Jerzy Gadomski

Jerzy Tomasz Gadomski
Data i miejsce urodzenia7 listopada 1934
Sosnowiec
Data i miejsce śmierci13 kwietnia 2015
Kraków
Zawód, zajęciehistoryk sztuki, nauczyciel akademicki
Tytuł naukowyprofesor sztuk pięknych
Alma MaterUniwersytet Jagielloński
Stanowiskoprofesor zwyczajny
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Jerzy Tomasz Gadomski (ur. 7 listopada 1934 w Sosnowcu, zm. 13 kwietnia 2015 w Krakowie) – historyk sztuki, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności.

Życiorys

W 1957 uzyskał dyplom artysty plastyka konserwatora na Wydziale Konserwacji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1962 ukończył studia magisterskie w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1957–1970 zajmował się zawodowo konserwacją malowideł ściennych, m.in. w Boguszycach, Starym Sączu, Gostkowie, Wąchocku, Sulejowie, Łanach Wielkich, Prandocinie, Krakowie i Trondheim. Od 1968 współpracował z Akademią Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1970 uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie rozprawy Rzeźba architektoniczna w Małopolsce 1250–1400 napisanej pod opieką prof. Lecha Kalinowskiego. W 1970 został pracownikiem Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego, w którym pracował jako starszy asystent (1970–1971) i adiunkt (1971–1983). W 1980 habilitował się na podstawie dorobku i pracy Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1420–1470. Od 1983 pracował w IHS jako docent, natomiast w latach 1984–1990 był dyrektorem tegoż instytutu. W 1989 został mianowany profesorem nadzwyczajnym. Od 1990 kierował Zakładem Historii Sztuki Średniowiecznej. W 1997 objął stanowisko profesora zwyczajnego. W 2006 przeszedł na emeryturę.

Był członkiem Komisji Teorii i Historii Sztuki PAN w Krakowie (1971–1991), od 1999 członkiem korespondentem, a od 2002 członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności, w latach 2004–2012 przewodniczył Komisji Historii Sztuki PAU.

Jego najważniejsze prace dotyczyły gotyckiego malarstwa tablicowego w Małopolsce, któremu poświęcił trzytomową monografię (wyd. kolejnych tomów – 1981, 1988, 1995) nagrodzoną w 1996 Nagrodą Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.

Ordery i odznaczenia

Wyróżnienia

  • Nagroda Rektora UJ „Laur Jagielloński” (1997)
  • Medal Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego (2014)

Publikacje

  • Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1420–1470, Warszawa 1981.
  • Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1460–1500, Warszawa 1988.
  • Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1500–1540, Warszawa 1995.
  • Późnogotyckie retabulum ołtarza głównego w Krakowie na Wawelu, Wyd. Universitas, Kraków 2000 ISBN 83-7052-609-8.
  • Jan Wielki. Krakowski malarz z drugiej połowy wieku XV, Wyd. Universitas, Kraków 2004 ISBN 83-242-0443-1.
  • Skrzydła gotyckiego tryptyku z Łącka. Dzieje, badania, konserwacja, dekoracje patronowe (współautor z Małgorzatą Nowalińską i Ewelina Parzych) (2013).
  • Croquis. Niezupełnie ciągły zbiór szkiców o ludziach, rzeczach, wydarzeniach (2014).

Przypisy

  1. ↑ M.P. z 2001 r. nr 45, poz. 729 „za zasługi na polu pracy organizacyjnej w szkolnictwie”.
  2. ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. www.mkidn.gov.pl. [dostęp 2017-01-21].

Bibliografia