Jerzy Fedorowicz

Jerzy Fedorowicz
Ilustracja
(c) Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej , CC BY-SA 3.0 pl
Imię i nazwisko

Jerzy Feliks Fedorowicz

Data i miejsce urodzenia

29 października 1947
Polanica-Zdrój

Zawód

aktor, reżyser teatralny, polityk

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
podpis

Jerzy Feliks Fedorowicz (ur. 29 października 1947 w Polanicy-Zdroju) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny oraz polityk. W latach 1989–2005 dyrektor Teatru Ludowego w Krakowie, poseł na Sejm V, VI i VII kadencji (2005–2015), senator IX i X kadencji (od 2015).

Życiorys

Wykształcenie i działalność artystyczna

Absolwent V Liceum Ogólnokształcącego im. Augusta Witkowskiego w Krakowie[1]. Ukończył studia na PWST w Krakowie (1969). Jako aktor związany z krakowskimi teatrami Rozmaitości i Starym oraz Państwowymi Teatrami Dramatycznymi w Szczecinie. W 1989 został dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Ludowego w Nowej Hucie; funkcję tę pełnił do 2005.

Laureat nagród i wyróżnień, m.in. nagrody przyznawanej przez Polcul Foundation, Nagrody Wojewody Krakowskiego, Nagrody Prezydenta Miasta Krakowa, Nagrody Towarzystwa Krzewienia Kultury Teatralnej, Nagrody CTN „Monar” Kraków (1996), Nagrody Prezydenta RP za Twórczość dla Dzieci i Młodzieży „Sztuka Młodym” (2005)[2].

W 2014 ukazała się książka Lodołamacz Fedor, wywiad rzeka, w którym Jerzego Fedorowicza przepytuje krakowski dziennikarz muzyczny Jarosław Szubrycht[3].

Działalność polityczna

W latach 90. był dyrektorem Wydziału Kultury Urzędu Miasta Krakowa. W latach 1994–1998 zasiadał w radzie miejskiej Krakowa, w której przewodniczył komisji do spraw kultury. Od 1998 do 2005 sprawował mandat radnego sejmiku małopolskiego I i II kadencji, w którym również przewodniczył Komisji Kultury. Do 2002 reprezentował Unię Wolności, reelekcję uzyskał z listy Wspólnoty Małopolskiej. Później przystąpił do Platformy Obywatelskiej.

W wyborach parlamentarnych w 2005 z ramienia PO został wybrany na posła V kadencji w okręgu krakowskim z wynikiem 5694 głosów. Znalazł się w gronie najlepszych 15 posłów V kadencji w rankingu „Polityki”. Zasiadał m.in. w Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 15 649 głosów. Został wiceprzewodniczącym Komisji Kultury i Środków Przekazu, członkiem Komisji Łączności z Polakami za Granicą, przedstawicielem Delegacji Parlamentarnej do Zgromadzenia Parlamentarnego Sejmu i Senatu RP, Sejmu Republiki Litewskiej i Rady Najwyższej Ukrainy, członkiem grup parlamentarnych polsko-ekwadorskiej, polsko-rosyjskiej, polsko-tajwańskiej oraz polsko-ukraińskiej. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 28 383 głosy[4].

W 2015 wystartował do Senatu z rekomendacji PO w okręgu nr 32. Uzyskał mandat senatora IX kadencji, otrzymując 72 044 głosy[5]. W listopadzie 2016 został powołany na funkcję wiceministra kultury i dziedzictwa narodowego w gabinecie cieni utworzonym przez Platformę Obywatelską[6]. W 2019 z powodzeniem ubiegał się o senacką reelekcję, otrzymując 117 177 głosów[7].

Działalność społeczna

Zajął się także pracą z tzw. trudną młodzieżą, m.in. wyreżyserował przedstawienie Romea i Julii w Teatrze Ludowym, w którym zagrali przedstawiciele skinheadów i punków (1991–1992). Był prowadzącym program Zadyma w TVP2.

We współpracy z krakowskimi szkołami wyższymi (m.in. z UJ) przygotował uchwałę ustanawiającą rok 2007 Rokiem Stanisława Wyspiańskiego jako hołd w setną rocznicę śmierci krakowskiego artysty. Podjął pracę nad projektem wprowadzenia do uczelni artystycznych kierunku „Terapia przez sztukę”. Bierze udział w akcjach charytatywnych Fundacji Mam Marzenie, Koliber, Dar Serca i innych. Założył Fundację Teatru Ludowego w Krakowie, działającą w obszarze terapii przez sztukę, pełni funkcję członka rady tej fundacji.

Życie prywatne

Syn Aliny z Kłopotowskich i Eugeniusza (także aktora). Od 1969 był żonaty z Elżbietą Krywsza-Fedorowicz, krakowską scenograf[8], która zmarła w 2018[9]. Ma dwóch synów: Filipa (adwokata) i Jerzego (samorządowca).

Filmografia

Odznaczenia

Przypisy

  1. Jerzy Fedorowicz: Wypowiedzi na posiedzeniach Sejmu. sejm.gov.pl, 10 maja 2013. [dostęp 2022-08-04].
  2. Uroczystość wręczenia Nagrody Prezydenta RP za Twórczość dla Dzieci i Młodzieży „Sztuka Młodym”. prezydent.pl, 5 grudnia 2005. [dostęp 2021-04-29].
  3. Jerzy Fedorowicz: Nazywali mnie lodołamaczem. rp.pl, 23 października 2014. [dostęp 2015-06-13].
  4. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-13].
  5. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-26].
  6. Poznaj skład Gabinetu Cieni. gabinetcieni.org. [dostęp 2016-11-18].
  7. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
  8. Puentę dopisało życie. dziennikpolski24.pl, 5 grudnia 2009. [dostęp 2018-05-30].
  9. Elżbieta Krywsza-Fedorowicz. wyborcza.pl, 29 maja 2018. [dostęp 2018-05-30].
  10. M.P. z 2001 r. nr 2, poz. 39.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"
Jerzy Fedorowicz signature.jpg
Podpis Jerzego Fedorowicza
Jerzy Fedorowicz Kancelaria Senatu 2019.jpg
(c) Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej , CC BY-SA 3.0 pl
Senator Jerzy Fedorowicz