Jerzy Banach
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | 8 kwietnia 2005 |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: ikonografia polskiej sztuki nowożytnej | |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
Jerzy Banach (ur. 15 sierpnia 1922 w Krakowie, zm. 8 kwietnia 2005 tamże) – polski historyk sztuki.
Życiorys
Uczęszczał do Liceum im. Nowodworskiego w Krakowie. W czasie II wojny światowej pracował w antykwariacie, po wojnie podjął studia w dziedzinie historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Studia ukończył w 1950 roku, po czym podjął pracę w Muzeum Historii Wawelu, które zostało połączone z Państwowymi Zbiorami Sztuki na Wawelu. Kierujący muzeum Jerzy Szablowski polecił Banachowi zorganizowanie działu ikonografii[1].
Banach pracował na Wawelu jako kustosz i sekretarz wydawnictwa do 31 maja 1958 roku. 15 kwietnia 1959 roku rozpoczął pracę w Muzeum – Zamku w Łańcucie. W 1963 roku został nominowany na stanowisko dyrektora Muzeum Narodowego w Krakowie[1]. W muzeum tym pracował przez niemal 40 lat, w tym 11 lat jako dyrektor[2].
Wydana w 1965 roku praca Ikonografia Krakowa pozwoliła mu na uzyskanie stopnia doktora na Uniwersytecie Jagiellońskim. Stopień doktora habilitowanego uzyskał na tej samej uczelni, na podstawie rozprawy „Herkules polonus. Studium z ikonografii sztuki nowożytnej”[2].
Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz francuskim Orderem Sztuki i Literatury[1].
Zmarł w 2005 roku, został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Janina Skorupska. JERZY BANACH (1922-2005). „Muzealnictwo”. 46 (2005). s. 240–244. ISSN 0464-1086. (pol.).
- ↑ a b Jerzy Banach. [w:] Encyklopedia Krakowa [on-line]. [dostęp 2022-07-30]. (pol.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: l'Ordre des Arts et des Lettres, Chavalier rank