Jerzy Janiszewski (dziennikarz)

Jerzy Andrzej Janiszewski

JJ (dżej dżej)

Jerzy Janiszewski (2017)
Data i miejsce urodzenia	17 września 1944 Przemyśl
Data i miejsce śmierci	16 listopada 2019 Lublin
Zawód, zajęcie	redaktor muzyczny
Miejsce zamieszkania	Lublin
Narodowość	Polska
Edukacja	Wydział Geografii UMCS
Odznaczenia
Strona internetowa

Jerzy Andrzej Janiszewski (ur. 17 września 1944 w Przemyślu, zm. 16 listopada 2019 w Lublinie^[1]) – polski dziennikarz muzyczny, prezenter radiowy. Świadek brytyjskiej i amerykańskiej bohemy artystycznej lat 60. XX wieku. Uczestnik Festiwalu w Woodstock^[1].

Życiorys

Producent i redaktor nagrań w lubelskim radiu (obecnie Radio Lublin) w latach 1969–2012^[2]. Dyrektor lubelskiego studia System, potem Hendrix, od I połowy lat 70. do 2006 roku^[3]. Menadżer, realizator tras koncertowych i „dobry duch” Urszuli i Budki Suflera. Największy kolekcjoner płyt winylowych we wschodniej Polsce^[4].

Jerzy Janiszewski ukończył studia na wydziale geografii i kartografii UMCS, z pasji został dziennikarzem muzycznym. W czasie studiów (1963^[5]) zaangażował się w Akademickim Radiu Centrum w Lublinie. W 1967 roku podczas wygranego konkursu wyjechał w studencką delegację do Birmingham w Wielkiej Brytanii^[5], gdzie zapoznał się z angielską bohemą muzyczną m.in. z zespołem Procol Harum i z pracą w londyńskim studiu Abbey Road. W studiu Abbey Road po raz pierwszy poznał Jimiego Hendrixa i zespół The Beatles.

W 1967 został pracownikiem Rozgłośni Polskiego Radia w Lublinie. Przed ogłoszeniem stanu wojennego prowadził audycje radiowe w programie II Polskiego Radia^[6]. W marcu 1968 współorganizował wspólnie m.in. ze Stanisławem Kierońskim i Zbigniewem Fonczakiem pod Chatką Żaka w Lublinie wiec poparcia dla strajkujących studentów w Warszawie. Wiec przeistoczył się w marsz protestacyjny i przez kolejne dni zorganizowano kolejne manifestacje na Placu Litewskim oraz na terenach KUL-u. Jerzy Janiszewski został przez Milicję Obywatelską aresztowany za udział w manifestacjach i również za to, że był jedną z trzech osób, które posiadały klucze do radiowęzła (w eterze nadawano audycję Radia Wolna Europa)^[7]. Po kilku tygodniach zwolniono Janiszewskiego z aresztu. W latach 80. współpracował z Radiową Trójką, prowadząc nocne audycje wspólnie m.in. z Piotrem Kaczkowskim^[8] czy Piotrem Metzem^{[5][9][10][11]}. W Radiu Lublin prowadził popularną lokalną audycję Poranek z radiem, także Wehikuł Czasu oraz Beatlemania. W latach 90., współpracując z lubelską redaktorką Anną Kaczkowską, prowadził nocne rozmowy ze słuchaczami, a także audycję Barachołka, lansując i promując w sposób humorystyczny muzykę disco polo^[11]. W maju 2012 odszedł z Radia Lublin.

Redaktor serii artykułów pt. Budka Suflera Story…, które ukazały się na łamach lubelskiej gazety Kurier Lubelski, poświęconych historii i muzyce Budki Suflera, a także zespołom i artystom im towarzyszącym. Seria liczyła 34 odcinki i ukazywała się w latach 1984–1986. Do dziś jest kompletną i prawdziwą historię zespołu, sięgającą jeszcze okresu końca lat 60^[12].

18. września 2014 brał udział, w roli gościa specjalnego i twórca sukcesu Budki Suflera w ich ostatnim koncercie pt. Memu miastu na do widzenia w Lublinie na Placu Zamkowym. Redaktor otrzymał oficjalne podziękowania za całokształt działalności radiowej i za ponad 40-letnią współpracę z Radiem Lublin i z Budką Suflera^[13][14].

Bez powodzenia kandydował w 2004 i 2014 do Parlamentu Europejskiego (odpowiednio z listy Ogólnopolskiego Komitetu Obywatelskiego „OKO” i Polski Razem Jarosława Gowina)^[15], a w 2006 i 2010 do rady miasta Lublin (odpowiednio z ramienia Bloku Obywatelskiego „Kochamy Lublin” i Listy Sierakowskiej – Lewica). Bez powodzenia ubiegał się na stanowisko prezesa Radia Lublin w 2010 i 2015 roku^[16].

Jerzy Janiszewski podczas Pierwszego Międzynarodowego Zlotu Miłośników Beatlesów w Lublinie w 2016

W roku 2003 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi^[17].

W latach 1983-2019^[18] był honorowym członkiem Fan Club-u The Beatles w Lublinie - Reaktywacja (PL)^[19][20]

Wybrane płyty, których Jerzy Janiszewski był producentem lub redaktorem nagrań^[21]

• 1980 Ona przyszła prosto z chmur – Budka Suflera
• 1981 Maanam – Maanam
• 1982 Za ostatni grosz – Budka Suflera
• 1983 Urszula – Urszula
• 1984 Malinowy król – Urszula
• 1984 Czas czekania, czas olśnienia – Budka Suflera
• 1985 Martwa woda – Bajm
• 1986 Giganci tańczą – Budka Suflera
• 1986 Chroń mnie – Bajm
• 1992 The Story of Budka Suflera 1974–1989 – Budka Suflera
• 1992 4 Pieces to Go – Budka Suflera
• 1995 Noc – Budka Suflera^[22]

Przypisy