Jerzy Fedkowicz
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
 | |
Jerzy Fedkowicz (ur. 13 kwietnia 1891 w Stefanówce koło Rohatyna[1] zm. 13 listopada 1959 w Krakowie) – polski malarz-kolorysta.
Życiorys
Syn Zygmunta i Anny z Rzewuskich[1]. Studia artystyczne rozpoczął w Moskwie w latach 1910–1913 w pracowniach I. Bolszakowa i K. Juona. Równocześnie odbywał studia prawnicze. W latach 1913–1914 studiował prywatnie w Petersburgu u Jewgienija Lanceraya i Konstantina Somowa.
Od 6 sierpnia do połowy września 1914 służył w 3 kompanii II baonu 1 Pułku Piechoty Legionów, ze względu na stan zdrowia został hospitalizowany w Krakowie, a następnie w Wiedniu. Ostatecznie Jerzy Fedkowicz został przeniesiony do rezerwy 1 września 1915.
W latach 1915–1921 studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Wojciecha Weissa. Uczestniczył w wystawach Towarzystwo Artystów Polskich "Sztuka" i Formistów.
W latach 1918–1931 prowadził w Krakowie Wolną Szkołę Malarstwa i Rysunków Ludwiki Mehofferowej. W latach 1921–1923 kontynuował studia malarskie w Paryżu dzięki stypendium rządu francuskiego. Od 1923 pracował w krakowskich gimnazjach jako nauczyciel rysunku. Uczestniczył w Cechu Artystów Plastyków „Jednoróg” i Zrzeszeniu Artystów Plastyków „Zwornik”.
W latach 1927–1928 projektował scenografie dla Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Uczestniczył w wielu wystawach w kraju i za granicą, m.in. w Wiedniu (1928), Brukseli (1928, 1929), Hadze (1929), Wenecji (XIX Biennale 1934; 1960), Berlinie, Düsseldorfie, Kolonii i Monachium (1935).
W 1945 został powołany na stanowisko profesora krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, pełnił także funkcję dziekana Wydziału Malarstwa i prorektora ASP.
W latach 30. twórczość artysty wpisała się w nurt polskiego koloryzmu zainicjowanego przez kapistów. Barwy obrazów nabrały głębi i mocy, były dynamicznie nakładane na płótno. Kształty obrysowywane były czarnym konturem. Gamę kolorystyczną obrazów zdominowały ciepłe brązy, subtelne błękity, szarości i zielenie. Stonowaną kolorystykę ożywiały akcenty oranżów, różów i czerwieni. Od lat 40. kluczowym motywem stała się martwa natura, niemal zawsze zawierająca kwiaty.
Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 lipca 1952 na wniosek Ministra Kultury i Sztuki – za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[2]. W 1959 otrzymał Nagrodę Miasta Krakowa[3].
Przypisy
- ↑ a b Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 172.
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078, pkt 52.
- ↑ Encyklopedia Krakowa, s. 197, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa - Kraków 2000
Bibliografia
- Jerzy Fedkowicz w serwisie Culture.pl [dostęp 24 grudnia 2011]
- Jerzy Fedkowicz, artyzm.com [dostęp 24 grudnia 2011]
- Grażyna i Przemysław Witekowie "Artyści w strzeleckim zbrojnym ruchu niepodległościowym I wojny światowej", Oleandry nr. 16 (maj 2005). jozwa22.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-25)].