Jerzy Drobnik

Jerzy Drobnik (ur. 8 grudnia 1894 w Poznaniu[1], zm. 1974) – dziennikarz związany z obozem narodowym.

Syn Tomasza i Heleny z Szumanów[1]. Ukończył gimnazjum w Poznaniu[1]. Następnie studiował na wydziale ekonomiczno-prawnym uniwersytetu w Berlinie[1]. W latach 1921–1929 był redaktorem „Kuriera Poznańskiego”[1].

W okresie II Rzeczypospolitej, za namową Walerego Sławka, został jednym ze współtwórców i przywódców Związku Młodych Narodowców, organizacji założonej w 1933 roku, popierającej rządy sanacyjne.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 151.

Bibliografia

  • Jacek Czajowski, Jacek M. Majchrowski: Sylwetki polityków drugiej Rzeczypospolitej. Kraków: Wydawnictwo ZNAK, 1987, s. 154. ISBN 83-7006-170-2.
  • Zbigniew Lenarczyk: Jerzy Drobnik - między dziennikarstwem a polityką. Kraków: WSZiB, 2001. ISBN 83-88544-31-4.
  • Henryk Lisiak, Jerzy Drobnik jako publicysta „Kuriera Poznańskiego” (w:) Prasa Narodowej Demokracji 1886-1939, red. nauk. Aneta Dawidowicz, Ewa Maj, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2010, s. 493-503.
  • Henryk Lisiak, Roman Dmowski w świetle „Diariusza” Jerzego Drobnika (w:) Roman Dmowski i jego współpracownicy, pod red. Marka Białokura, Mariusza Patelskiego i Andrzeja Szczepaniaka, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2008, s. 67-79.