Jerzy Bułanow
| Data i miejsce urodzenia | 16?/ 29 kwietnia 1903 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 18 marca 1980 | ||||||||||||||||
| Wzrost | 172 cm | ||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||
Jerzy Bułanow, ros. Юрий Буланов, Jurij Bułanow (ur. 16 kwietnia?/ 29 kwietnia 1903 w Moskwie, Imperium Rosyjskie, zm. 18 marca 1980 w Buenos Aires) – polski piłkarz pochodzenia rosyjskiego, grający na pozycji obrońcy. Wieloletni kapitan Polonii, z warszawskim klubem był związany przez większość kariery.
Życiorys
Urodził się w Rosji, trenował w zespołach moskiewskich. Pod koniec 1918 lub na początku 1919, przeniósł się wraz z rodzicami i trzema braćmi z Rosji do Polski, uciekając przed rewolucją październikową i dojściem do władzy komunistów. Poszedł do rosyjskiego gimnazjum, ale zaczął uczyć się języka polskiego. Później ożenił się z Polką z Warszawy, napisał też liczne artykuły, opowiadania, a nawet powieści. Pracował jako kasjer Polskiego Towarzystwa Asfaltowego w Warszawie[1].
Pod koniec II wojny światowej uciekając przed nacierającą Armią Czerwoną, razem z rodziną przedostał się przez Czechy i Austrię do Włoch. Tam wstąpił do 2 Korpusu Polskiego gen. Władysława Andersa. W 1948 przeniósł się z rodziną do Argentyny.
Kariera klubowa
Szybko się asymilował i już na początku lat 20. zagrał w reprezentacji Polski[2]. Był wówczas piłkarzem Korony Warszawa (1919–1922), potem przeszedł do Legii Warszawa (1922), a w końcu do warszawskiej Polonii, w której grał w latach 1923–1937.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji debiutował 3 września 1922 w meczu z Rumunią, jednak dopiero sześć lat później na stałe wywalczył sobie miejsce w kadrze. Łącznie w biało-czerwonych barwach do 18 sierpnia 1935 (mecz z Jugosławią) rozegrał 22 oficjalne spotkania, siedemnastokrotnie pełniąc funkcję kapitana[3].
Ordery i odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1937)[1]
Przypisy
- ↑ a b M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 97 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.
- ↑ stranger: «Они выбрали свободу (1)»
- ↑ Jerzy Bułanow. Rosjanin z polską opaską. [dostęp 2019-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-17)].
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.
Linki zewnętrzne
- Profil na PlayerHistory (ang.)
- Robert Gawkowski: Rosjanie w futbolowej Warszawie. sportowahistoria.pl, 2012-03-26. [dostęp 2013-06-20].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
