Jerzy Drzewiecki

Jerzy Drzewiecki
Ilustracja
Jerzy Drzewiecki planujący samolot RWD-9
Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1902
Warszawa

Data i miejsce śmierci

15 maja 1990
Ottawa

Zawód, zajęcie

konstruktor lotniczy

Narodowość

polska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
Jerzy Drzewiecki i Jerzy Wędrychowski przy samolocie RWD-7

Jerzy Drzewiecki (ur. 7 sierpnia 1902 w Warszawie, zm. 15 maja 1990 w Ottawie) – polski inżynier, konstruktor lotniczy i pilot doświadczalny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie doktora medycyny, homeopaty Józefa (1860–1907) i Jadwigi Alfonsyny z Jankowskich h. Jastrzębiec (1879–1949). Miał siostrę Jadwigę po mężu Englicht (1904–1944). Od 1912 r. uczęszczał do szkoły H. Rygiera w Grodzisku Mazowieckim, od 1914 r. do szkoły Wojciecha Górskiego w Warszawie. W roku 1915 rozpoczął naukę w gimnazjum im. Emiliana Konopczyńskiego w Warszawie[1].

Od 12 lipca do 4 grudnia 1920 r. brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, walczył ochotniczo w 8 pułku artylerii polowej; wówczas zaprzyjaźnił się z Stanisławem Wigurą.

W 1921 r. zdał egzamin dojrzałości i 1 października 1921 r. rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej razem z m.in. ze: Stanisławem Nowkuńskim, Stanisławem Praussem, Stanisławem Rogalskim i Stanisławem Wigurą.

W 1924 r. skonstruował szybowiec JD-1[2] (SL-2 „Czarny Kot”), który wziął w 1925 r. udział w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym na Oksywiu[3].

W 1925 r. odbył przeszkolenie pilotażowe w wojsku z inicjatywy Włodzimierza Zagórskiego. W 1926 r. skonstruował swój pierwszy samolot – płatowiec turystyczny JD-2. W ramach Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Politechniki Warszawskiej, która w późniejszym okresie stała się spółką Doświadczalne Warsztaty Lotnicze, brał udział w konstrukcji, wraz ze Stanisławem Wigurą oraz Stanisławem Rogalskim, pierwszych samolotów RWD.

Dokonał prób w locie samolotów JD-2 oraz RWD-1 do RWD-7 jako pilot doświadczalny. Uległ ciężkiemu wypadkowi podczas prób RWD-6 i po tym wypadku zakończył karierę oblatywacza.

Podczas II wojny światowej przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie służył w ATA.

Po wojnie, nie decydując się na powrót to Polski, która weszła w obszar wpływu Związku Radzieckiego, w 1947 r. wyemigrował do Kanady. Tu nie znalazł zatrudnienia w przemyśle lotniczym. Pracował jako kreślarz. W 1950 r. ożenił się z Józefą Śmiałowską, z którą miał trzy córki: Martę, Annę i Ewę[1].

Wybrane konstrukcje

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b Jerzy Drzewiecki, rwd-dwl.net [dostęp 2021-07-14].
  2. ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 63. [dostęp 2021-07-14].
  3. ↑ Kulczyński 2018 ↓, s. 28.
  4. ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu organizacyjnem i konstrukcyjnem polskiego lotnictwa sportowego”.

Bibliografia

  • Robert Kulczyński: II Wszechpolski Konkurs Szybowcowy Oksywie koło Gdyni (17 maja–14 czerwca 1925 roku). W: Bohaterowie drugiego planu: materiały zebrane i przygotowane z okazji konferencji popularnonaukowej poświęconej przeszłości lotnictwa z cyklu „Historia Skrzydłami Malowana” pod patronatem Prezydenta Koszalina, Koszalin, 8–9 czerwca 2018 r. Warszawa: Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego, 2018. ISBN 978-83-64424-48-9. OCLC 1101917462.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami (1942) BAR.svg
Baretka: Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami – II RP (1942).
Jerzy Drzewiecki (1-G-97).jpg
Jerzy Drzewiecki, inżynier i konstruktor lotniczy przy desce kreślarskiej - fotografia sytuacyjana.