Jerzy Harald

Jerzy Harald
Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1916
Cesarstwo Niemieckie, Poznań

Pochodzenie

Polska

Data i miejsce śmierci

18 sierpnia 1965
Katowice, Polska

Instrumenty

fortepian
skrzypce

Gatunki

muzyka rozrywkowa

Zawód

kompozytor
pianista
skrzypek
dyrygent
aranżer

Aktywność

19381965

Jerzy Harald, właściwie Jan Liersz (ur. 12 listopada 1916 w Poznaniu, zm. 18 sierpnia 1965 w Katowicach) – polski kompozytor, pianista, skrzypek, autor muzyki filmowej, teatralnej i radiowej oraz piosenek, także dyrygent i aranżer. Absolwent Państwowego Konserwatorium Muzycznego w Katowicach (1938).

Działalność zawodowa

Już na początku swych działań artystycznych został doceniony przez Kaszubów, którzy przyznali mu zaocznie w roku 1938 prestiżową nagrodę „Bursztynowe drzewo”.

Od roku 1938 do wybuchu wojny był akompaniatorem i członkiem orkiestry radiowej w Polskim Radiu w Katowicach. W czasie okupacji ukrywał się i dorywczo pracował jako organista kościelny. Po wojnie w 1945 ponownie nawiązał współpracę z Rozgłośnią PR w Katowicach. W latach 1945–1947 kierował Redakcją Muzyki Rozrywkowej, jednocześnie prowadząc Małą Orkiestrę Rozrywkową Rozgłośni Śląskiej Polskiego Radia.

Pseudonim Jerzy Harald przybrał w roku 1947. Posługując się nim, kierował Orkiestrą Taneczną Rozgłośni Śląskiej, pisał też dla niej utwory i tworzył aranżacje.

Utwory skomponowane przez Haralda wykonywali m.in. tacy artyści jak: Regina Bielska, Olgierd Buczek, Jan Danek, Janusz Gniatkowski, Maria Koterbska, Marta Mirska, Jerzy Połomski, Irena Santor, Natasza Zylska, Poluzjanci.

Upamiętnienie

Upamiętniony został poprzez nadanie nazwy ulicy jego imienia w Katowicach. Ulica ta znajduje się niedaleko nowej siedziby Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach[1].

Z okazji setnej rocznicy urodzin kompozytora w roku 2016 Studio Koncertowe Polskiego Radia Katowice otrzymało imię Jerzego Haralda. Jego żoną była Krystyna Liersz, pseud. artystyczny Krystyna Wnukowska (zm. 2005), autorka tekstów piosenek. Oboje zostali pochowani na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach[2].

Wybrane filmy

  • 1947 – Ślepy tor
  • 1948 – Skarb
  • 1955 – Sprawa pilota Maresza
  • 1955 – Zaczarowany rower
  • 1956 – Nikodem Dyzma
  • 1957 – Deszczowy lipiec
  • 1957 – Kapelusz pana Anatola

Piosenki

  • „Brzydula i rudzielec” (słowa Krystyna Wnukowska, wyk. Maria Koterbska)
  • „Jak powstała piosenka”
  • „Jest taki jeden skarb”
  • „Kominiarz”
  • „Listonosz”
  • „Mały domek”
  • „Marsylia”
  • „Miłość przychodzi, kiedy chce”
  • „Mój chłopiec piłkę kopie” (słowa Krystyna Wnukowska, wyk. Maria Koterbska)
  • „Piosenka dla nieznajomej”
  • „Rumba nocą”
  • „Serenada, serenada”
  • „Warszawa, ja i ty” (słowa Ludwik Starski, wyk. Irena Santor, Alibabki [3])
  • „Zachodzi słoneczko”
  • Wrocławska piosenka” (słowa Krystyna Wnukowska, wyk. Maria Koterbska)
  • „Znikło miasto, nie ma ludzi”
  • „Żaby i sport”

Dyskografia (wybór)

EP (minialbumy)

Przypisy

Grób Jerzego Haralda na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach

Bibliografia

  • Bogdan Snoch: Górnośląski Leksykon Biograficzny. Suplement do wydania drugiego. Katowice: Muzeum Śląskie, 2006, s. 48. ISBN 83-60353-11-5.
  • Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza Morex, ISBN 83-86848-05-7, Hasło Harald Jerzy, s. 67, 68.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Grób Jerzego Haralda.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Jerzego Haralda na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach