Jerzy II Wsiewołodowicz
| ||||
![]() | ||||
wielki książę włodzimierski | ||||
Okres | od 1212 | |||
---|---|---|---|---|
Poprzednik | ||||
Następca | ||||
wielki książę włodzimierski | ||||
Okres | od 1218 | |||
Poprzednik | ||||
Następca | ||||
Dane biograficzne | ||||
Dynastia | ||||
Data i miejsce urodzenia | 26 listopada 1188 | |||
Data i miejsce śmierci | 4 marca 1238 | |||
Przyczyna śmierci | śmierć odniesiona podczas bitwy Rusi i Mongołów (Podbój Rusi przez Mongołów) | |||
Miejsce spoczynku | ||||
Ojciec | ||||
Matka | Maria | |||
Rodzeństwo | Zbysława | |||
Małżeństwo | Agafia | |||
Dzieci | Wsiewołod |

Jerzy II Wsiewołodowicz, ros. Ю́рий (Гео́ргий) II Все́володович (ur. 26 listopada 1189, zm. 4 marca 1238) – wielki książę włodzimierski z dynastii Rurykowiczów. Syn Wsiewołoda III Wielkie Gniazdo. Święty Rosyjskiego kościoła prawosławnego.
Hagiografia
Od młodości przejawiał gorliwość w wierze, rygorystycznie przestrzegając przykazania i działając dobroczynnie. Jeszcze będąc młodzieńcem, przyczynił się do rozbudowy włodzimierskiego monasteru Narodzenia Matki Bożej.
W 1212 r. Jerzy został wielkim księciem włodzimierskim. W czasie swych rządów dokładał starań, aby wiara prawosławna umacniała się wśród poddanych, a także docierała do pogan poza granicami księstwa. W tym celu założył miasto Niżny Nowogród, gdzie wzniósł dwie cerkwie oraz monaster Zwiastowania[1]. Gorliwy w głoszeniu chrześcijaństwa książę otrzymał przydomek „Ojca i Pana”.
Podczas najazdu Tatarów na ziemie ruskie Jerzy stanął na czele obrońców księstwa. W 1238 r. Batu-chan pojawił się pod murami Włodzimierza. Zdobył miasto, a większość mieszkańców, w tym rodzinę książęcą, wymordował. 4 marca doszło do decydującego starcia nad rzeką Sitą, w którym wojska ruskie zostały pokonane. Podczas bitwy zginął sam książę. Jego ciało odnalazł na pobojowisku biskup rostowski Cyprian, po czym przewiózł do Rostowa. Rok później przeniesiono je do Włodzimierza. W 1645 r. otwarto książęcy grób, ciało przełożono do srebrnego grobowca i na stałe umieszczono w soborze Zaśnięcia Matki Bożej we Włodzimierzu.
Cerkiew prawosławna wspomina świętego 4 lutego i 23 czerwca (Sobór świętych włodzimierskich) według kalendarza juliańskiego.
W ikonografii Jerzy przedstawiany jest w dwóch odmiennych typach: jako mężczyzna w książęcej zbroi, z koroną na głowie, mieczem (a niekiedy również tarczą) u nogi i wysoko uniesionym krzyżem w dłoni, bądź odziany w książęcy płaszcz z rękoma modlitewnie skierowanymi ku "Chrystusowi w obłoku". Ma zazwyczaj krótką brodę, której kolor różni się zależnie od wyobrażenia, poczynając od blondu, kończąc na brunatnej.
Rodzina
Poślubił Agafię (Agatę), córkę Wsiewołoda Czeremnego. Miał z nią 3 synów: Wsiewołoda, Mścisława, Włodzimierza i 2 córki: Fiodorę[2] oraz nieznaną z imienia, która między 1 marca 1226 a 28 lutego 1227 poślubiła Wasylka Romanowicza[3][4].
Przypisy
- ↑ История монастыря. [dostęp 2016-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-31)].
- ↑ RUSSIA, fmg.ac [dostęp 2022-01-26] .
- ↑ Dariusz Dąbrowski: Daniel Romanowicz król Rusi (ok. 1201-1264). Biografia polityczna. Kraków: Avalon, 2012, s. 124.
- ↑ D. Dąbrowski - Małżeństwa Wasylka Romanowicza, problem mazowieckiego pochodzenia drugiej żony, w: Europa Środkowa i Wschodnia w polityce Piastów, red. Krystyna Zielińska-Melkowska, Toruń 1997, s. 221–233.
Bibliografia
- Św. Jerzy, wielki książę włodzimierski na cerkiew.pl (oprac. Jarosław Charkiewicz)
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Великий князь Юрий Всеволодович.
Central element of the Russian imperial coat of arms.
Архангельский собор. Условные портреты князей на столпах