Jerzy Dymkowski

Jerzy Dymkowski

generał brygady
Data i miejsce urodzenia	14 listopada 1926 Rembertów
Data i miejsce śmierci	6 kwietnia 1979 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1944-1979
Siły zbrojne	ludowe Wojsko Polskie
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Grób gen. Jerzego Dymkowskiego i jego żony Krystyny na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Jerzy Dymkowski (ur. 14 listopada 1926 w Rembertowie, zm. 6 kwietnia 1979 w Warszawie) – generał brygady ludowego Wojska Polskiego.

Życiorys

Syn Piotra (1893-1942), pracownika PKP, zabitego przez żandarmów niemieckich i Władysławy Heleny ze Skłodowskich (1893-1957). W sierpniu 1944 wstąpił do WP. Strzelec w 6 pułku piechoty w 2 Dywizji Piechoty. Walczył na przyczółku warecko-magnuszewskim, na przyczółku żoliborskim i pod Żeraniem w październiku, gdzie został ciężko ranny. Po wyleczeniu powrócił do służby pod koniec grudnia 1944. Od 13 stycznia 1945 w 10 pułku piechoty, brał udział w walkach o wyzwolenie Warszawy, na Wale Pomorskim i pod Kołobrzegiem, gdzie był ponownie ranny. Latem 1945 uczestniczył w walkach z podziemiem niepodległościowym na Białostocczyźnie, następnie pracował w kwatermistrzostwie 3 pułku piechoty jako pisarz i szef magazynu żywnościowego. Od końca lutego 1947 oficer w 2 pułku piechoty w Legionowie. Brał udział w akcji „Wisła”. 1948–1949 na wyższym kursie kwatermistrzostwa, po ukończeniu którego pracował w MON. Od października 1957 szef wydziału w Sztabie Kwatermistrzostwa Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy, a od maja 1959 szef Oddziału w Sztabie Głównego Kwatermistrzostwa WP. Od stycznia 1967 zastępca dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego. W październiku 1968 awansowany na generała brygady - nominację otrzymał w Belwederze od przewodniczącego Rady Państwa Mariana Spychalskiego. Od września 1970 szef Sztabu Głównego Kwatermistrzostwa WP, a od października 1972 zastępca Głównego Kwatermistrza WP. W 1971 na kursie w Akademii sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa w Moskwie. O lipca 1974 do sierpnia 1977 attaché wojskowy, morski i lotniczy przy Ambasadzie PRL w ZSRR. Od 1978 roku szef Zarządu Organizacyjnego w Sztabie Generalnym WP.

Zmarł na zawał. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym (d. Wojskowy) na Powązkach (kwatera A4-tuje-17)^[1], pożegnany przez delegację MON z wiceministrami obrony gen. broni Józefem Urbanowiczem, gen. broni Mieczysławem Obiedzińskim i gen. broni Zbigniewem Nowakiem. W imieniu kierownictwa MON mowę pogrzebową wygłosił z-ca szefa Sztabu Generalnego WP gen. dyw. Antoni Jasiński.

Awanse

W trakcie wieloletniej służby w ludowym Wojsku Polskim otrzymywał awanse na kolejne stopnie wojskowe^[2]:

• chorąży - 1946
• podporucznik - 1948
• porucznik - 1950
• kapitan - 1952
• major - 1956
• podpułkownik - 1960
• pułkownik - 1965
• generał brygady - 1968

Życie prywatne

Mieszkał w Warszawie. Od 1946 był żonaty z Krystyną Janiną z domu Kaczyńską (1928-2005). Małżeństwo miało dwie córki^[3].

Odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1972)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1963)
• Order Krzyża Grunwaldu III klasy (1968)
• Krzyż Walecznych (1945)
• Złoty Krzyż Zasługi (1959)
• Brązowy Krzyż Zasługi (1946)
• Medal za Warszawę 1939–1945
• Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk
• Medal „Za udział w walkach o Berlin” (1967)
• Medal 10-lecia Polski Ludowej
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (1968)
• Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1973)
• Srebrny Medal Za zasługi dla obronności kraju
• Brązowy Medal Za zasługi dla obronności kraju
• Order Czerwonego Sztandaru (ZSRR)
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (ZSRR) (1968)
• Medal „Za wyzwolenie Warszawy” (ZSRR)
• Medal „Za zdobycie Berlina” (ZSRR)
• Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945"
• Medal 25-lecia Bułgarskiej Armii Ludowej (Bułgaria) (1969)

Przypisy

Bibliografia

• Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990, tom I: A–H, Toruń 2010.