Jerzy Domiński (1908–1992)

Jerzy Domiński
Data urodzenia	9 marca 1908
Data śmierci	27 kwietnia 1992
Poseł na Sejm Ustawodawczy
Okres	od 4 lutego 1947 do 4 sierpnia 1952
Przynależność polityczna	poseł niezrzeszony
Odznaczenia

Jerzy Domiński (ur. 9 marca 1908, zm. 27 kwietnia 1992) – polski prawnik, działacz społeczny i polityk, poseł do Krajowej Rady Narodowej (1945–1947) i do Sejmu Ustawodawczego (1947–1952).

Życiorys

Z wykształcenia był prawnikiem. Praktykował jako adwokat. W czasie II wojny światowej przebywał na terenie województwa kieleckiego, gdzie dowodził lokalnym oddziałem Stronnictwa Zrywu Narodowego. Tam też organizował m.in. Polski Związek Wolności związany ze Stronnictwem Pracy. W konspiracji funkcjonował pod pseudonimem „Sędzia”. Brał udział w powstaniu warszawskim 1944.

W 1945 został sekretarzem generalnym Stronnictwa Pracy. W tym samym roku zasiadł w Krajowej Radzie Narodowej jako jej sekretarz. Był m.in. członkiem komisji ds. opracowania projektu ordynacji wyborczej do Sejmu Ustawodawczego. W 1947 uzyskał mandat posła na Sejm, w którym kierował Klubem Poselskim SP. Wszedł w skład komisji ds. ustawy o ustroju najwyższych władz RP (tzw. małej konstytucji). Pod koniec 1947 został pozbawiony funkcji przewodniczącego klubu. Po zakończeniu działalności SP pozostał niezależny.

Odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1946)^[1]

Przypisy

Bibliografia

• Andrzej Andrusiewicz, Stronnictwo Pracy: 1937–1950: ze studiów nad dziejami najnowszymi chadecji w Polsce, Warszawa 1988
• Mirosław Piotrowski, Służba idei czy serwilizm?: Zygmunt Felczak i Feliks Widy-Wirski w najnowszych dziejach Polski, Lublin 1994
• (oprac. Alicja Tomaszewska), Spis posłów do Krajowej Rady Narodowej 1943–1947, Biblioteka Sejmowa, Warszawa 1983
• (red. Romuald Turkowski), Opozycja parlamentarna w Krajowej Radzie Narodowej i Sejmie Ustawodawczym 1945–1947, Warszawa 1997
• Jerzy Domiński. 1944.pl. [dostęp 2016-01-30].