Jerzy Jan Wandalin Mniszech

Jerzy Jan Wandalin Mniszech
Herb
Mniszech
Rodzina

Mniszchowie herbu własnego

Data śmierci

1693

Ojciec

Franciszek Bernard Mniszech

Matka

Barbara Stadnicka

Żona

Anna Chodkiewicz

Dzieci

Józef Mniszech
Leopold Andrzej Mniszech
Jakub Ignacy Mniszech
Katarzyna Ludwika Mniszech
Konstancja Mniszech

Jerzy Jan Wandalin Mniszech herbu własnego (zm. w połowie 1693 roku[1]) – wojewoda wołyński w 1683 roku, starosta sanocki w latach 1661-1691, starosta szczerzecki w 1654 roku, starosta bełski w 1661 roku[2], starosta dembowiecki od 1657 roku[3], dworzanin królewski, sędzia kapturowy ziemi sanockiej w 1668 roku[4].

Był synem Franciszka Bernarda i Barbary Stadnickiej.

W 1651 zapisał się na Uniwersytet w Padwie. W 1657 wybrano go tam konsyliarzem nacji polskiej. W latach 1665-1666 organizował obronę wewnętrzną ziemi sanockiej z powodu napadów węgierskich i zbójnictwa.

Był marszałkiem sejmików województwa ruskiego w: 1650, 1651, 1659, 1672 roku[5]. Poseł sejmiku wiszeńskiego na sejm 1664/1665 roku, drugi sejm 1666 roku, sejm nadzwyczajny (abdykacyjny) 1668 roku[6]. Poseł na sejmy 1669 i 1670 roku, poseł sejmiku wiszeńskiego na sejm koronacyjny 1676 roku[7].

Był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego z ziemi sanockiej w 1669 roku[8]. W 1672 i 1675 wybierany pułkownikiem pospolitego ruszenia ziemi sanockiej. Elektor Jana III Sobieskiego z województwa ruskiego w 1674 roku[9]. W 1678 roku został deputatem na Trybunał Główny Koronny. Na wyprawę turecką w 1683 wystawił chorągiew pancerną.

Przypisy

  1. Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 66.
  2. Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy". Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 367.
  3. Krzysztof Chłapowski, Starostowie w Malopolsce 1565-1668, w: Społeczeństwo staropolskie, t. IV red. A. Wyczański, Warszawa 1986, s. 121.
  4. Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 21. Lauda sejmikowe. T. 2. Lauda wiszeńskie 1648-1673 r., Lwów 1911, s. 482.
  5. Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. T. 20. Lauda sejmikowe. T. 1. Lauda wiszeńskie 1572-1648 r. Lwów: Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego, 1909, s. XXVII.
  6. Stefania Ochmann-Staniszewska, Zdzisław Staniszewski, Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy. Prawo – doktryna – praktyka, tom II, Wrocław 2000, s. 358.
  7. Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 620.
  8. Svffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych y Wielkiego Xięstwa Litewskiego, Zgodnie na Naiaśnieyßego Michała Korybvtha, Obranego Krola Polskiego [....] Dnia dziewiętnastego Czerwca, Roku 1669, [b.n.s].
  9. Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 154.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Herb Mniszech.PNG
Autor: Mathiasrex, Licencja: CC-BY-SA-3.0

Herb Mniszech

author User:Mathiasrex Maciej Szczepańczyk