laserową fotochemią w podczerwieni, zachowaniem i reaktywnością połączeń chemicznych, kinetyką nieizotermiczną, chemią układów istotnych pod kątem środowiska przyrodniczego oraz zagadnieniami organizacji i zachowania przyrody na gruncie termodynamiki procesów nieodwracalnych. Od 10. lat interesuje się początkami, rozwojem i perspektywami gdańskiego ośrodka uniwersyteckiego. Autor lub współautor 212 prac opublikowanych w czasopismach objętych bazą Web of Science (cytowanych 2010 razy, indeks Hirscha 21)[3], 4 patentów oraz 8 autorskich lub redakcyjnych wydań książkowych. Wygłosił ponad 100 wykładów ma konferencjach oraz w ośrodkach naukowych lub akademickich. Wypromował 21 doktorów.

Stanowiska i funkcje w Uniwersytecie Gdańskim

  • Kierownik Katedry Chemii Fizycznej (1994–2016)
  • Przewodniczący Rady Bibliotecznej (1996–2016)
  • Dziekan Wydziału Chemii (1991–1996)[4]
  • Dyrektor Instytutu Chemii (1987–1991)

Członkostwa i funkcje poza uczelnią

  • Członek Rady Towarzystw Naukowych przy prezydium Polskiej Akademii Nauk (od 2019)[5]
  • Prezes (od 2013) i sekretarz generalny (2001–2013) Gdańskiego Towarzystwa Naukowego[6]
  • Członek Komitetu Redakcyjnego czasopisma naukowego „Problemy Ekorozwoju/Problems of Sustainable Development” Europejskiej Akademii Nauki i Sztuki (od 2006)[7]
  • Prezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Chemicznego (2016–2018) i członek prezydium Zarządu Głównego (1997–2003)[8]
  • Członek Komitetu Chemii Polskiej Akademii Nauk (2016–2018 i 1996–2002)
  • Członek Konwentu Rzeczników przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2015–2018)
  • Członek Zespołu Odwoławczego przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa wyższego (2014–2017)
  • Członek Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów (2013–2016)
  • Przewodniczący Rady Naukowej Pomorskiego Centrum Badań i Technologii Środowiska (2005–2015)
  • Przewodniczący (2003–2009) i członek (1996–2009) Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego[9]
  • Członek Rady do spraw Edukacji i Badań Naukowych przy Prezydencie RP (2008–2009)
  • Prezes Okręgu Wschodnio-Pomorskiego Polskiego Klubu Ekologicznego (2002-2005)
  • Członek prezydium (1997–2000) i przewodniczący Komisji Rewizyjnej (2000–2015) Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej

Odznaczenia, wyróżnienia i nagrody

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2014)[10]
  • Złoty Krzyż Zasługi (2004)
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej (1995)
  • Medal im. Jana Zawidzkiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego (2015)[8]
  • Medal im. Wojciecha Świętosławskiego Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej (2015)
  • Medal Prezydenta Gdańska (2015)
  • Tytuł Honorowego Członka Akademii Nauk Wyższych Szkół Ukrainy (2002)
  • The 2012 TA Instruments-ICTAC Award[11][12]
  • Nagroda Naukowa Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza (2012)[13]
  • Nagrody Ministra (16, w latach: 1982–2009)
  • Nagroda Wojewody Gdańskiego w Dziedzinie Nauki i Kultury (1990)

Przypisy

  1. ↑ BŁAŻEJOWSKI JERZY STANISŁAW – Encyklopedia Gdańska, www.gedanopedia.pl [dostęp 2021-01-20].
  2. ↑ Prof. dr hab. inż. Jerzy Stanisław Błażejowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2021-01-21].
  3. ↑ Web of Science | Clarivate Analytics, app.webofknowledge.com [dostęp 2021-01-20].
  4. ↑ Historia Wydziału Chemii | Wydział Chemii, chemia.ug.edu.pl [dostęp 2021-01-20].
  5. ↑ Skład, www.rtn.pan.pl [dostęp 2021-01-20].
  6. ↑ o gtn, gtn.cba.pl [dostęp 2021-01-20].
  7. ↑ Editorial Board – Problemy Ekorozwoju – Problems of Sustainable Development [dostęp 2021-01-20] (ang.).
  8. ↑ a b Robert Pietrzak (red.), Almanach Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Warszawa 2019, ISBN 978-83-60988-31-2.
  9. ↑ Strona główna - Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego, www.rgnisw.nauka.gov.pl [dostęp 2021-01-20].
  10. ↑ M.P. z 2014 r. poz. 652
  11. ↑ Polskie Towarzystwo Kalorymetrii i Analizy Termicznej, www.ptkat.agh.edu.pl [dostęp 2021-01-20].
  12. ↑ ICTAC - International Confederation for Thermal Analysis and Calorimetry, www.ictac.org [dostęp 2021-01-20].
  13. ↑ Laureaci Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza, www.gdansk.pl [dostęp 2021-01-20] (pol.).

Bibliografia

  • Złota Księga Nauki Polskiej – w 100 rocznicę odzyskania niepodległości. Tom I A-Ł. Gliwice: Wydawnictwo HELION, Wydawca Mastermedia sp. z o.o., 2020, s. 76-77. ISBN 978-83-950638-3-1

Media użyte na tej stronie

Jerzy Błażejowski, 2018.jpg
Autor: GreyWolf83PL, Licencja: CC BY-SA 4.0
prof. dr hab. Jerzy Błażejowski