Jerzy Jabłonowski

Jerzy Jabłonowski (zm. 1943 w Auschwitz) – legionista, porucznik Wojska Polskiego, adiutant marszałka Józefa Piłsudskiego, armator z Gdyni[1].

Podczas II wojny światowej, po zajęciu Polski przez III Rzeszę działał w konspiracji, zajmując się m.in. pracami nad znakiem Polski Walczącej[2]. Aresztowany i przewieziony na Pawiak w 1940 roku, 6 stycznia 1941 roku wysłany do obozu Auschwitz, gdzie został rozstrzelany w 1943 r.[1]

por. Jerzy Jabłonowski - stoi na pierwszym planie 1. od lewej.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b Leon Wanat: Za murami Pawiaka. Warszawa: Książka i Wiedza, 1985, s. 385.
  2. Irena Rybotycka: Znak Polski Walczącej. [dostęp 2018-12-29].
  3. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 242.

Media użyte na tej stronie

Uroczystości imieninowe marszałka Józefa Piłsudskiego w Sulejówku (22-254-2).jpg
Marszałek Józef Piłsudski w towarzystwie generałów Wojska Polskiego - fotografia grupowa. Stoją na pierwszym planie od lewej: por. Jerzy Jabłonowski, gen. Daniel Konarzewski, marszałek Józef Piłsudski, gen. Lucjan Żeligowski, gen. Roman Górecki oraz gen. Gustaw Orlicz-Dreszer (na lewo za marszałkiem), gen. Jakub Krzemieński (na prawo za marszałkiem), gen. Aleksander Litwinowicz (na prawo za gen. Żeligowskim), gen. Józef Olszyna-Wilczyński (na prawo za gen. Dreszerem), mjr Wojciech Fyda (w głębi, na lewo od nierozpoznanego mężczyzny w cywilnym ubraniu z wąsami), płk Sergiusz Zahorski (na lewo za gen. Konarzewskim), ppłk Jan Głogowski (na lewo za płk. Zahorskim), por. Michał Galiński (na prawo za płk. Głogowskim).